Ronda Jean Rousey
Ronda Jean Rousey[1]
Ilustracja
Ronda Rousey
Pseudonim

Rowdy[1]

Data i miejsce urodzenia

1 lutego 1987[1]
Riverside[1]

Wzrost

168[1] cm

Masa ciała

61 (2016)[1] kg

Styl walki

judo[1]

Kategoria wagowa

kogucia[1]

Bilans walk zawodowych
Liczba walk

14[1]

Zwycięstwa

12

Przez nokauty

3

Przez poddania

9

Przez decyzje

0

Porażki

2

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Igrzyska olimpijskie
brązPekin 2008judo
(do 70 kg)
Mistrzostwa świata
srebroRio de Janeiro 2007do 70 kg
Igrzyska panamerykańskie
złoto Río de Janeiro 2007 -70 kg
Mistrzostwa panamerykańskie
złoto Caguas 2005 -63 kg
złoto Margarita 2004 -63 kg
srebro Buenos Aires 2006 -63 kg
brąz Montreal 2007 -70 kg
Strona internetowa

Ronda Jean Rousey (ur. 1 lutego 1987 w Riverside[2]) – amerykańska judoczka, wrestlerka, brązowa medalistka olimpijska oraz wicemistrzyni świata w kategorii 70 kg, profesjonalna wrestlerka oraz aktorka. Od 2011 roku profesjonalna zawodniczka mieszanych sztuk walki (MMA). Pierwsza mistrzyni UFC (od 2012 do 2015 roku) oraz mistrzyni organizacji Strikeforce (2012) w kategorii do 61 kg. Pierwsza kobieta sklasyfikowana w rankingu UFC w kategorii P4P[3]. 25 lutego 2018 podpisała kontrakt z WWE - organizacją wrestlingu[4].

Judo

Do jej największych sukcesów zalicza się wicemistrzostwo świata z 2007 oraz brązowy medal igrzysk olimpijskich w Pekinie z 2008 roku[5] w kategorii do 70 kg.

Mieszane sztuki walki

W 2010 roku postanowiła zadebiutować w mieszanych sztukach walki. Po zwycięstwie przed czasem w trzech amatorskich walkach, na początku 2011 roku przeszła na zawodowstwo[1]. Dwa pierwsze zawodowe pojedynki wygrała w kilkadziesiąt sekund przez poddanie, dzięki czemu podpisała z nią kontrakt organizacja Strikeforce. Rousey zadebiutowała tam w sierpniu 2011 roku, w 25 sekund poddając Sarę D'Alelio[1], a następnie - w listopadzie - w 39 sekund Julię Budd[1].

3 marca 2012 roku Rousey zmierzyła się w Columbus z mistrzynią Strikeforce w wadze koguciej (do 61 kg) Mieshą Tate. Odebrała jej tytuł, wygrywając przez kolejne z rzędu poddanie za pomocą dźwigni na staw łokciowy (Tate zwlekała z odklepaniem i w konsekwencji doznała kontuzji ręki)[6]. Pierwszy raz tytuł obroniła 18 sierpnia 2012 roku, poddając swoją firmową dźwignią na staw łokciowy Kanadyjkę Sarę Kaufman. Następnie podpisała kontrakt z UFC. Została tym samym pierwszą kobietą w historii, która została mistrzynią tej organizacji (w wadze koguciej - 61 kg)[7].

Amerykanka pas pierwszy raz obroniła podczas UFC 157 w lutym, kiedy zwyciężyła Liz Carmouche[8].

Władze UFC podjęły decyzję, że Rousey będzie trenerką w 18. edycji reality show The Ultimate Fighter. Trenowała jedną z ekip, drugą zaś prowadziła Miesha Tate[9]. Do rewanżu Rousey z Mieshą Tate doszło na UFC 168. Rousey ponownie zwyciężyła przez balachę, tym razem w 3. rundzie[10].

28 lutego 2015 roku obroniła tytuł mistrzowski przeciwko Cat Zingano, wygrywając przez poddanie w 14 sekund[11]. Była to najszybsza obrona mistrzowskiego pasa w historii UFC.

