Ryszard Korzański
Ilustracja
major piechoty major piechoty
Data i miejsce urodzenia

24 czerwca 1893
Łódź

Data i miejsce śmierci

29 października 1941
KL Auschwitz

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego
Wojsko Polskie

Jednostki

PKU Bydgoszcz Miasto

Stanowiska

komendant PKU

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie) Medal Niepodległości Medal Zwycięstwa (międzyaliancki)

Ryszard Korzański (ur. 24 czerwca 1893 w Łodzi, zm. 29 października 1941 w KL Auschwitz) – major piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys

Syn Wojciecha. 19 sierpnia 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu kapitana, w piechocie, w grupie oficerów byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej. Pełnił wówczas służbę w Dowództwie Frontu Pomorskiego[1]. W czerwcu 1921 był przydzielony do Komisji Likwidacyjnej Grupy Wołyńskiej, a jego oddziałem macierzystym był 28 pułk piechoty[2]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 296. lokatą w korpusie oficerów piechoty. Jego oddziałem macierzystym był nadal 28 pp[3]. Później został przeniesiony do 79 pułku piechoty w Słonimie i przydzielony do Szefostwa Poborowego Dowództwa Okręgu Korpusu Nr IX w Brześciu nad Bugiem[4]. W 1924 został przeniesiony do 61 pułku piechoty w Bydgoszczy[5]. 3 maja 1926 został awansowany do stopnia majora ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1925 i 16. lokatą w korpusie oficerów piechoty[6]. W sierpniu tego roku został wyznaczony w macierzystym oddziale na stanowisko kwatermistrza[7][8]. W marcu 1929 został przydzielony z 61 pp do Powiatowej Komendy Uzupełnień Hrubieszów na stanowisko pełniącego obowiązki kierownika I referatu administracji rezerw i zastępcy komendanta[9]. W czerwcu 1930 został przeniesiony do PKU Łańcut na stanowisko komendanta[10][11], a we wrześniu tego roku do PKU Bydgoszcz Miasto na stanowisko komendanta[12][13]. W marcu 1934 został zwolniony ze stanowiska komendanta i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr VIII, a z dniem 31 lipca tego roku przeniesiony w stan spoczynku[14].

6 kwietnia 1941 został zesłany do obozu koncentracyjnego Auschwitz, gdzie został mu nadany numer więźniarski „13871”. Zginął w obozie 29 października 1941[15].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 25 sierpnia 1920 roku, s. 782.
  2. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 102, 702.
  3. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 42.
  4. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 110, 352, 407.
  5. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 270, 353.
  6. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 18 z 3 maja 1926 roku, s. 125.
  7. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 34 z 25 sierpnia 1926 roku, s. 282.
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 75, 178.
  9. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 12 marca 1929 roku, s. 90.
  10. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 103, tu ogłoszono jego przeniesienie do PKU Piotrków.
  11. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 18 czerwca 1930 roku, s. 237, sprostowano przeniesienie z PKU Piotrków na PKU Łańcut.
  12. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 20 września 1930 roku, s. 303.
  13. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 28, 511.
  14. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934 roku, s. 281.
  15. ↑ Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 2022-03-07].
  16. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 28.
  17. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-03-07]..
  18. ↑ M.P. z 1938 r. nr 177, poz. 323 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  19. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 352.
  20. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 270.
  21. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-03-07]..

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.