SS Katowice
ilustracja
w porcie w 1927 roku
Poprzednie nazwy

Vendemiaire

Bandera

 Polska

Port macierzysty

Gdynia

Armator

Żegluga Polska

Dane podstawowe
Typ

masowiec

Historia
Stocznia

Chantiers Navals Français, Blainville-sur-Orne

Data wodowania

1925

Data oddania do eksploatacji

1927

Data zatonięcia

1 marca 1949

Dane techniczne
Nośność (DWT)

3007

Liczebność załogi

23 do 28

Długość całkowita (L)

83,82 m

Szerokość (B)

12,16 m

Zanurzenie (D)

5,41 m

Pojemność

brutto: 1995 RT
netto: 1107 RT

Napęd mechaniczny
Silnik

trzycylindrowa tłokowa maszyna parowa

Moc silnika

1200 KM

Prędkość maks.

9 w.

SS Katowice – polski masowiec zbudowany w latach międzywojennych we francuskiej stoczni Chantiers Navals Français. Bliźniaczymi statkami były SS „Wilno”, SS „Kraków”, SS „Poznań” oraz SS „Toruń”. Statki te, ze względu na kraj pochodzenia, nazywane były francuzami.

Historia i rejsy

Przed II wojną światową

Statek powstał w dokach nad kanałem La Manche we francuskiej stoczni Chantiers Navals Français w Blainville koło Caen. Nie jest znana data budowy, gdyż zanim został zakupiony przez polskiego armatora, pływał już wcześniej pod banderą francuską, nosząc nazwę „Vendemiaire”. Frachtowiec dowodzony przez kapitana Tadeusza Bramińskiego dobił po raz pierwszy do gdyńskiego nabrzeża 6 stycznia 1927 roku. Następnego dnia miała miejsce uroczystość podniesienia polskiej bandery. Jej poświęcenia dokonał ks. Ernest Jesionowski. W uroczystościach uczestniczył ówczesny minister przemysłu i handlu, budowniczy portu w Gdyni Eugeniusz Kwiatkowski. Węglowiec został przejęty przez Żeglugę Polską.

Statek pływał po Bałtyku i Morzu Północnym do portów w Szwecji i do brytyjskiego Preston. Rzadko wyruszał na wody Morza Śródziemnego. 23 sierpnia 1939 wypłynął z Gdańska do Włoch dowodzony przez kpt. Bohdana Gawęckiego[1].

Lata II wojny światowej

Port w Genui SS „Katowice” opuścił nocą 25 września płynąc do Marsylii. 18 listopada wziął kurs na Sète. Od tego momentu statek zaczął służyć we francuskiej Mission des Transports Maritimes.

W roku 1940, po klęsce Francji przeszedł pod angielskie dowództwo, nadal nosząc polską banderę. Pływał m.in. do Kanady. Pod koniec wojny obsługiwał porty u wybrzeży Anglii. Brał udział w alianckiej inwazji Normandii[2].

Lata powojenne

Po kapitulacji Niemiec statek znalazł się w stoczni w Kingston. Pływał jakiś czas pod banderą brytyjską, ale w końcu postanowiono oddać go Polsce. Jednostka opuściła Londyn 22 września 1945 roku, by po kilku dniach dotrzeć do Gdyni. Dowodził nią wówczas kpt. Kazimierz Ostapowicz.

Po wojnie bazą statku stał się Szczecin. Masowiec, aż do zatonięcia, przewoził węgiel i operował w trampingu krótkiego zasięgu[3].

1 marca 1949 roku na Morzu Północnym, nieopodal brzegów holenderskiej wyspy Terschelling w archipelagu Wysp Zachodniofryzyjskich, w silnym sztormie statek został zepchnięty na mieliznę, przełamał się na dwie części i zatonął, szczęśliwie bez ofiar w ludziach[4]. Załogę statku uratowali ratownicy holenderscy na łodzi „Brandaris”, bazującej na wyspie Terschelling.

Zobacz też

Przypisy

  1. Ryszard Leszczyński: Ginące frachtowce. T. 1. Gdańsk: Fundacja Promocji Przemysłu Okrętowego i Gospodarki Morskiej, 2007, s. 45-48. ISBN 978-83-60584-08-8.
  2. R. Leszczyński, s.48-54.
  3. J. Piwowoński, s.20.
  4. R. Leszczyński, s.54-66.

Bibliografia

  • Jerzy Miciński: Księga statków polskich 1918-1945. T. I. Gdańsk: Polnord-Oskar, 1996. ISBN 83-86181-23-0.
  • Jan Piwowoński: Flota spod biało-czerwonej. Warszawa: Nasza Księgarnia, 1989, s. 20. ISBN 83-10-08902-3.
  • Polska na morzu. Mieczysław Bogucki (red.). Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa, 1935.
  • Zygmunt Jan Tyszel: Pod ojczystą banderą. Katowice: Liga Morska i Rzeczna Okręgu Zagłębia Węglowego, 1930.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.