Ryszard Wilhelm von Dohna (niem. Richard Wilhelm Ludwig Fürst zu Dohna-Schlobitten, ur. 17 sierpnia 1843 w Turynie, zm. 21 sierpnia 1916 w Wilnie) – polityk pruski, przyjaciel cesarza Wilhelma II.

Życiorys

Ryszard Wilhelm von Dohna był synem hrabiego Ryszarda Fryderyka von Dohna (1807–1894) i Matyldy Fryderyki von Truchsess zu Waldburg (1813–1858), był w prostej linii jedenastym potomkiem Stanisława zu Dohna. Na dworze cesarskim Wilhelma II pełnił funkcję Łowczego Dworu oraz Prowadzącego Sforę królewskich polowań. Należał w latach 1890–1894 do pruskiej Izby Reprezentantów. W latach 1890–1893, 1903–1906 i 1907–1911 był posłem do Reichstagu z ramienia frakcji konserwatywnej. Od 1894 był dziedzicznym członkiem pruskiej Izby Panów, a od 1909 roku przewodniczącym śląskiego sejmiku prowincjonalnego. 1 stycznia 1900 r. Ryszard Wilhelm von Dohna został podniesiony przez cesarza do godności dziedzicznego księcia. Było to na zasadzie primogenitury, tytuł przechodził tylko na najstarszego męskiego potomka tej gałęzi rodu^[1].

Widok pałacu w Słobitach (XIX w.)

Wilhelm II odznaczył Ryszarda w 1913 roku, orderem Orła Czarnego. W chwili wybuchu I wojny światowej w 1914 roku, książę Dohna ukończył osiemdziesiąt trzy lata i pomimo tego zameldował się do czynnej służby wojskowej. Ulokowano dziarskiego staruszka przy sztabie generalnym feldmarszałka Paula von Hindenburga, z przydziałem do Czerwonego Krzyża. Zmarł w sierpniu 1916 roku w Wilnie na zapalenie płuc. Pogrzebano go 26 sierpnia 1916 roku w Słobitach.

Ryszard Wilhelm von Dohna, jak wszyscy wschodniopruscy magnaci, przesiąknięty był poglądami rojalistyczno-militarno-konserwatywnymi. Również jego syn Ryszard Emil zu Dohna (1872–1918) był typowym Prusakiem. Książę był bardzo barwną postacią. Był okazałym mężczyzną. Wzbudzał zaciekawienie i intrygował swoim zachowaniem. Spacerując, podpierał się laską o rączce wykonanej z kości słoniowej. Rezydował w pałacu w Słobitach. Polowania były jego pasją, uwielbiał konie i doskonale powoził, cztero-, pięcio- a nawet sześciokonnym zaprzęgiem. W jego dobrach gościli znamienici przedstawiciele życia politycznego ówczesnych Niemiec.

Małżeństwo i dzieci

W dniu 20 lipca 1868 roku ożenił się z Amalią Marianną Zofią, hrabianką zu Dohna-Schlodien, i razem ze swą młodą żoną zamieszkał w pałacu w Słobitach. Ryszard i Amalia doczekali się czterech synów, z których tylko najstarszy Ryszard Emil dożył powyżej 30 lat:

• Ryszard Emil (ur. 8 października 1872, zm. 18 listopada 1918)
• Eberhard Bolko (ur. 13 marca 1874, zm. 19 października 1886)
• Achatius Manfred (ur. 1 lipca 1875, zm. 3 marca 1898)
• Hubert Wilhelm (ur. 10 listopada 1876, zm. 23 czerwca 1896)

Przypisy

Bibliografia

• Isabel Hull: The entourage of Kaiser Wilhelm II. Cambridge 1982.
• John Röhl: Kaiser, Hof und Staat. Wilhelm II. und die deutsche Politik. 3. Auflage, München 1988.