14 listopada 2015 na UFC 193 nieoczekiwanie przegrała z wielokrotną mistrzynią świata w boksie Holly Holm. W drugiej rundzie otrzymała ciężki nokaut po wysokim kopnięciu w głowę, tracąc równocześnie tytuł mistrzowski, który dzierżyła od lutego 2013[12].

30 grudnia 2016 na gali UFC 207 Rousey powróciła na ring po ponad rocznej przerwie mierząc się z mistrzynią wagi koguciej  Amandą Nunes. Ostatecznie "Rowdy" przegrała ten pojedynek po technicznym nokaucie w 48 sekundzie 1 rundy[13][14].

Osiągnięcia i wyróżnienia

Mieszane sztuki walki:

Judo[17]:

Wrestling:

Lista walk w MMA

12 zwycięstw – 2 porażki – 0 remisów – 0 nieodbyte/no contest

Wynik Bilans Przeciwnik Rozstrzygnięcie Runda Czas Rozgrywki Data Miejsce Uwagi
Przegrana 12-2 Brazylia Amanda Nunes TKO (ciosy pięściami) 1 0:48 UFC 207: Nunes vs. Rousey 30.12.2016 Stany Zjednoczone Las Vegas Walka o pas mistrzowski UFC w wadze koguciej, Main event
Przegrana 12-1 Stany Zjednoczone Holly Holm KO (kopnięcie na głowę i ciosy pięściami w parterze) 2 0:59 UFC 193: Rousey vs. Holm 14.11.2015 Australia Melbourne Straciła pas mistrzowski UFC w wadze koguciej, Main event
Wygrana 12-0 Brazylia Bethe Correira KO (prawy prosty) 1 0:34 UFC 190: Rousey vs. Cerreira 01.08.2015 Brazylia Rio de Janeiro Obrona pasa mistrzowskiego UFC w wadze koguciej, Main event
Wygrana 11-0 Stany Zjednoczone Cat Zingano Poddanie (dźwignia na staw łokciowy) 1 0:14 UFC 184: Rousey vs. Zingano 28.02.2015 Stany Zjednoczone Los Angeles Obrona pasa mistrzowskiego UFC w wadze koguciej, Main event
Wygrana 10-0 Kanada Alexis Davis TKO (ciosy pięściami w parterze) 1 0:16 UFC 175: Weidman vs. Machida 05.07.2014 Stany Zjednoczone Las Vegas Obrona pasa mistrzowskiego UFC w wadze koguciej, Co-Main event
Wygrana 9-0 Stany Zjednoczone Sara McMann TKO (kolano na wątrobę i ciosy pięściami) 1 1:06 UFC 170: Rousey vs. McMann 22.02.2014 Stany Zjednoczone Las Vegas Obrona pasa mistrzowskiego UFC w wadze koguciej, Main event
Wygrana 8-0 Stany Zjednoczone Miesha Tate Poddanie (dźwignia na staw łokciowy) 3 0:58 UFC 168: Weidman vs. Silva 2 28.12.2013 Stany Zjednoczone Las Vegas Obrona pasa mistrzowskiego UFC w wadze koguciej, Co-Main event
Wygrana 7-0 Stany Zjednoczone Liz Carmouche Poddanie (dźwignia na staw łokciowy) 1 4:49 UFC 157: Rousey vs. Carmouche 23.02.2013 Stany Zjednoczone Anaheim Zdobyła pas mistrzowski UFC w wadze koguciej, Main event
Wygrana 6-0 Kanada Sarah Kaufman Poddanie (dźwignia na staw łokciowy) 1 0:54 Strikerofce: Rousey vs. Kaufman 18.08.2012 Stany Zjednoczone San Diego Obrona pasa mistrzowskiego Strikeforce w wadze koguciej, Main event
Wygrana 5-0 Stany Zjednoczone Miesha Tate Poddanie (dźwignia na staw łokciowy) 1 4:27 Strikeforce: Tate vs. Rousey 03.03.2012 Stany Zjednoczone Columbus Zdobyła pas mistrzowski Strikeforce w wadze koguciej, Main event
Wygrana 4-0 Kanada Julia Budd Poddanie (dźwignia na staw łokciowy) 1 0:39 Strikeforce 20: Challengers 18.11.2011 Stany Zjednoczone Las Vegas Co-Main event
Wygrana 3-0 Stany Zjednoczone Sarah D'Alelio Poddanie (balacha) 1 0:25 Strikeforce 18: Challengers 12.08.2011 Stany Zjednoczone Las Vegas
Wygrana 2-0 Kanada Charmaine Tweet Poddanie (dźwignia na staw łokciowy) 1 0:49 HKFC 12: School of Hard Knocks 17.06.2011 Kanada Calgary Co-Main event
Wygrana 1-0 Brazylia Ediane Gomes Poddanie (dźwignia na staw łokciowy) 1 0:25 KOTC - Turning Point 27.03.2011 Stany Zjednoczone Tarzana Debiut w MMA

