Romuald Cabaj (ur. 10 maja 1921 w Nowym Sączu, zm. 9 października 1968 we Wrocławiu) – prozaik, reportażysta, autor słuchowisk radiowych.

Życiorys

Romuald Cabaj ukończył filologię polską na Uniwersytecie Wrocławskim; od 1946 r. był redaktorem wrocławskiej rozgłośni Polskiego Radia, kierownikiem redakcji literackiej (1950-67). Jego debiut prasowy miał miejsce w 1947 roku, książkowy natomiast w roku 19955 (Ballada bolkowska). W latach 1951-1968 był członkiem Związku Literatów Polskich, opiekował się tam młodymi pisarzami. Jest autorem około 1000 audycji radiowych oraz powieści i opowiadań, m.in. Prawdziwe nieprawdziwe (1955), Trzebienie lasu (1967).

Otrzymał nagrodę literacką miasta Wrocławia w 1956 r.

Został pochowany na Cmentarzu Osobowickim we Wrocławiu^[1].

Grób Romualda Cabaja na Cmentarzu Osobowickim

Publikacje

• Ballada bolkowska : opowieść, Warszawa : "Czytelnik", 1955.
• Malsupra Silezio hierau kaj hodiau, Wrocław : Zakład Narodowy im. Ossolińskich Wydawnictwo PAN, 1960.
• Nie umiem zapomieć, Katowice : "Śląsk", 1968.
• Nihil novi, Wrocław : "Ossolineum", 1959.
• Prawdziwe nieprawdziwe : dolno-śląskie legendy i baśnie ludowe, Wrocław : Zakład im. Ossolińskich, 1955.
• Rozdział pierwszy, Wrocław : "Ossolineum", 1962.
• Trzebienie lasu : powieść, Katowice : "Śląsk", 1967.
• Jesień : powieść, Katowice : "Śląsk", 1971

Przypisy

Bibliografia

• Encyklopedia Wrocławia, JanJ. Harasimowicz (red.), WłodzimierzW. Suleja (red.), Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 2001, ISBN 83-7023-749-5, OCLC 749462322 .brak strony (książka)

Linki zewnętrzne

• Strona autora w serwisie BiblioNETka.pl