Rozpadła Grań (słow. Rozpadlý hrebeň) – grań w słowackiej części Tatr odbiegająca w południowo-wschodnim kierunku od Krzesanicy do Doliny Cichej. Oddziela ona Dolinkę Rozpadłą od Świstówki Liptowskiej (w górnej części) i Doliny Tomanowej Liptowskiej (w dolnej części)[1]. W grani tej, rozpoczynając od Krzesanicy kolejno wyróżnia się następujące obiekty[2]:
- przełączka Rozpadłe Siodło (ok. 1930 m)
- Rozpadła Kopa (ok. 1940 m)
- Rozpadła Przehyba (ok. 1870 m). Nieznaczna przełączka, trawiasta i niemal pozioma rówień. Do Dolinki Rozpadłej opada ścianą, natomiast do Doliny Tomanowej Liptowskiej opada spod niej żleb
- Rozpadła Turnia (ok. 1870 m)
- Rozpadłe Wrótka (ok. 1850 m).
Górny odcinek grani (do Rozpadłej Kopy) biegnie w południowym kierunku, dolny w południowo-wschodnim. Zbudowana ze skał osadowych (wapienie i dolomity) grań jest silnie zerodowana. Opisano w niej ponad 40 jaskiń. Wśród nich znajduje się najgłębsza jaskinia słowackich Tatr Zachodnich – Tomanowa Studnia o deniwelacji 160 m, a także Jaskinia Rozpadła, którą zbadał już w 1912 r. Mariusz Zaruski, schodząc do głębokości 45 m[1]. Zachodnie oraz południowe stoki Rozpadłej Grani są trawiasto-piarżyste i z taternickiego punktu widzenia dość łatwe do przejścia. Najbardziej strome ściany znajdują się w stokach wschodnich, opadających do Dolinki Rozpadłej[2].
Przypisy
- 1 2 Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wyd. Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- 1 2 Władysław Cywiński: Tatry. Czerwone Wierchy, część zachodnia. Przewodnik szczegółowy, tom 3. Poronin: Wyd. Górskie, 1996. ISBN 83-7104-011-3.