Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadklasa | |
Klasa | |
Nadrząd | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
rogownica Biebersteina |
Nazwa systematyczna | |
Cerastium biebersteinii DC. Mém. Soc. Phys. Genève 1:436. 1822 |
Rogownica Biebersteina (Cerastium biebersteinii DC.) – gatunek byliny należący do rodziny goździkowatych. Pochodzi z Krymu[3]. Jest uprawiany jako roślina ozdobna.
Morfologia
- Pokrój
- Roślina o wznoszących się i pokładających pędach. Cała jest gęsto, srebrzyście kutnerowata. Łodyga osiąga długość 15–30 (45) cm. Oprócz łodyg kwiatowych wytwarza także pędy płonne.
- Liście
- Ulistnienie nakrzyżległe. Liście lancetowate, ostro zakończone, o długości 20–50 mm i szerokości 3–8 mm.
- Kwiaty
- Promieniste, białe, 5-krotne. Działki kielicha o długości 6–10 mm, wolne. Płatki korony ok. dwukrotnie dłuższe od działek kielicha, wcięte niemal do połowy długości. Wewnątrz korony 1 słupek z 5 szyjkami (rzadko czterema) i zwykle 10 pręcików. Kwitnie od połowy maja do lipca.
- Owoce
- 10-ząbkowa torebka o płaskich ząbkach.
- Gatunki podobne
- W uprawie spotyka się bardzo podobną rogownicę kutnerowatą, również srebrzyście kutnerowatą. Ma nieco mniejsze liście (10–30 mm długości i 2–5 mm szerokości), a jej torebki mają odgięte ząbki.
Zastosowanie
- Roślina ozdobna. Jest dość powszechnie uprawiana. Ze względu na biało-srebrzysty kolor całej rośliny doskonale komponuje się z innymi roślinami. Tworzy zwarte kobierce. Szczególnie nadaje się do ogródków skalnych, na murki, skarpy, obwódki. Może też być używana jako roślina okrywowa pod iglaki (jej srebrzysty kolor stanowi doskonałe tło dla zieleni).
Uprawa
- Wymagania
- Nie ma specjalnych wymagań co do gleby, wystarcza jej średnio żyzna ziemia ogrodowa. Jest też dość wytrzymała na suszę. Potrzebuje natomiast dużo słońca.
- Rozmnażanie
- Najłatwiej rozmnaża się ją poprzez podział bryły korzeniowej lub sadzonkowanie z pędów nadziemnych. Może być też rozmnażana przez nasiona.
- Pielęgnacja
- Rośnie dość ekspansywnie i uprawiana w ogródku skalnym może zagłuszać inne, wolniej rosnące skalniaki, tym bardziej z tego powodu, że zwykle sama się wysiewa. Wymaga zatem kontroli rozrostu.
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Caryophyllales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-02-12] (ang.).
- ↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-02-05].
Bibliografia
- Bolesław Chlebowski, Kazimierz Mynett: Kwiaciarstwo. Warszawa: PWRiL, 1983. ISBN 83-09-00544-X. (Zastosowanie i uprawa)
- Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8. (Morfologia)
Identyfikatory zewnętrzne:
- BioLib: 38556
- EoL: 488399
- EUNIS: 167344
- GBIF: 3085437
- identyfikator iNaturalist: 160331
- IPNI: 152101-1
- ITIS: 501361
- NCBI: 271595
- identyfikator Plant List (Royal Botanic Gardens, Kew): kew-2710069
- Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:152101-1
- Tela Botanica: 15791
- identyfikator Tropicos: 6301803
- USDA PLANTS: CEBI3
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.