Roman Mayzel
Ilustracja
Roman Mayzel
Data i miejsce urodzenia

28 lutego 1870
Kraków

Data i miejsce śmierci

23 lipca 1935
Iwonicz-Zdrój

burmistrz Oświęcimia
Okres

od 1909
do 1935

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż na Śląskiej Wstędze Waleczności i Zasługi II stopnia Złoty Medal „Za Zasługi dla Pożarnictwa” Odznaka Honorowa Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej
Gwiazda Górnośląska Krzyż Legionowy

Roman Mayzel (ur. 28 lutego 1870 w Krakowie, zm. 23 lipca 1935 w Iwoniczu-Zdroju) − polski farmaceuta, polityk samorządowy, burmistrz Oświęcimia i działacz społeczny.

Życiorys

Urodził się 28 lutego 1870 w Krakowie, w wielodzietnej rodzinie Karola i Karoliny z domu Feintuch. Studiował na Wydziale Medycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie w 1892 uzyskał dyplomu magistra farmacji. Obowiązkową praktykę studencką farmaceutyczną, w latach 1888−1890, odbył w aptece Antoniego Polaszka w Oświęcimiu. Po ukończeniu studiów wrócił do tej apteki jako pracownik, a następnie uzyskał koncesję na otwarcie własnego składu materiałów aptekarskich[1].

21 maja 1909 Rada Gminy Królewskiego Miasta Oświęcimia powierzyła Romanowi Mayzlowi urząd Burmistrza Miasta Oświęcim oraz funkcję Przewodniczącego Rady Miejskiej, które sprawował do śmierci w 1935 roku. Jego pierwszą inicjatywą były starania o utworzenie w Oświęcimiu powiatu, co udało się zrealizować już w 1910. 4 września 1914 stanął na czele Powiatowego Komitetu Narodowego. W czasie I wojny światowej dbał o zaopatrzenie miasta i bezpieczeństwo publiczne. Za jego rządów sporządzono plan regulacji miasta, czego konsekwencją była przebudowa części ulic i budowa w 1924 mostu na Sole. W 1918 jako burmistrz Oświęcimia brał udział w pracach przygotowawczych do plebiscytu śląskiego jako prezes Powiatowego Komitetu Plebiscytowego w Oświęcimiu[1]. Założyciel Unii Narodowo-Państwowej w 1922[2]. Rada Miejska na posiedzeniu w dniu 3 września 1924 nadała Romanowi Mayzlowi „honorowe obywatelstwo królewskiego miasta Oświęcim”. Działał społecznie. Był m.in. prezesem Związku Legionistów Polskich w Oświęcimiu i radcą Izby Handlowej w Krakowie[3], prezesem Towarzystwa Polskiej Szkoły Średniej w Oświęcimiu, pierwszym prezesem nowego klubu Soła Oświęcim oraz członkiem Powiatowego Komitetu Budowy Gimnazjum w Oświęcimiu.

W 1904 ożenił się z Marią Ludwiką z domu Gorączko, córką oświęcimskiego notariusza, z którą miał syna Czesława Romana (ur. 1905).

Zmarł niespodziewanie 23 lipca 1935 w czasie pobytu w Iwoniczu-Zdroju i 25 lipca 1935 został pochowany w rodzinnym grobowcu na cmentarzu Rakowickim w Krakowie[1][3].

Roman Mayzel (przed 1910)

Ordery i odznaczenia

Upamiętnienie

  • W 1934 jego imieniem nazwano dotychczasową ulicę Chrzanowską (obecnie ul. Krasickiego)[1]. Obecnie jest patronem jednej z ulic dochodzących do Rynku Głównego.
  • Decyzją oświęcimskiej rady miasta rok 2012 ogłoszono rokiem Romana Mayzla[5].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 Paweł Wodniak: OŚWIĘCIM. Rok Mayzla - najdłużej urzędującego burmistrza miasta. [w:] Fakty Oświęcim [on-line]. Fakty Oświęcim, 2012-01-10. [dostęp 2014-02-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-13)]. (pol.).
  2. ↑ Deklaracja programowa. [Inc.:] Polska jako naród ani na chwilę nie przestawała istnieć [...] : 28 czerwca 1922 r. / [Unia Narodowo-Państwowa]
  3. 1 2 3 4 5 6 7 8 Nekrolog [online], polona.pl [dostęp 2023-01-23].
  4. ↑ M.P. z 1927 r. nr 100, poz. 246 „za wybitną i owocną pracę obywatelską”.
  5. ↑ Roman Mayzel (1870-1935) burmistrz, mgr farmacji, społecznik. Muzeum Zamek w Oświęcimiu. [dostęp 2014-02-19]. (pol.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.