Seweryn Ajzner
Data urodzenia

15 kwietnia 1914

Data śmierci

25 maja 1989

Zawód, zajęcie

nauczyciel akademicki, historyk

Odznaczenia
Medal 10-lecia Polski Ludowej
Grób Seweryna Ajznera na cmentarzu wojskowym na Powązkach

Seweryn Ajzner (ur. 15 kwietnia 1914 w Warszawie, zm. 25 maja 1989) – historyk i działacz komunistyczny.

Życiorys

W latach 1930–1934 był aktywnym członkiem Komunistycznego Związku Młodzieży Polskiej. W 1934 wyemigrował do Francji, gdzie do 1936 działał w strukturach Komunistycznej Partii Francji. W latach 1936–1939 brał udział w wojnie domowej w Hiszpanii jako ochotnik Brygady im. Jarosława Dąbrowskiego. Następnie przebywał we Francji, gdzie walczył jako szeregowiec w armii francuskiej. Od czerwca 1940 do 1945 przebywał niewoli niemieckiej. W latach 1945–1948 jako członek francuskiego oddziału PPR działał w ruchu komunistycznym emigracji polskiej we Francji, pracując jako redaktor, potem redaktor naczelny dziennika „Gazeta Polska”. W 1949 roku został aresztowany przez francuską policję i deportowany do Polski. Do 1953 roku pracował w Wydziale Organizacyjnym KC PZPR oraz jako redaktor „Nowych Dróg” i „Życia Partii”. Studia aspiranckie odbył w Instytucie Nauk Społecznych. Od 1956 roku zatrudniony w Wydziale Historii Partii, następnie Zakładzie Historii Partii. W 1961 roku ukończył studia magisterskie w Wyższej Szkole Nauk Społecznych przy KC PZPR, 21 stycznia 1965 uzyskał tytuł doktora w Wyższej Szkole Nauk Społecznych[1] na podstawie pracy Polska wobec wojny hiszpańskiej 1936–1939 (promotor: Józef Kowalski)[2]. W maju 1968 roku został wykluczony z szeregu członków PZPR. Pochowany na wojskowych Powązkach (kwatera 41A-2-7)[3]. Autor haseł w Słowniku biograficznym działaczy polskiego ruchu robotniczego[4].

W 1955 otrzymał Medal 10-lecia Polski Ludowej[5].

Wybrane publikacje

  • (przekład) Waldeck Rochet, Sytuacja chłopów we Francji, przeł. Seweryn Ajsner, Warszawa: Książka i Wiedza 1954.
  • Madryt – Saragossa, przedmowa: L. Gronowski, Warszawa: „Książka i Wiedza” 1961.
  • Ruch robotniczy w Polsce w latach 1933–1939, Warszawa: Wydział Propagandy i Agitacji Komitetu Centralnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej 1966.
  • Polska a wojna domowa w Hiszpanii 1936–1939, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1968.
  • (redakcja) Dokumenty Komunistycznej Partii Polski : 1935–1938, oprac. Seweryn Ajzner, Zbigniew Szczygielski, Warszawa: Książka i Wiedza 1968.
  • (przedmowa) Herbert Rutledge Southworth, Mit o krucjacie Franco, przeł. Bogdan Moszkiewicz, przedmowa do wydania polskiego Seweryn Ajzner, Warszawa: Książka i Wiedza 1968.
  • Związek Związków Zawodowych 1931–1939, Warszawa: „Książka i Wiedza” 1979.

Przypisy

  1. ↑ Tadeusz Rutkowski, Nauki historyczne w Polsce 1944–1970. Zagadnienia polityczne i organizacyjne, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2007, s. 572, ISBN 978-83-235-0318-7
  2. ↑ J. T., Rozprawy doktorskie pracowników Zakładu Historii Polski przy KC PZPR bronione w latach 1964–1966, „Z Pola Walki” 9 (1966), nr 4 (36), s. 255.
  3. ↑ Wyszukiwarka cmentarna – warszawskie cmentarze
  4. ↑ Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego, t. 1: A–D, red. nacz. Feliks Tych, Warszawa: „Książka i Wiedza” 1978, s. 5
  5. ↑ M.P. z 1955 r. nr 125, poz. 1624

Bibliografia

  • Tomasz Siewierski, Komuniści i historycy. Polski ruch robotniczy w badaniach uczonych w PRL – wybrane aspekty [w:] Partia komunistyczna w Polsce. Struktury – ludzie – dokumentacja, pod red. Dariusza Magiera, Lublin – Radzyń Podlaski 2012, s. 463-479.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.