Data i miejsce urodzenia |
24 września 1883 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Minister prac publicznych | |
Okres |
od 30 maja 1923 |
Poprzednik | |
Następca | |
Sejfi Vllamasi właśc. Seyfeddin Vllamasi (ur. 24 września 1883 we wsi Novoselë okręg Kolonja, zm. w styczniu 1975 w Fierze[1][2]) – albański weterynarz i polityk, minister prac publicznych (1923-1924)[1].
Życiorys
Po ukończeniu trzech klas szkoły powszechnej w rodzinnej miejscowości przeniósł się wraz z rodziną do Edirne, gdzie kontynuował edukację[3]. W 1904 ukończył w Stambule szkołę dla weterynarzy wojskowych, a następnie kształcił się w Wiedniu. Po powrocie do Albanii pracował jako weterynarz[2]. W tym czasie związał się z albańskim ruchem narodowym. Za swoją działalność w 1906 został aresztowany przez władze osmańskie i do lipca 1908 internowany w rejonie Sivas[2]. Po uwolnieniu powrócił do Stambułu, gdzie pracował jako nauczyciel fizyki i chemii. W 1912 zmobilizowany do armii osmańskiej, w czasie I wojny bałkańskiej służył jako weterynarz w 29 dywizji piechoty, operującej w rejonie Czataldży[1]. 14 marca 1914 przyjechał do Durrësu, gdzie przyłączył się do organizacji narodowej Krahu Kombetar (Skrzydło narodowe)[1]. W latach 1914-1916 internowany przez Czarnogórę. W 1918 był jednym z założycieli Komitetu Obrony Narodowej Kosowa (Komiteti Mbrojtja Kombëtare e Kosovës)[4].
Po odrodzeniu albańskiej państwowości w latach 20. działał na scenie politycznej. Od 1920 deputowany do parlamentu, od 1922 kierował Partią Ludową (Partia Popullore)[5]. W 1923 objął stanowisko ministra prac publicznych w rządzie Ahmeda Zogu[4]. Skłócony z Zogu w czerwcu 1924 poparł zamach stanu przeprowadzony przez zwolenników Fana Noliego. Po przejęciu władzy przez Zogu w grudniu 1924 opuścił kraj i do 1939 przebywał na emigracji, początkowo w Bari, a następnie w Wiedniu i w Paryżu[4]. Na emigracji związał się z organizacją Bashkimi Kombetar (Jedność Narodowa), prowadzącą działalność skierowaną przeciwko rządom Ahmeda Zogu[4]. W 1931 przebywał w Wiedniu w czasie, kiedy doszło do zamachu na Ahmeda Zogu, znał też osobiście zamachowców[4]. W 1931 został skazany przez sąd w Tiranie na karę śmierci in absentia za prowadzenie działalności antypaństwowej. Powrócił do Albanii w 1942 i został deputowanym do Rady Państwa, działającej pod auspicjami włoskimi, w której zasiadał przez 6 miesięcy[2]. Od 1943 związany z organizacją Balli Kombetar[4].
10 maja 1947 aresztowany przez władze komunistyczne[2]. 14 stycznia 1948 Sąd Wojskowy w Tiranie skazał Vllamasiego na 10 lat więzienia za prowadzenie działalności antypaństwowej i współpracę z opozycją antykomunistyczną[1]. Karę odbywał w więzieniu w Burrelu[2]. Po uwolnieniu w 1956 pracował jako weterynarz w rzeźni w Fierze[1].
Pozostawił w rękopisie pamiętniki opisujące realia polityczne Tirany w latach 20., zostały one wydane w 2000, nakładem wydawnictwa Neraida[3]. Imię Vllamasiego noszą ulice w Ersece i w Përmecie.
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 Kastriot Dervishi: Kryeministrat dhe ministrat e shtetit shqiptar në 100 vjet : anëtarët e Këshillit të Ministrave në vitet 1912-2012, jetëshkrimet e tyre dhe veprimtaria e ekzekutivit shqiptar. Tirana: Shtepia Botuese 55, 2012, s. 250.
- 1 2 3 4 5 6 Dashnor Kaloçi , My uncle kept Enver with bread in Paris, because Bahri begged him, but he rewarded him with 10 years in prison in Burrel and guarding the pigs in Gosa [online], memorie.al (alb.).
- 1 2 Fjalor Enciklopedik Shqiptar, vol. 3. Tirana: 2009, s. 2908. (alb.).
- 1 2 3 4 5 6 Robert Elsie: A Biographical Dictionary of Albanian History. New York: I.B. Tauris, 2012, s. 464-465. ISBN 978-1-78076-431-3.
- ↑ Ligjvenesit Shqiptare 1920-2005. = 2021-03-02 [online], parlament.al (alb.).
Bibliografia
- Kastriot Dervishi: Kryeministrat dhe ministrat e shtetit shqiptar në 100 vjet : anëtarët e Këshillit të Ministrave në vitet 1912-2012, jetëshkrimet e tyre dhe veprimtaria e ekzekutivit shqiptar. Tirana: Shtepia Botuese 55, 2012, s. 250.
- Sejfi Vllamasi: Ballafaqime politike në Shqipëri (1897-1942). Tirana: 2000. (alb.).