Salanoja jednobarwna
Salanoia concolor[1]
(I. Geoffroy Saint-Hilaire, 1837)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

drapieżne

Podrząd

kotokształtne

Rodzina

falanrukowate

Podrodzina

galidie

Rodzaj

Salanoia
J.E. Gray, 1865[2]

Gatunek

salanoja jednobarwna

Synonimy

Rodzaju:

Gatunku:

  • Galidia concolor I. Geoffroy Saint-Hilaire, 1837[5][6][7]
  • Galidia unicolor I. Geoffroy Saint-Hilaire, 1837[5]
  • Galidia olivacea I. Geoffroy Saint-Hilaire, 1837[5]
  • Salanoia durrelli Durbin, Funk, Hawkins, Hills, Jenkins, Moncrieff & Ralainasolo, 2010[8]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[9]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Salanoja jednobarwna[10], salanoja szerokostopa[10], salano[11] (Salanoia concolor) – gatunek drapieżnego ssaka z podrodziny galidii (Galidiinae) w obrębie rodziny falanrukowatych (Eupleridae).

Taksonomia

Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1837 roku francuski przyrodnik Isidore Geoffroy Saint-Hilaire nadając mu nazwę Galidia concolor[5][6][7]. Holotyp pochodził z Madagaskaru[12]. Jedyny przedstawiciel rodzaju salanoja[10] (Salanoia) który opisał w 1865 roku brytyjski zoolog John Edward Gray[2].

Salanoia durrelli został opisany w 2010 roku z obszaru Alaotry na podstawie cech morfologicznych, jednak badania oparte o dane molekularne wykazują, że istnieje tylko jeden gatunek w obrębie Salanoia, S. concolora, i S. durrelli jest jego synonimem[13][14]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten gatunek za monotypowy[14].

Etymologia

  • Salanoia: malgaska nazwa salano dla salanoi[15].
  • Hemigalidia: gr. ἡμι- hēmi- „pół-, mały”, od ἡμισυς hēmisus „połowa”; rodzaj Galidia I. Geoffroy Saint-Hilaire, 1837 (galidia)[16].
  • concolor: łac. concolor, concoloris „tego samego koloru, jednobarwny, podobny”, od cum (stara forma com) „razem z”; color, coloris „kolor”[17].

Zasięg występowania

Salanoja jednobarwna występuje endemicznie we wschodnim Madagaskarze[14]. Obserwacje ze skrajnie południowo-wschodniej części Parku Narodowego Andohahela i z dalekiej północnej części Parku Narodowrgo Montagne d’Ambre zostały uznane za błędne[14].

Morfologia

Długość ciała (bez ogona) 35–38 cm, długość ogona 16–20 cm, długość ucha 2,9 cm, długość tylnej stopy 6,6–7 cm; masa ciała 780 g[18]. Ciało wydłużone z krótkimi nogami i wydłużoną głową. Uszy małe, na końcach zaokrąglone. Futro koloru brązowego z ciemnymi lub jasnymi plamami.

Ekologia

Salanoja jednobarwna żywi się owadami, owocami i małymi kręgowcami. Prowadzi zarówno naziemny jak i nadrzewny tryb życia. Osobniki tego gatunku są aktywne w ciągu dnia. Spotykane pojedynczo lub w parach.

Uwagi

  1. ↑ Niepoprawna późniejsza pisownia Hemigalidia Mivart, 1882.

Przypisy

  1. ↑ Salanoia concolor, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. 1 2 J.E. Gray. A revision of the genera and species of Viverrine animals (Viverridae) founded on the collection in the British Museum. „Proceedings of the Zoological Society of London”, s. 523, 1864. (ang.).
  3. ↑ S.G.J. Mivart. On the Classification and Distribution of the AEluroidea. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1882, s. 143, 188, 1882. (ang.).
  4. ↑ W.H. Flower & R. Lydekker: An introduction to the study of mammals living and extinct. London: A. and C. Black, 1891, s. 538. (ang.).
  5. 1 2 3 4 I. Geoffroy Saint-Hilaire. Notice sur deux nouveaux genres de Mammifères carnassiers, les Ichneumies, du continent africain, et les Galidies, de Madagascar. „Comptes Rendus Hebdomadaires des Séances de l’Académie des Sciences”. 5, s. 581, 1837. (fr.).
  6. 1 2 I. Geoffroy Saint-Hilaire. Errata. „Comptes Rendus Hebdomadaires des Séances de l’Académie des Sciences”. 5, s. 581, 1837. (fr.).
  7. 1 2 I. Geoffroy Saint-Hilaire. Notice sur deux nouveaux genres de Mammifères carnassiers, les Ichneumies, du continent africain, et les Galidies, de Madagascar. „Magasin de zoologie, d’anatomie comparée et de palaeontologie”. 1, s. 976, 1839. (fr.).
  8. ↑ J. Durbin, S.M. Funk, F. Hawkins, D.M. Hills, P.D. Jenkins, C.B. Moncrieff & F.B. Ralainasolo,. Investigations into the status of a new taxon of Salanoia (Mammalia: Carnivora: Eupleridae) from the marshes of Lac Alaotra, Madagascar. „Systematics and Biodiversity”. 8 (3), s. 346, 2010. DOI: 10.1080/14772001003756751. (ang.).
  9. ↑ F. Hawkins, Salanoia concolor, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015, wersja 2021-3 [dostęp 2022-04-29] (ang.).
  10. 1 2 3 Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 143. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  11. ↑ salano, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2009-10-04].
  12. ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Salanoia concolor. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2022-04-29].
  13. ↑ G. Veron, D. Dupré, A.P. Jennings, Ch.J. Gardner, A. Hassanin & S.M. Goodman. New insights into the systematics of Malagasy mongoose-like carnivorans (Carnivora, Eupleridae, Galidiinae) based on mitochondrial and nuclear DNA sequences. „Journal of Zoological Systematics and Evolutionary Research”. 55 (3), s. 250–264, 2017. DOI: 10.1111/jzs.12168. (ang.).
  14. 1 2 3 4 C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 422. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
  15. ↑ Palmer 1904 ↓, s. 617.
  16. ↑ Palmer 1904 ↓, s. 317.
  17. ↑ concolor, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-04-29] (ang.).
  18. ↑ S.M. Goodman: Family Eupleridae (Madagascar Carnivores). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 1: Carnivores. Barcelona: Lynx Edicions, 2009, s. 351. ISBN 978-84-96553-49-1. (ang.).

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.