Synagoga w moszawie Sede Terumot | |
Państwo | |
---|---|
Dystrykt | |
Poddystrykt | |
Samorząd Regionu | |
Wysokość |
-130 m n.p.m. |
Populacja (2010) • liczba ludności |
|
Położenie na mapie Dystryktu Północnego | |
Położenie na mapie Izraela | |
32°26′25″N 35°29′10″E/32,440278 35,486111 |
Sede Terumot (hebr. שדי תרומות Sede Terumot lub Sdei Trumot, dosł. „Żyzne Pole”) – moszaw położony w Samorządzie Regionu Emek ha-Majanot, w Dystrykcie Północnym, w Izraelu.
Położenie
Moszaw Sede Terumot jest położony na wysokości 130 metrów p.p.m. w intensywnie użytkowanej rolniczo Dolinie Bet Sze’an, będącej częścią Rowu Jordanu w Dolnej Galilei. Okoliczny teren jest stosunkowo płaski, opada jednak w kierunku wschodnim w depresję rzeki Jordan. Jedynymi niewielkimi wzgórzami są wzgórza pochodzenia ludzkiego, takie jak Tel Te’omim i Tel Nufar. Wokół osady znajdują się liczne źródła, których wody są odprowadzane do sztucznych stawów hodowlanych. W odległości 2 km na zachód wznoszą się strome zbocza masywu górskiego Gilboa z górą Avner (499 metrów n.p.m.), z której spływa strumień Avner. Łączy się on ze strumieniami Malkiszua, Avinadav i Moda. W odległości 2,5 km na południe przebiega mur bezpieczeństwa oddzielający terytorium Izraela od Autonomii Palestyńskiej[1]. W jego otoczeniu znajdują się kibuce Tirat Cewi i Meraw, moszawy Rewaja i Rechow, wieś komunalna Tel Te’omim oraz wioska terapeutyczna Malkiszua. Sde Trumot wraz z sąsiednimi osadami Rewaja, Rechow i Tel Teomim tworzy wspólnie powiązaną wioskę rolniczą o nazwie Bikur Jiszuwej (hebr. ישובי ביכורה). Po stronie palestyńskiej są wioski Bardala, Kardala i Ein al-Beida.
Sede Terumot jest położony w Samorządzie Regionu Emek ha-Majanot, w Poddystrykcie Jezreel, w Dystrykcie Północnym Izraela.
Demografia
Większość mieszkańców kibucu jest Żydami[2][3]:
Historia
Pierwotnie w okolicy tej istniały dwie arabskie wioski as-Samirija i al-Hamra. Pierwsza została wysiedlona i zniszczona w dniu 27 maja 1948 roku podczas I wojny izraelsko-arabskiej[4]. Drugą zniszczono w dniu 31 maja 1948 roku[5]. Dużo wcześniej tutejsze grunty wykupiły od arabskich mieszkańców żydowskie organizacje syjonistyczne.
Moszaw został założony w 1951 roku przez żydowskich imigrantów z Iraku i Kurdystanu. Planowana jest dalsza rozbudowa osady[6].
Nazwa
Nazwa wioski oznacza „żyzne pole” i jest zaczerpnięta z wersetu biblijnego:
„Góry Gilboa! Ani rosy, ani deszczu niech na was nie będzie, ani pól żyznych! Tu bowiem została skalana tarcza mocarzy. Nie, tarcza Saula nie była namaszczona oliwą.”[uwaga 1]
Kultura i sport
W moszawie znajduje się ośrodek kultury z biblioteką, sala sportowa z siłownią oraz boisko.
Edukacja i religia
Moszaw utrzymuje przedszkole. Starsze dzieci są dowożone do szkoły podstawowej Bikura w moszawie Rechow i szkoły średniej w kibucu Newe Etan[7]. Moszaw posiada własną synagogę i mykwę[8].
Gospodarka i infrastruktura
Gospodarka moszawu opiera się na intensywnym rolnictwie, sadownictwie oraz hodowli bydła i owiec. W szklarniach uprawiane są przyprawy i warzywa. W moszawie jest sklep wielobranżowy, stacja benzynowa i warsztat mechaniczny.
Transport
Przez centrum moszawu przechodzi droga nr 90, którą jadąc na północ dojeżdża się do moszawu Rechow lub jadąc na południe dojeżdża się do skrzyżowania z drogą nr 667 (prowadzi na zachód w góry Gilboa do kibucu Meraw) i dalej do granicy z terytoriami Autonomii Palestyńskiej. Lokalne drogi prowadzą na wschód do wioski Tel Te’omim i na zachód do moszawu Rewaja.
Uwagi
- ↑ Cytat z 1 Księga Samuela 1:21. Tłumaczenie według Biblii Tysiąclecia.
Przypisy
- ↑ The Separation Barrier Map. [w:] B’Tselem [on-line]. 2008. [dostęp 2012-05-17]. (ang.).
- ↑ Dane statystyczne z lat 1948-1995. [w:] Israel Central Bureau of Statistics [on-line]. [dostęp 2012-05-17]. (hebr.).
- ↑ Dane statystyczne z lat 2001-2009. [w:] Israel Central Bureau of Statistics [on-line]. [dostęp 2012-05-17]. (hebr.).
- ↑ Welcome To al-Samiriyya. [w:] Palestine Remembered [on-line]. [dostęp 2012-05-17]. (ang.).
- ↑ Welcome To al-Hamra. [w:] Palestine Remembered [on-line]. [dostęp 2012-05-17]. (ang.).
- ↑ Sde Trumot. [w:] Bet Alon [on-line]. [dostęp 2012-05-17]. (hebr.).
- ↑ Sde Trumot. [w:] Rom Galil [on-line]. [dostęp 2012-05-17]. (hebr.).
- ↑ Sde Trumot. [w:] Galil Net [on-line]. [dostęp 2012-05-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)]. (hebr.).
Linki zewnętrzne
- Zdjęcie satelitarne Sede Terumot. [w:] Google Maps [on-line]. [dostęp 2012-12-11]. (ang.).
- Mapa Sede Terumot. [w:] Amudanan [on-line]. [dostęp 2012-12-11]. (hebr.).