Ryszard Bonisławski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

4 czerwca 1947
Łódź

Zawód, zajęcie

polityk, regionalista

Alma Mater

Uniwersytet Łódzki

Stanowisko

senator VIII i IX kadencji (2011–2019)

Partia

Platforma Obywatelska

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Ryszard Bonisławski jako przewodnik podczas wycieczki po Łodzi w 2007
Ryszard Bonisławski przemawiający podczas 17. posiedzenia Senatu RP VIII kadencji

Ryszard Wiesław Bonisławski (ur. 4 czerwca 1947 w Łodzi) – polski regionalista, samorządowiec, przewodnik turystyczny po Łodzi i regionie łódzkim, prezes Towarzystwa Przyjaciół Łodzi, senator VIII i IX kadencji.

Życiorys

Absolwent polonistyki na Uniwersytecie Łódzkim. Pracował w Centralnym Muzeum Włókiennictwa w Łodzi, zakładach Anilany, a także jako kierownik biura i wiceprezes ogniska w Towarzystwie Krzewienia Kultury Fizycznej w Łodzi. W 1992 został dyrektorem Wojewódzkiego Ośrodka Informacji Turystycznej w Łodzi (przekształconego w Centrum Informacji Turystycznej).

Od wielu lat zajmuje się promowaniem oraz opisywaniem fabrykanckiej przeszłości miasta, a także jego tradycjami. W 1994 zaczął prowadzić Filmową encyklopedię Łodzi w TVP Łódź. Autor i współautor kilkunastu książek oraz przewodników, redaktor sygnowanej własnym nazwiskiem rubryki poświęconej zabytkom Łodzi okolic w miesięczniku „Kalejdoskop” wydawanym przez Łódzki Dom Kultury. W 1999 objął funkcję prezesa Towarzystwa Przyjaciół Łodzi.

W latach 1999–2004 należał do Unii Wolności. Od 1998 do 2002 sprawował mandat radnego sejmiku łódzkiego z ramienia tej partii. W wyborach parlamentarnych w 2001 z poparciem UW bez powodzenia ubiegał się o mandat senatora w ramach Bloku Senat 2001 (zajął 4. miejsce, zdobywając około 69,4 tys. głosów). W wyborach samorządowych w 2006 bezskutecznie kandydował do łódzkiej rady miasta z KWW Lepsza Łódź Waldemara Bohdanowicza. W 2010 został kandydatem Platformy Obywatelskiej do sejmiku łódzkiego, uzyskując mandat radnego[1]. W wyborach parlamentarnych w 2011 został wybrany do Senatu VIII kadencji jako kandydat PO[2]. Z listy PO kandydował także w wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2014, nie uzyskując mandatu[3]. W 2015 został ponownie wybrany na senatora (dostał 85 639 głosów)[4]. W 2019 bez powodzenia kandydował do Sejmu z ramienia Koalicji Obywatelskiej[5].

W 2017 powołany do Rady Muzeum przy Muzeum Miasta Łodzi[6].

Odznaczenia

Wybrane publikacje

  • Na szlaku autora „Chłopów” (1973)
  • Łódzkie adresy Juliana Tuwima (1995, ISBN 83-903491-0-8)
  • Łódź na starych pocztówkach (opr., 1998, ISBN 83-87735-01-9)
  • Magiczne miejsca: Łódź (red., 1998, ISBN 83-87735-00-0)
  • Łódź. Przewodnik. Historia, zwiedzanie, kultura, informacje praktyczne (współautor, 2001, ISBN 83-87735-25-6)
  • Łódź. Barwy miasta (współautor, 2001, ISBN 83-910842-1-3)
  • Województwo Łódzkie. Zawsze na Twoim szlaku. Informator dla turysty (opr., 2001, ISBN 83-914563-2-3)
  • Łódź zapamiętana (2002, ISBN 83-910842-4-8)
  • Łódzkie judaika na starych pocztówkach (współautor, 2002, ISBN 83-88742-01-9)
  • Łódź. Informator turystyczny (współautor, 2004, ISBN 83-920871-0-0)
  • Czas przeszły ciągle obecny. Tułaczka. Historia, wspomnienia, dokumenty (redakcja pracy zbiorowej, 2004, ISBN 83-909105-2-7)
  • Łódź: miasto w sercu Europy (2005, ISBN 83-910842-9-9)
  • Niemcy łódzcy. Die Lodzer Deutschen (współautor, 2005, ISBN 83-919329-4-X)
  • Łódź – portret miasta (red., 2006, ISBN 83-924356-0-5)
  • Park imienia ks. bp. Michała Klepacza (współautor, 2006, ISBN 978-83-924031-0-4)
  • Ogrody Księżego Młyna (współautor, 2008, ISBN 978-83-924031-2-8)
  • Spacerownik łódzki (współautor, 2008, ISBN 978-83-7552-204-4)
  • Księga fabryk Łodzi (współautor, 2010, ISBN 978-83-927666-7-4)

Przypisy

  1. ↑ Serwis PKW – Wybory 2010. [dostęp 2015-08-02].
  2. ↑ Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2015-08-02].
  3. ↑ Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2015-08-02].
  4. ↑ Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2015-10-26].
  5. ↑ Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-14].
  6. ↑ Rada Muzeum. muzeum-lodz.pl. [dostęp 2021-03-20].
  7. ↑ M.P. z 2005 r. nr 46, poz. 629

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.