Rzepianka
Ilustracja
Zlewnia Rzepianki[2]
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Lokalizacja

małopolskie

Potok
Długość 13,5 km
Źródło
Miejsce Rzepiennik Suchy
Wysokość

380 m n.p.m.

Ujście
Recypient Biała
Miejsce

Golanka

Wysokość

230 m n.p.m.

Współrzędne

49°50′27″N 20°58′58″E/49,840833 20,982778

Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „ujście”

Rzepianka (nazywana również Rzepiennikiem[3]) – potok długości ok. 13,5 km na Pogórzu Ciężkowickim, prawobrzeżny dopływ Białej[4]. Odwadnia teren gmin Rzepiennik i Gromnik. Wody potoku znajdują się w II klasie czystości wód, a według typologii rybackiej Rzepianka należy do wód krainy pstrąga, dominującym gatunkiem ryb jest pstrąg potokowy i kleń[5].

Rzepianka bierze swój początek w Rzepienniku Suchym na wysokości 380 m n.p.m., następnie przepływa przez Rzepiennik Biskupi, Rzepiennik Strzyżewski, Rzepiennik Marciszewski i Golankę, gdzie uchodzi do Białej Dunajcowej na wysokości 230 m n.p.m. Największe dopływy to Kamykówka i Turza.

Potok w okresie silnych wezbrań stanowi duże zagrożenie powodziowe, największe tego typu wydarzenie miało miejsce w roku 2001. Na lata 2011-2013 planowana jest budowa dwóch zbiorników retencyjnych mających pełnić funkcje przeciwpowodziową i rekreacyjną. Zbiornik Rzepiennik o planowanej powierzchni zalewu 12,7 ha, pojemności 234 500 m³, zaporze długości 160 m i wysokości 7,2 m oraz zbiornik Kamykówka o pojemności 102 400 m³, zaporze długości 170 m i wysokości 4,4 m[6].

Przypisy

  1. Piotr Zagórski, Rzeźba i utwory pokrywowe zlewni Rzepianki. (Pogórze Ciężkowickie), Lublin, 1998
  2. ↑ Piotr Zagórski, Rzeźba i utwory pokrywowe zlewni Rzepianki. (Pogórze Ciężkowickie), Lublin, 1998
  3. ↑ Rzepiennik, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 145.
  4. ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 243, ISBN 83-239-9607-5.
  5. ↑ Informacje o stanie środowiska powiatu tarnowskiego.
  6. ↑ Program Małej Retencji Województwa Małopolskiego, 2004
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.