Santalowie (sat. ᱦᱚᱲ ᱦᱚᱯᱚᱱ, dewanagari संताल, beng. সাওতাল, ang. Santals) – lud z grupy Munda, posługujący się językiem santali, zamieszkujący głównie tereny indyjskich stanów Bihar, Bengal Zachodni, Orisa, Madhya Pradesh i Asam, mniejsze skupiska żyją także na przyległych obszarach Bhutanu, Bangladeszu i Nepalu. W 1993 roku liczebność Santalów sięgała 5,4 mln osób.
Społeczeństwo
Struktura społeczna Santalów opiera się na patrylinearnych rodach egzogamicznych. Małżeństwa są monogamiczne, chociaż sporadycznie zdarza się również poligamia.
Gospodarka
Podstawą gospodarki pozostaje uprawa ryżu, kukurydzy i prosa, a także chów zwierząt, rybołówstwo rzeczne i myślistwo.
Religia
W tradycyjnych wierzeniach Santalów dominującymi elementami są kult przodków i animizm, współcześnie ich religia nacechowana jest także wpływami hinduizmu.
Obiektami kultu są drzewa Sal (Shorea robusta, Sari Sarjom) zlokalizowane w centralnej części świętych gajów bengalskich Santalów[1].
Przypisy
Bibliografia
- Krystyna Damm , Aldona Mikusińska (red.), Ludy i języki świata, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000 (PWN Leksykon), s. 39, ISBN 83-01-13070-9, OCLC 830240260 (pol.).