Kariera aktorska

W 2014 odbyła się premiera filmu Niezniszczalni 3, w którym zagrała Lunę. W 2015 w filmie Szybcy i wściekli 7 wystąpiła w roli Kary[19]. Co więcej, w 2019 roku epizodycznie wcieliła się w postać Leny Bosko w serialu 9-1-1 oraz pojawiła się w Aniołkach Charliego jako instruktorka walki[20].

Publikacje

  • My Fight / Your Fight, 2015, Regan Arts, ISBN 978-1-941393-26-0

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 Profil ze statystykami w MMA na tapology.com. tapology.com. [dostęp 2018-04-02]. (ang.).
  2. ↑ Ronda Rousey. www.biography.com. [dostęp 2016-09-07]. (ang.).
  3. ↑ www.ufc.com/rankings [dostęp 30 grudnia 2013]
  4. ↑ Ronda Rousey zadebiutowała w WWE. "To mój priorytet na najbliższe lata" - Sport WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl [dostęp 2020-07-09] (pol.).
  5. ↑ Ronda Rousey Biography and Olympic Results | Olympics at Sports-Reference.com. [dostęp 2010-10-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-04-06)].
  6. ↑ 'Strikeforce: Tate vs. Rousey' results: Ronda Rousey armbars Miesha Tate, wins title. mmajunkie.com, 4 marca 2012. [dostęp 2012-03-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-05)]. (ang.).
  7. ↑ Ronda Rousey becomes the first women's champion in UFC history.... ufc.com, 2012.12.06. [dostęp 2018-04-02]. (ang.).
  8. ↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2013-12-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-31)].
  9. ↑ UFC prezentuje listę uczestników The Ultimate Fighter 18: Team Rousey vs. Team Tate!. mymma.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-30)]. 15 sierpnia 2013
  10. ↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2013-12-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-31)].
  11. ↑ UFC 184: Post-fight Press Conference + Results. www.gniewni.com. [dostęp 2015-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-14)].
  12. ↑ UFC 193 complete results: Holly Holm stuns Ronda Rousey - LA Times [online], www.latimes.com [dostęp 2017-11-26] (ang.).
  13. ↑ Koniec Rondy Rousey? Amanda Nunes wygrała w 48 sekund!, „Onet MMA”, 31 grudnia 2016 [dostęp 2016-12-31] (pol.).
  14. ↑ Grupa Wirtualna Polska, UFC 207: porażka Rondy Rousey w 48 sekund. To koniec kariery "Rowdy"? - WP SportoweFakty, „sportowefakty.wp.pl”, 31 grudnia 2016 [dostęp 2016-12-31] (pol.).
  15. ↑ ESPY Awards 2014 winners and top moments [online], cbsnews.com [dostęp 2014-07-17] (ang.).
  16. 1 2 2015 ESPY Awards Nominees and Winners [online], abc13.com [dostęp 2015-07-16] (ang.).
  17. ↑ Lista osiągnięć Rondy Rousey w bazie danych judoinside.com [online], judoinside.com [dostęp 2018-04-02] (ang.).
  18. ↑ 2015 Slammy Award winners [online], wwe.com [dostęp 2018-04-02] (ang.).
  19. ↑ Ronda Rousey. Filmweb. [dostęp 2019-09-27].
  20. ↑ Ronda Rousey [online], Filmweb [dostęp 2023-01-04] (pol.).

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.