Kariera naukowa

Absolwentka Uniwersytetu Johanna Wolfganga Goethego we Frankfurcie nad Menem. W 1997 roku ukończyła studia pierwszego stopnia na kierunku matematyka (z oceną bardzo dobrą), zaś trzy lata później – studia magisterskie z fizyki (z wyróżnieniem). W 2003 obroniła doktorat w zakresie fizyki teoretycznej (również z wyróżnieniem)^[3].

W latach 1997–1999 współpracowała przy badaniach naukowych jako studentka, po czym została zatrudniona na macierzystej uczelni w charakterze asystenta (1999–2001). Następnie pracowała w GSI Helmholtzzentrum für Schwerionenforschung (2003–2004), University of Arizona (2004–2005), Uniwersytecie Kalifornijskim w Santa Barbara (2005–2006), Perimeter Institute for Theoretical Physics w kanadyjskim Waterloo (2006–2009) i sztokholmskiej Nordicie (2009–2015) – przy czym w latach 2010–2012 przebywała na urlopie wychowawczym. Od 2015 zatrudniona we Frankfurt Institute for Advanced Studies^[3].

Dużą popularnością cieszy się poświęcony fizyce blog Hossenfelder – Backreaction^[4]. W 2011 roku uruchomiła też kanał na YouTube, a w 2018 zaczęła go aktualizować regularnie. Oprócz materiałów popularnonaukowych znalazła się tam również jej twórczość wokalna.

Życie prywatne

Jest zamężna, ma dwie córki^[5].

Fizyka

Sabine Hossenfelder krytykowała fizyków teoretycznych tworzących „piękne teorie”, które nie dają się zweryfikować doświadczalnie (jak np. hipoteza Wieloświata czy supersymetria); w jej opinii dobrze sprawdza się model standardowy^[4]. Krytykowała też różne interpretacje mechaniki kwantowej – zarówno „tradycyjną”, „standardową” interpretację kopenhaską^[6], jak i późniejsze modele typu mechanika Bohma^[7] i interpretacja wieloświatowa Everetta. Jej zdaniem głównym problemem interpretacji Everetta nie jest postulowanie światów równoległych, ale to, że nie rozwiązują one problemu pomiaru – postulat Borna jest w niej wyprowadzany osobno, a nie z równania Schrödingera; Hossenfelder uważa to za sprzeczne z redukcjonizmem^[6]

Filozofia

Przedstawia inkompatybilizm – jej zdaniem wolna wola jest iluzją, gdyż jej istnienie przeczyłoby prawom natury (które są albo deterministyczne, albo – na poziomie kwantowym – losowe)^[8]. Jest ateistką^[9].