Główny gmach biblioteki | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Dyrektor |
Vadim Duda |
Data założenia |
1862 |
Wielkość zbiorów |
47.7 mln (2020) |
Położenie na mapie Moskwy | |
Położenie na mapie Rosji | |
55°45′05″N 37°36′34″E/55,751389 37,609444 | |
Strona internetowa |
Rosyjska Biblioteka Państwowa (ros. Российская государственная библиотека) – rosyjska biblioteka publiczna założona w 1862 roku w Moskwie jako biblioteka przy Muzeum N. Rumiancewa.
Historia
Biblioteka powstała w na bazie zbiorów zgromadzonych przez Nikołaja Rumiancewa. Pod koniec jego życia liczyły one 29 tysięcy woluminów i zawierały obok książek rękopisy, mapy, plany i grafiki oraz eksponaty muzealne. Po śmierci w 1926 roku Rumiancewa jego kuzyn Siergiej przekazał zbiory państwu razem z dwoma budynkami. Zbiory w 1828 roku przejęło Ministerstwo Oświaty. 23 listopada 1831 roku udostępniono je publiczności otwierając Muzeum im. Rumiancewa. Jednak nie zapewniono mu odpowiednich funduszy na funkcjonowanie. W 1945 roku Muzeum podporządkowano Petersburskiej Bibliotece Publicznej. W 1961 roku decyzją Komitetu Ministrów na wniosek kuratora moskiewskiego okręgu szkolnego Nikołaja Isakowa zbiory muzealne i biblioteczne przeniesiono z Petersburga do Moskwy[1]. 9 czerwca 1862 roku cesarz Aleksander II zatwierdził statut Muzeum tworząc pierwszą w Moskwie bibliotekę publiczną. Dawał on bibliotece prawo do egzemplarza obowiązkowego[2].
Po rewolucji październikowej 12 grudnia 1921 roku Rada Komisarzy Ludowych przekształciła bibliotekę i dział rękopisów i starodruków słowiańskich we Wszechrosyjską Bibliotekę Publiczną oddzielając ją od Muzeum. 6 lutego 1925 roku zmieniono jej nazwę na Państwową Bibliotekę ZSRR im. W. I. Lenina[1].
W latach 1925–1991 posiadała status narodowej biblioteki Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich. Gromadziła piśmiennictwo wydawane w ZSRR i reprezentacyjne dla całego świata. W 1991 podjęto prace reorganizacyjne[3][1]. W 1992 roku bibliotekę przemianowano na Rosyjską Bibliotekę Państwową[2].
Zbiory
W 1862 roku biblioteka otrzymała prawo do otrzymywania egzemplarza obowiązkowego wszystkich druków wydawanych w Rosji. Pozyskiwano go za pośrednictwem cenzury, stąd braki w zbiorach. Cenzura nie obejmowała bowiem druków urzędowych i cerkiewnych. Do 1917 roku z tego źródła biblioteka otrzymała 590 tysięcy książek i broszur i 137 tysięcy druków ulotnych. Przekazywano jej również działa skonfiskowane i zakazane. Innym źródłem gromadzenia zbiorów były dary, dzięki którym do 1917 roku powiększono zbiory o 300 tysięcy woluminów. W 1917 roku zbiory liczyły milion woluminów[1].
Zgodnie z postanowieniem Rady Komisarzy Ludowych z 12 grudnia 1921 roku biblioteka otrzymała prawo do 2 bezpłatnych egzemplarzy obowiązkowych druków z terenu ZSRR, a 6 lat później do dodatkowego trzeciego egzemplarza, który jest traktowany jako archiwalny i nie może być udostępniany czytelnikom[3].
W latach 1918–1921 przejęto około 400 księgozbiorów liczących około 1,5 miliona woluminów. W styczniu 1920 roku Lenin wydał polecenie, aby biblioteka gromadziła czasopisma wydawane przez kontrrewolucjonistów w kraju i za granicą[1].
Na początku 1941 roku zbiory liczyły 9 milionów woluminów[2]. Pod koniec 2016 zbiory wynosiły 47 milionów woluminów[2].
Budynek
Po przeniesieniu do Moskwy zbiory umieszczono je w tzw. domu Paszkowa. Ponieważ rozrastały się, już na początku XX wieku planowano budowę nowego budynku. Brakowało na to pieniędzy, dlatego zwiększano powierzchnię dobudowując i adaptując pomieszczenia. Po przeniesieniu do innego budynku galerii obrazów w listopadzie 1915 roku otwarto nową czytelnię z której mogło korzystać 450–470 czytelników. W 1918 roku biblioteka przejęła cały budynek. 26 lutego 1926 roku Rada Komisarzy Ludowych podjęła decyzję o rozbudowie biblioteki. Prace rozpoczęto w 1930 roku budując nowy gmach na sąsiedniej parceli. Jednak prace przeciągnęły się i budowę ukończono dopiero w latach 1957–1960[1].
Odznaczenia
- 29 marca 1945 roku Biblioteka została odznaczona Orderem Lenina[2]
Galeria
- Hol główny
- Jedna z czytelni
- Budynek biblioteczny
- Pomnik F. Dostojewskiego
- Ilustracja manuskryptu z XIV w.
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 Zbigniew Daszkowski , W stulecie istnienia Biblioteki im. Lenina w Moskwie, „Przegląd Biblioteczny” (13), 1962, s. 193-213 .
- 1 2 3 4 5 История РГБ [online], www.rsl.ru [dostęp 2022-01-07] .
- 1 2 Rosyjska Biblioteka Państwowa, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-11-28] .
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona biblioteki (ang. • ros.)
- ISNI: 0000000122883180
- VIAF: 134138790
- LCCN: nr93003248
- GND: 2125990-2
- LIBRIS: 42gjgzgn17h4hxx
- BnF: 11989976d
- SUDOC: 080267092
- NLA: 35249610
- NKC: kn20010710293, kn20010711110
- BIBSYS: 90852949
- CiNii: DA09351718
- PLWABN: 9810604773605606
- NUKAT: n95303086
- J9U: 987007519234205171
- PTBNP: 1353274
- LNB: 000059828
- NSK: 000477753
- WorldCat: lccn-nr93003248