Point Nepean Music Festival (2008) | |
Imię i nazwisko |
Steven Gene Wold |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Instrumenty | |
Gatunki | |
Strona internetowa |
Seasick Steve, właśc. Steven Gene Wold (ur. 19 marca 1951 w Oakland[1]) – amerykański muzyk bluesowy, wokalista i gitarzysta.
Życiorys
Gdy miał cztery lata jego rodzice rozwiedli się. W wieku pięciu lat próbował bez powodzenia nauczyć się grać na pianinie swego ojca, za to gdy miał osiem lat nauczył się grać na gitarze, od K. C. Douglasa - bluesmana, który ówcześnie pracował w warsztacie samochodowym jego dziadka. W wieku 13 lat, uciekając od brutalnego ojczyma, porzucił dom i wybrał życie włóczęgi i robotnika sezonowego na amerykańskim Południu[2].
W latach 60. nawiązał kontakt z branżą muzyczną. Był muzykiem sesyjnym, inżynierem dźwięku, producentem. Współpracował m.in. z Janis Joplin[3] i Joni Mitchell[2], a w latach 80. w Seattle zaprzyjaźnił się z Kurtem Cobainem[4] i innymi muzykami nurtu indie. Wyprodukował kilka płyt zespołu Modest Mouse.
Mieszkał także w Paryżu, gdzie grał w metrze, i w Norwegii. Właśnie podczas pobytu w Norwegii Steve poważnie zachorował - przeszedł rozległy zawał, dzięki czemu żona namówiła go na rejestrację utworów na płycie[5]. Płyta Cheap, nagrana z norweskimi muzykami, ukazała się w 2004. Sławę przyniosła mu druga, wydana dwa lata później Dog House Music, a zwłaszcza występ na żywo w programie telewizyjnym Jools Holland's 'Annual Hootenanny' w telewizji BBC. Od tej chwili zaczął występować na licznych festiwalach muzycznych, szczególnie w Wielkiej Brytanii.
W 2007 otrzymał MOJO Award w kategorii "Najlepszy przełomowy występ". W 2009 został nominowany do nagrody Brit Award w kategorii "Zagraniczny artysta solowy"[6].
W 2009 BBC wyemitowała film dokumentalny Seasick Steve: Bringing It All Back Home[7].
Życie prywatne
Z pierwszego małżeństwa ma dwóch synów. W 1982 ożenił się po raz drugi, z Elisabeth, z którą ma trzech synów. Seasick Steve jest typem włóczykija, jak sam mówi, tylko z drugą żoną zmieniał adres zamieszkania 59 razy. Obecnie mieszka w Norwegii i Wielkiej Brytanii[2].
Seasick Steve słynie z kolekcjonowania niezwykłych gitar. Zbiera zniszczone instrumenty, które sam naprawia. W kolekcji jest ich kilkadziesiąt, w tym trzystrunowa Trance Wonder (zdewastowany Fender Coronado), czy jednostrunowa Diddley Bow, na której gra techniką "slide" przy pomocy śrubokrętu[2][5].
Dyskografia
- Cheap (2004)
- Dog House Music (2006)
- I Started Out With Nothin and I Still Got Most of it Left (2008)[8]
- Man From Another Time (2009)
- Songs for Elizabeth (minialbum, 2010)[9]
- You Can't Teach an Old Dog New Tricks (2011)
- Hubcap Music (2013)
- Sonic Soul Surfer (2015)[10]
- Keepin' The Horse Between Me and The Ground (2016)[11]
- Can U Cook? (2018)[12]
- Love and Peace (2020)[13]
- Blues in Mono (2020)[14]
- Only on Vinyl (2022)[15]
Przypisy
- ↑ Seasick Steve on Apple Music [online], Apple Music - Web Player [dostęp 2024-01-27] (ang.).
- 1 2 3 4 Sean O'Hagan: Only a Hobo. 14 września 2008. [dostęp 2009-12-30]. (ang.).
- ↑ Tom Pinnock , Janis Joplin – Patti Smith, Seasick Steve and her bandmates look behind the myth [online], UNCUT, 2 października 2015 [dostęp 2024-01-27] (ang.).
- ↑ David Smyth: Raucous night of hobo blues. 25 stycznia 2008. [dostęp 2009-12-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (3 listopada 2009)]. (ang.).
- 1 2 Robert Ziębiński: Facet po przejściach. 4 października 2009. [dostęp 2009-12-30].
- ↑ Arifa Akbar: Seasick Steve sings the blues for a Brit. 21 stycznia 2009. [dostęp 2009-12-30]. (ang.).
- ↑ Strona BBC Four
- ↑ CD Album: Seasick Steve - I Started Out With Nothin And I Still Got Most Of It Left (2008). [dostęp 2024-01-27].
- ↑ Seasick Steve Songs For Elizabeth UK Cd Album 5186576312 Songs For Elizabeth Seasick Steve 5186576312 Atlantic Records [online], 991.com [dostęp 2024-01-27] .
- ↑ SEASICK STEVE – Sonic Soul Surfer – Rockserwis.pl [online], www.rockserwis.pl [dostęp 2024-01-27] .
- ↑ Keepin' The Horse Between Me And The Ground [online], Between Records [dostęp 2024-01-27] (ang.).
- ↑ Can U Cook? [online], Between Records [dostęp 2024-01-27] (ang.).
- ↑ SEASICK STEVE – Love & Peace – Rockserwis.pl [online], rockserwis.pl [dostęp 2024-01-27] .
- ↑ Seasick Steve - Blues in Mono - CD from Cheersquad Records & Tapes [online], Cheersquad Records & Tapes [dostęp 2024-01-27] (ang.).
- ↑ Jo Forrest , Seasick Steve - 'Only On Vinyl' [online], TotalNtertainment, 7 września 2022 [dostęp 2024-01-27] (ang.).