Królewski Narodowy Instytut Łodzi Ratunkowych
Royal National Lifeboat Institution
Ilustracja
Flaga RNLI
Państwo

 Wielka Brytania

Siedziba

Poole, Anglia

Data założenia

1824

Profil działalności

ratownictwo wodne

brak współrzędnych
Strona internetowa

Royal National Lifeboat Institution (RNLI), (pol. Królewski Narodowy Instytut Łodzi Ratunkowych[1]) – organizacja pozarządowa zajmująca się ratownictwem wodnym w Wielkiej Brytanii i Irlandii. Założona została w 1824 roku i od momentu powstania uratowała życie ponad 142 000 osobom[2]. Jej siedziba mieści się w Poole[3].

Statutowym celem organizacji jest ratowanie życia ludzkiego na morzu i wodach śródlądowych oraz w sytuacji zagrożeń powodziowych[4]. Royal National Lifeboat Institution zapewnia całodobową morską służbę poszukiwawczo-ratowniczą (SAR), operując z 238 baz rozlokowanych wzdłuż wybrzeża Wysp Brytyjskich. W skład floty RNLI wchodzi około 350 statków i łodzi ratowniczych, które uzupełnia ponad 100 jednostek rezerwowych[5]. W okresie letnim organizacja pełni służbę ratowniczą na ponad 240 plażach w Wielkiej Brytanii i na Wyspach Normandzkich. RNLI prowadzi także działalność edukacyjną i badawczą, a także zapewnia powodziową służbę ratowniczą[6]. Poza Wyspami Brytyjskimi RNLI zaangażowane jest w działania na rzecz prewencji utonięć, w szczególności w Bangladeszu oraz Tanzanii[7].

Większość kadr RNLI stanowią wolontariusze, do których zalicza się ponad 5500 członków załóg poszukiwawczo-ratowniczych oraz ponad 3500-osobowy personel na lądzie. Średnia miesięczna liczba pracowników zatrudnionych odpłatnie w 2018 roku wyniosła 2469. Należą do nich m.in. zatrudnieni sezonowo ratownicy plażowi, których w szczytowym okresie było ponad 1500[3].

W 2018 roku załogi poszukiwawczo-ratownicze RNLI wzięły udział w 8964 akcjach, a ratownicy plażowi uczestniczyli w 19 449 incydentach. Łącznie przed utonięciem uratowane zostały 329 osoby[3].

Koszty związane bezpośrednio z działalnością statutową RNLI wyniosły w 2018 163,5 mln funtów, a przychody 186,6 mln funtów. Działalność organizacji finansowana jest niemal w całości ze spadków (66%) i darowizn (27%)[3].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Działalność terenowych placówek polskiego wywiadu. Actimty of Polish field intelligence stations and cells . W: Jan Stanisław Ciechanowski (red.), Tessa Stirling (red.): Polsko-brytyjska współpraca wywiadowcza podczas II wojny światowej. Intelligence Co-operation Between Poland and Great Britain During World War II. T. 2. Warszawa: Naczelna Dyrekcja Archiwoẃ Państwowych, 2005, s. 656. ISBN 83-89115-37-9.
  2. ↑ What we do. RNLI. [dostęp 2019-07-21]. (ang.).
  3. 1 2 3 4 RNLI, RNLI Annual Report and Accounts 2018 [online] [dostęp 2019-07-21] (ang.).
  4. ↑ RNLI, Royal Charter and Bye-Laws [online] [dostęp 2019-07-21] (ang.).
  5. ↑ Our lifeboats and lifeboat stations. RNLI. [dostęp 2019-07-21]. (ang.).
  6. ↑ How we operate. RNLI. [dostęp 2019-07-21]. (ang.).
  7. ↑ Where we're working. RNLI. [dostęp 2019-07-21]. (ang.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.