Słotowa
wieś
Ilustracja
Cmentarz wojenny nr 235 w Słotowej
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

dębicki

Gmina

Pilzno

Liczba ludności (2022)

1053[1]

Strefa numeracyjna

14

Kod pocztowy

39-223[2]

Tablice rejestracyjne

RDE

SIMC

0826415[3]

Położenie na mapie gminy Pilzno
Mapa konturowa gminy Pilzno, na dole znajduje się punkt z opisem „Słotowa”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Słotowa”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, blisko lewej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Słotowa”
Położenie na mapie powiatu dębickiego
Mapa konturowa powiatu dębickiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Słotowa”
Ziemia49°56′44″N 21°17′32″E/49,945556 21,292222[4]

Słotowa – wieś w Polsce, położona w województwie podkarpackim, w powiecie dębickim, w gminie Pilzno[5][3].

W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa tarnowskiego.

Wieś jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski należącej do dekanatu Pilzno w diecezji tarnowskiej.

Złotowa była wsią królewską starostwa niegrodowego pilzneńskiego w województwie sandomierskim w 1629 roku[6].

Integralne części wsi

Integralne części wsi Słotowa[5][3]
SIMCNazwaRodzaj
0826421Berdychówczęść wsi
0826438Podbudynieczęść wsi
0826444Sołtystwoczęść wsi
0826450Za Górączęść wsi
0826467Zagumnieczęść wsi

Zabytki

We wsi znajduje się zabytkowa kapliczka, która została wzniesiona z kamienia i cegły w 1720 roku. Fundatorką była Anna Złocka, żona ówczesnego właściciela dworu słotowskiego – wybudowała ją jako wotum dziękczynne za spełnienie modłów o urodzenie dziecka. Pisze na ten temat Józefa Łazowska:

„Pani Złocka z Witwickich mając syna straconego przez stronników Sasa a będąc w leciach 40. strwożoną się być czuła, że chrana ojczyźnie nie urodzi. O świtaniu widywana była u krzyża, gdzie zabili jej 18 lat mającego syna i ciało unieśli w nieznane. Opłakująca ją z dobrego serca kmiotka Rdzaczyna wprosiła się z radą, by u Matki Boskiej od Czystych Wód ratunku szukała, która wedle jej dworu, nad paryją wodną od wieków była umieszczona. Ona wtedy dłubaczowi słotowskiemu Bartłomiejowi Nowakowi kazała wyrzeźbić od nowa ową figurę i do niej o świtaniu chodziła, prosząc, aby narościło się jej łono jeszcze jednego syna na świadka losu rodziny i obrońcę kraju, chociaż jest w leciach. Gdy zbrzemieniała z wdzięczności kapliczkę ufundowała i w niej Matkę Boska od Czystych Wód umieściła. Uproszonym był u niej Karol, urodzony w 1720 roku, ożeniony z Zofią z Trzecieckich gawrzyłowskich. Z córka Karola – Zofia ożenił się Giżycki z Mazowsza ścigany przez saskich pachołków za wierność królowi Leszczyńskiemu. On przywiózł z sobą talizman narodowych nadziei – statuetkę Matki Boskiej Skępskiej Patronki Mazowsza. Statuetkę te umierająca Giżycka ofiarowała Jakubowi Rybie, który ją z kolei przekazał synom. Statuetka znajduje się w zbiorach Jana Wojnarowskiego."

Z dalszej części tego rękopisu wynika, że w 1809 roku Austriacy mszcząc się za ukrywanie powstańców, zabrali zgromadzone przez ludność zboże. Spowodowało to głód. Wówczas obnoszono figurę Matki Boskiej od Czystych Wód po polach. W rezultacie tatarka i rzepa tak obrodziły w jesieni, że uratowały ludzi od głodu. Nic dziwnego, że do kaplicy przyjeżdżały z okolicznych dworów i modliły się przed figurą Matki Boskiej wdowy i panny z Budynia, Dulczówki, Łęk, Dzwonowej i Strzegocic. Tekst ten dowodzi, że zarówno kaplica, jak i umieszczona w niej figura były przez długie lata otoczone kultem. Według pamięci Kazimierza Wojnarowskiego i Józefa Papiernika jeszcze w roku 1910 kobiety lubeckie paliły świece i modliły się przed figurą Matki Boskiej w kapliczce. Kult ten trwa do dziś.

Przypisy

  1. ↑ Raport o stanie gminy za rok 2022. s. 11
  2. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1161 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. 1 2 3 GUS. Rejestr TERYT
  4. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 124777
  5. 1 2 Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. ↑ Zbigniew Anusik, Struktura własności ziemskiej w powiecie pilzneńskim w roku 1629, w: Przegląd Nauk Historycznych 2011, r. X, nr 2, s. 76.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.