wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (III 2011) |
125[1] |
Strefa numeracyjna |
54 |
Kod pocztowy |
87-875[2] |
Tablice rejestracyjne |
CRA |
SIMC |
0870652 |
Położenie na mapie gminy Topólka | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego | |
Położenie na mapie powiatu radziejowskiego | |
52°33′16″N 18°42′20″E/52,554444 18,705556[3] |
Sadłóg – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie radziejowskim, w gminie Topólka[4][5].
Podział terytorialny
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa włocławskiego. Wieś sołecka – zobacz jednostki pomocnicze gminy Topólka w BIP[6].
Demografia
Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 125 mieszkańców[1]. Jest dwudziestą co do wielkości miejscowością gminy Topólka.
Historia
Pierwsze wzmianki o miejscowości Sadłóg i o jej właścicielach znajdujemy w latach 1419-1420 w księgach sądowych brzeskich, są to informacje o Włodku z Sadłoga, jego ojcu Jakubie i o braciach Włodka – Piotrze i Chebdzie z Sadłoga zaliczanych do osięcińskiej linii Pomianów. Wśród dostojników, którzy sygnowali akt brzeski z 1433 roku, jako drugi podpis złożył Włodek z Sadłoga.
W dokumencie z 24 IX 1435 r. Dorota z Pniew, żona Mikołaja z Kościelca (chorążego inowrocławskiego) dokonała w Poznaniu zamiany dóbr z Janem z Pniew. Przekazała mu swą ojcowiznę czyli połowę Pniew z innymi dobrami za Powałkowice, Sadłóg i połowę Janiszewa w powiecie Brzeskim, za dopłatę 600 grzywien.
Właścicielem Sadłoga w latach 1560-1582 był Jan Lasocki. W roku 1789 jako właściciel widnieje Maciej Trzebuchowski. Rodzinnym gniazdem Trzebuchowskich był majątek Trzebuchowo na Kujawach na granicy teraźniejszego powiatu kolskiego. Według innych źródeł historycznych Sadłóg był wsią i folwarkiem położoną w powiecie nieszawskim, gminie Bytoń, parafia Witowo. W 1827 r. wieś posiadała młyn wodny, znajdowało się w niej 8 domów, w których mieszkało 83 mieszkańców.
W 1885 r. folwark Sadłóg liczył: 142 m² pokładów torfu, 598 mórg rozlewisk, 475 mórg gruntów rolnych i ogrodów, 92 morgi łąk, 8 mórg pastwisk oraz 20 mórg nieużytków. W tym samym roku we wsi było już 10 budynków murowanych i 4 z drewna oraz dwór murowany z gliny kryty strzechą. We wsi były także 2 studnie.
Przypisy
- 1 2 GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1146 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 120226
- ↑ TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2014-08-19].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2015-08-05].
- ↑ Biuletyn informacji publicznej Gminy Topólka. Urząd Gminy Topólka. [dostęp 2014-08-19].