Roman Chojnacki (ur. 1 sierpnia 1879[1] we Władysławowie k. Turku, zm. 22 grudnia 1938 w Warszawie) – profesor teorii muzyki, dyrektor artystyczny Filharmonii Warszawskiej (Filharmonii Narodowej), dziennikarz muzyczny.
Życiorys
Wywodził się z rodziny o zdolnościach muzycznych, jako syn Adama, organisty w parafiach w okolicach Turku, i Marii. W rodzinie wykazywano też talenty wokalne. Chojnacki studiował w Warszawskim Instytucie Muzycznym (obecnie Akademia Muzyczna), m.in. u Gustawa Roguskiego i Zygmunta Noskowskiego.
Działalność Romana Chojnackiego objęła trzy obszary. Od 1908 wydawał jako jego założyciel czasopismo „Młoda Muzyka” („Przegląd Muzyczny”) i związany był ze środowiskiem kompozytorów epoki, utrzymując ożywione kontakty m.in. z Mieczysławem Karłowiczem, Karolem Szymanowskim, Grzegorzem Fitelbergiem.
W latach 1918–1931 i 1934–1938 był dyrektorem artystycznym Filharmonii Warszawskiej, podejmował liczne delegacje muzyków krajowych i zagranicznych, zapewniając wysoki poziom i jakość wykonań. Jednocześnie był profesorem teorii muzyki w Akademii Muzycznej w Warszawie.
Zmarł w Warszawie po krótkiej chorobie. Żegnany uroczyście i pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 345-6-9)[2].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (30 kwietnia 1927)[3]
Przypisy
- ↑ Stanisław Łoza (red.), Czy wiesz kto to jest?, (Przedr. fotooffs., oryg.: Warszawa : Wydaw. Głównej Księgarni Wojskowej, 1938.), Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 102 .
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: ROMAN CHOJNACKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2023-01-20] .
- ↑ M.P. z 1927 r. nr 100, poz. 246 „za wybitną działalność kulturalno-muzyczną”.