 | |
| Data i miejsce urodzenia |
14 grudnia 1943 |
|---|---|
| Data śmierci |
9 marca 2018 |
| Dziedzina sztuki |
rzeźba |
| Odznaczenia | |
 | |
Sławoj Ostrowski (ur. 14 grudnia 1943 w Słupcy, zm. 9 marca 2018[1]) – polski rzeźbiarz, profesor Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku.
Życiorys
Studiował w PWSSP w Gdańsku (obecna nazwa uczelni: Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku) na Wydziale Rzeźby, dyplom z wyróżnieniem uzyskał w 1969 r. w pracowni prof. Alfreda Wiśniewskiego. Następnie był wieloletnim asystentem w pracowni prof. Adama Smolany. Między rokiem 1990 a 1993 był prodziekanem, potem przez trzy lata dziekanem. W latach 1996–2002 pełnił funkcję prorektora ASP, a od 2005 do 2012 roku dziekana wydziału rzeźby. Został pochowany na cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku (rejon VIII, kwatera I, rząd 7)[2].
Autor pomników i rzeźb plenerowych, m.in.:
- pomnik prezydenta Leona Barciszewskiego w Bydgoszczy, 1987
- pomnik Antoniego Abrahama w Pucku, 1989
- Pomnik Jakuba Wejhera w Wejherowie, 1990
- pomnik „Ofiar Grudnia 1970” w Gdyni przy al. Piłsudskiego (współautorstwo)[3], 1993
- kamień pamiątkowy poświęcony Dariuszowi Kobzdejowi w Gdańsku, 2000
- ławeczka Güntera Grassa w Gdańsku, 2001/2015
- fontanna Tancerka z parasolką w Gdańsku, 2001
- kamień pamiątkowy poświęcony Zbigniewowi Herbertowi w Sopocie, 2001
- pomnik kardynała Bolesława Kominka we Wrocławiu, 2005
- fontanna Ptaki wodne w Gdańsku-Wrzeszczu, 2008
- tablice wybitnych gdańszczan, ofiar katastrofy smoleńskiej: Anny Walentynowicz, Arkadiusza Rybickiego, Macieja Płażyńskiego, 2011
- rzeźby parkowe w Nałęczowie, Gdańsku-Oliwie i w Warszawie (na Ursynowie).
- „Korona Himalajów” we Władysławowie, w Alei Gwiazd Sportu, z Marzeną i Jackiem Bruzdowiczami[4].
Brał udział w wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych.
Ważniejsze wystawy indywidualne (m.in.):
- 1974 w galerii „Sień Gdańska”
- 1981 w Galerii Miejskiej, Zwingenberg (RFN)
- 1981 w Galerii „Spectrum”, Frankfurt n. Menem (RFN)
- 1984 w Galerii Miejskiej, Nokia (Finlandia)
- 1987 w BWA, Sopot
- 1987 w galerii ZAR w Gdańsku
- 2016: Rzeźba do potęgi 3: Sławoj Ostrowski, Stanisław Radwański, Edward Sitek, Państwowa Galeria Sztuki w Sopocie
_2010-07-16_171.jpg.webp)
Nagrody i odznaczenia
- 2013 – Laureat Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury[5]
- 2013 – Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[6]
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Zmarł rzeźbiarz, profesor Sławoj Ostrowski. trojmiasto.pl. [dostęp 2018-03-10].
- ↑ Sławoj Ostrowski. cmentarze-gdanskie.pl. [dostęp 2020-05-27].
- ↑ Nie obrażajcie pamięci ofiar – wystąpienie pod Pomnikiem Ofiar Grudnia 1970. wpolityce.pl, 18 grudnia 2012.
- ↑ “Korona Himalajów” skończona – uroczyste odsłonięcie z udziałem Reinholda Messnera już 28 czerwca. wspinanie.pl. [dostęp 2018-03-10].
- ↑ Laureaci Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury. gdansk.pl, 2016-06-23. [dostęp 2016-06-23]. (pol.).
- ↑ Medal Zasłużony Kulturze – Gloria Artis. mkidn.gov.pl. [dostęp 2020-07-25].
Linki zewnętrzne
- Sylwetka na stronach ASP w Gdańsku. asp.gda.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-02-03)].
- Sławoj Ostrowski. malagaleria.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-05)].
- Biogram. pgs.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-28)].