Siarczan miedzi(II)
model struktury krystalicznej model komórki elementarnej

kryształ CuSO
4·5H
2O
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

CuSO4

Masa molowa

159,61 g/mol

Wygląd

bezwonny, biało-szary[1] lub biało-zielony, amorficzny proszek bądź romboedryczne kryształy (bezwodny), niebieskie trójskośne kryształy (pięciowodny)[2]

Minerały

chalkantyt

Identyfikacja
Numer CAS

7758-98-7
10257-54-2 (jednowodny)
7758-99-8 (pięciowodny)

PubChem

24462

DrugBank

DB06778

Podobne związki
Inne aniony

CuSO
3

Inne kationy

Cu
2SO
4, MnSO
4, NiSO
4

Podobne związki

siarczany

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Siarczan miedzi(II) (nazwa Stocka: siarczan(VI) miedzi(II), siarczan miedziowy), CuSO
4 – nieorganiczny związek chemiczny, sól kwasu siarkowego i miedzi na II stopniu utlenienia. Pięciowodny siarczan miedzi(II) występuje naturalnie jako minerał chalkantyt.

Właściwości

Bezwodny (CuSO
4)

Bezwodny siarczan miedzi jest biały. W temperaturze pokojowej jest higroskopijną substancją o gęstości 3,6 g/cm³. Dobrze rozpuszcza się w wodzie, dając roztwór o odczynie lekko kwasowym (roztwór 5%: pH 3,7–4,5[7]).

W roztworze wodnym tworzy oktaedryczne jony kompleksowe [Cu(H
2O)
6]2+
 wykazujące właściwości paramagnetyczne.

Pentahydrat siarczanu miedzi CuSO
4·5H
2O (nazywany dawniej witriolem miedzi lub sinym kamieniem) ma intensywnie niebieskie zabarwienie.

Pentahydrat pod wpływem ogrzewania w temperaturze 102 °C traci dwie cząsteczki wody, przechodząc w trihydrat – CuSO
4·3H
2O (o gęstości 3,78 g/cm³) a następnie monohydrat. Ogrzany powyżej 197 °C staje się bezwodny[8].

Zastosowania

  • Jako fungicyd do konserwacji drewna.
  • Wykrywanie wody w alkoholu.
  • Jest głównym składnikiem kwaśnych kąpieli do elektrolitycznego miedziowania i kąpieli przeznaczonych do elektrolitycznego wytwarzania anod miedzianych.
  • Bywa używany przez chemików amatorów do „hodowli” kryształów.

Przypisy

  1. 1 2 Copper sulfate, [w:] GESTIS-Stoffdatenbank, Institut für Arbeitsschutz der Deutschen Gesetzlichen Unfallversicherung, ZVG: 1760 (niem. • ang.).
  2. 1 2 3 4 5 6 7 Haynes 2014 ↓, s. 4–62.
  3. ↑ CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M. Haynes (red.), wyd. 95, Boca Raton: CRC Press, 2014, s. 4-62, ISBN 978-1-4822-0867-2 (ang.).
  4. 1 2 Siarczan miedzi(II), [w:] Classification and Labelling Inventory, Europejska Agencja Chemikaliów [dostęp 2015-12-07] (ang.).
  5. 1 2 Siarczan miedzi(II) (nr 451657) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2015-12-07]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  6. ↑ Siarczan miedzi(II) (nr 451657) (ang.) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Stanów Zjednoczonych. [dostęp 2015-12-07]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  7. ↑ Copper sulfate. www.chemicalland21.com. [dostęp 2017-08-10]. (ang.).
  8. ↑ 35.10 Sole miedziowców z kwasami tlenowymi, [w:] Adam Bielański, Podstawy chemii nieorganicznej, Polskie Wydawnictwo Naukowe, 1987, s. 952, ISBN 83-01-06542-7 (pol.).

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.