Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | |||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||
|
Roman Feliks Antczak (ur. 10 maja 1912 w Warszawie[1], zm. 12 lipca 1940 w Warszawie) – polski bokser, reprezentant Polski, wicemistrz Europy.
Kariera sportowa
Pięściarstwem zainteresował się w 1930 roku, wstępując do klubu Skoda Warszawa. Dysponując dobrymi warunkami fizycznymi, robił szybkie postępy w ringu i stał się czołowym pięściarzem kategorii półciężkiej w Polsce. Startując w mistrzostwach Polski – dwa razy został mistrzem kraju w 1933 i 1934 roku. Największym sukcesem w jego karierze było wywalczenie tytułu wicemistrza Europy wagi półciężkiej w mistrzostwach Europy w Budapeszcie 1934 roku. Dwa razy wystąpił w reprezentacji Polski – doznając dwóch porażek w latach 1933–1934[2].
Ciekawie zapowiadającej się karierze boksera położyła kres choroba płuc w 1935 roku.
Pochowany na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie (kw. 110 S II 20).
Przypisy
- ↑ Akt urodzenia nr 1363 z 1912 roku, w parafii św. Stanisława w Warszawie. https://metryki.genealodzy.pl/index.php?op=pg&ar=8&zs=9179d&sy=168&kt=1&plik=1360-1365.jpg
- ↑ Piotr Osmólski: Leksykon boksu. Warszawa: Sport i Turystyka, 1989, s. 11. ISBN 83-217-2680-1.