Obrady rządu Leopolda Calvo-Sotelo w 1981

Rząd Leopolda Calvo-Sotelo – rząd Królestwa Hiszpanii funkcjonujący od lutego 1981 do grudnia 1982.

Po wyborach w 1979, które wygrała Unia Demokratycznego Centrum (UCD), powstał trzeci rząd Adolfa Suáreza[1]. Pod koniec stycznia 1981 premier podał się do dymisji, a kandydatem na jego następcę został Leopoldo Calvo-Sotelo (również z UCD). W głosowaniu w Kongresie Deputowanych z 20 lutego 1981 polityk nie uzyskał większości. Drugie głosowanie z 23 lutego tegoż roku zostało przerwane przez grupę puczystów pod przewodnictwem Antonia Tejero, którzy uzbrojeni wtargnęli na salę obrad niższej izby parlamentu. 25 lutego, dzień po upadku puczu, Leopoldo Calvo-Sotelo został zatwierdzony na urzędzie premiera[1]. Przeprowadzone w następnym roku wybory parlamentarne zakończyły się zwycięstwem socjalistów i utworzeniem pierwszego rządu Felipe Gonzáleza.

Skład rządu

  • Premier: Leopoldo Calvo-Sotelo
  • Pierwszy wicepremier: Rodolfo Martín Villa (do lipca 1982)
  • Drugi wicepremier: Juan Antonio García Díez (do lipca 1982)
  • Wicepremier: Juan Antonio García Díez (od lipca 1982)
  • Minister spraw zagranicznych: José Pedro Pérez-Llorca
  • Minister sprawiedliwości: Francisco Fernández Ordóñez (do sierpnia 1981), Pío Cabanillas (od sierpnia 1981)
  • Minister spraw wewnętrznych: Juan José Rosón
  • Minister obrony: Alberto Oliart
  • Minister gospodarki i handlu: Juan Antonio García Díez
  • Minister finansów: Jaime García Añoveros
  • Minister robót publicznych i urbanistyki: Luis Ortiz González
  • Minister transportu, turystyki i komunikacji: José Luis Álvarez (do grudnia 1981), Luis Gámir (od grudnia 1981)
  • Minister edukacji, szkolnictwa wyższego i badań naukowych: Juan Antonio Ortega y Díaz-Ambrona (do grudnia 1981)
  • Minister edukacji i nauki: Federico Mayor Zaragoza (od grudnia 1981)
  • Minister kultury: Íñigo Cavero (do grudnia 1981), Soledad Becerril (od grudnia 1981)
  • Minister pracy, zdrowia i ochrony socjalnej: Jesús Sancho Rof (do grudnia 1981)
  • Minister pracy i ochrony socjalnej: Santiago Rodríguez-Miranda (od grudnia 1981)
  • Minister zdrowia i konsumentów: Manuel Núñez Pérez (od grudnia 1981)
  • Minister przemysłu i energii: Ignacio Bayón
  • Minister rolnictwa: Jaime Lamo de Espinosa (do maja 1981)
  • Minister rolnictwa i rybołówstwa: Jaime Lamo de Espinosa (od maja do grudnia 1981)
  • Minister rolnictwa, rybołówstwa i żywności: José Luis Álvarez (od grudnia 1981 do września 1982), José Luis García Ferrero (od września 1982)
  • Minister administracji terytorialnej: Rodolfo Martín Villa (do grudnia 1981), Rafael Arias-Salgado (od grudnia 1981 do lipca 1982), Luis Manuel Cosculluela Montaner (od lipca 1982)
  • Minister ds. prezydencji: Pío Cabanillas (do sierpnia 1981), Matías Rodríguez Inciarte (od sierpnia 1981)
  • Minister delegowany przy premierze: Jaime Lamo de Espinosa (od grudnia 1981 do lipca 1982)

Przypisy

  1. 1 2 Elecciones Generales 1 de marzo de 1979. historiaelectoral.com. [dostęp 2022-01-09]. (hiszp.).

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.