Sereczyn (Czyryczyn)
dawna część Pabianic
Państwo

 Polska

Województwo

 łódzkie

Powiat

pabianicki

Miasto

Pabianice

W granicach Pabianic

1 stycznia 1988[1]

Populacja (1971)
 liczba ludności


44

Kod pocztowy

95-200[2]

Tablice rejestracyjne

EPA

Położenie na mapie powiatu pabianickiego
Mapa konturowa powiatu pabianickiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Sereczyn (Czyryczyn)”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Sereczyn (Czyryczyn)”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Sereczyn (Czyryczyn)”
Ziemia51°38′25″N 19°25′18″E/51,640354 19,421801

Sereczyn (również Czaryczyn, Czereczyn, Czyryczyn, Czyryczyn PGR, PGR Sereczyn, Syreczyn[3]) – dawna część miasta Pabianice w województwie łódzkim, w powiecie pabianickim[4][5], do 1987 samodzielna miejscowość.

Znajduje się tuż za pabianickim lasem miejskim. Ma ekstremalnie peryferyjne położenie względem centrum Pabianic; leży na południowo-wschodnich rubieżach miasta, u zbiegu ulic 20 Stycznia i Granicznej; przy samej granicy Pabianic ze wsią Czyżeminek[6].

Historia

Dawna osada młyńska. Przed II wojną światową Sereczyn był folwarkiem ze stawami rybnymi i młynem na rzece Dobrzynce. Po wojnie folwark przejęto na własność PGR. Budynek młyna porzucono; został zniszczony w latach 90. XX wieku, a następnie rozebrany. Pozostały po nim jedynie fundamenty i zarys urządzeń hydrologicznych (sztuczna odnoga rzeki ze zbiornikiem wyrównawczym, groblą i przepustem umieszczonym pod drogą). W ruinę popadły również stawy hodowlane, z których spuszczono wodę.

W latach 80. XX wieku jedną z atrakcji turystycznych tego miejsca stanowił – dziś już nieistniejący – zabytkowy gołębnik na stopce, który wzmiankowano w przewodnikach turystycznych po Pabianicach. Obecnie Sereczyn to jedynie skansen stylizowany na osadę rybacką[7], leżący w granicach administracyjnych miasta Pabianic.

W latach 2004–2005 Sereczyn został zrewitalizowany przez prywatnego właściciela. Przywrócono działanie stawów rybnych, naprawiono część przepustów, a nad rzeką powstała okresowa smażalnia ryb z parkingiem. Młyna jednak nie odbudowano.

Historia administracyjna

Od 1867 w gminie Widzew w powiecie łaskim. W okresie międzywojennym należały do w woj. łódzkim. W 1921 roku liczba mieszkańców Czereczyna wynosiła 23[8]. 2 października 1933 utworzono gromadę Nowa Wola Zaradzyńska w granicach gminy Widzew, składającą się ze wsi Nowa Wola Zaradzyńska, wsi Góry Wolskie i młyna Syreczyn[9]. Podczas II wojny światowej włączona do III Rzeszy.

Po wojnie Sereczyn powrócił do powiatu łaskiego w woj. łódzkim, nadal jako składowa gromady Nowa Wola Zaradzyńska, jednej z 9 takich gminy Widzew[10]. 21 września 1953 gminę Widzew przemianowano na Ksawerów[11]. W związku z reorganizacją administracji wiejskiej jesienią 1954, wszedł w skład nowej gromady Ksawerów[12]. 1 stycznia 1959 gromadę Ksawerów włączono do powiatu łódzkiego w tymże województwie[13]. W 1971 roku ludność Sereczyna (odnotowanego jako Czyryczyn PGR) wynosiła 44[14].

Od 1 stycznia 1973 w reaktywowanej gminie Ksawerów, tym razem w powiecie łódzkim (sołectwo Nowa Wola Zaradzyńska)[15]. 2 lipca 1976 gminę Ksawerów zniesiono, a Sereczyn włączono do gminy Pabianice[16]. W latach 1975–1987 miejscowość należała administracyjnie do województwa łódzkiego.

1 stycznia 1988 PGR Sereczyn (53,96 ha) włączono do Pabianic[1]. Nazwa Sereczyn została zniesiona z 1 stycznia 2007[17].

Przypisy

  1. 1 2 M.P. z 1987 r. nr 26, poz. 209.
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 137 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. Różne warianty nazwy występują w różnych dokumentach (cytowanych w tym artykule) i na mapach, np. w Geoportalu
  4. GUS. Wyszukiwarka TERYT.
  5. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
  6. Sereczyn / Czyryczyn w serwisie Geoportal
  7. Osada Rybacka Sereczyn - imprezy okolicznościowe Łódź Pabianice [online], www.sereczyn.pl [dostęp 2017-11-26] (pol.).
  8. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej
  9. Łódzki Dziennik Wojewódzki. 1933, nr 20, poz. 258.
  10. Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa.
  11. Dz.U. z 1953 r. nr 42, poz. 199
  12. Uchwała Nr 31/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi z dnia 4 października 1954 r. w sprawie podziału na nowe gromady powiatu łaskiego; w ramach Zarządzenia Nr Or. V-167/1/54 Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi z dnia 22 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi z dnia 4 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi z dnia 1 grudnia 1954 r., Nr. 11, Poz. 39).
  13. Dz.U. z 1958 r. nr 76, poz. 392
  14. Statystyczna charakterystyka miejscowości w gromadach: Pow. Łódź, woj. łódzkie.
  15. Uchwała Nr XIX/100/72 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi z dnia 9 grudnia 1972 w sprawie utworzenia gmin w województwie łódzkim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi z dnia 20 grudnia 1972, Nr. 14, Poz. 185).
  16. Dz.U. z 1976 r. nr 24, poz. 143
  17. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie ustalenia, zmiany i znoszenia urzędowych nazw niektórych miejscowości oraz obiektu fizjograficznego. (Dz.U. z 2006 r. nr 240, poz. 1746)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.