Rodrigo Prieto (piłkarz)

Rodrigo Prieto
Pełne imię i nazwisko	Rodrigo Prieto Aubert
Data i miejsce urodzenia	8 lutego 1983 ; Guadalajara
Wzrost	182 cm
Pozycja	napastnik
	Informacje klubowe
Klub	Necaxa
Numer w klubie	9
Kariera juniorska
Lata	Klub
2000–2001	Guadalajara
2001	Heerenveen
2002	Midtjylland
2002	Watford
2003	Brunei DPMM
Kariera seniorska
	↑ Aktualne na: 1 lipca 2016. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.;

Rodrigo Prieto Aubert (ur. 8 lutego 1983 w Guadalajarze) – meksykański piłkarz pochodzenia francuskiego występujący na pozycji napastnika, obecnie zawodnik Necaxy.

Kariera klubowa

Prieto pochodzi z Guadalajary, wychowywał się w piłkarskiej rodzinie – profesjonalnymi graczami byli jego ojciec Max Prieto oraz stryjowie Gerónimo Prieto, Anastasio Prieto oraz Fausto Prieto^[1]. Posiada obywatelstwo francuskie ze względu na pochodzenie rodziny matki. Treningi piłkarskie rozpoczynał w juniorskiej drużynie o nazwie Delfines, lecz w późniejszym czasie został przyjęty do akademii młodzieżowej lokalnego giganta – klubu Chivas de Guadalajara, z którym byli związani wszyscy członkowie jego rodziny. Podczas jednego z turniejów juniorskich w Europie został zauważony przez skautów z Holandii i jako osiemnastolatek dołączył do klubu SC Heerenveen^[2]. Tam spędził pół roku, po czym zanotował również kilkumiesięczne epizody kolejno w duńskim FC Midtjylland, angielskim Watford FC i malezyjskim Brunei DPMM FC^[3].

W wieku dwudziestu lat Prieto powrócił do Meksyku, gdzie podpisał umowę z drużyną Monarcas Morelia. Tam, za kadencji szkoleniowca Rubéna Omara Romano, pierwszy mecz rozegrał w kwietniu 2003 z amerykańskim Columbus Crew (0:2) w ćwierćfinale Pucharu Mistrzów CONCACAF, zaś w meksykańskiej Primera División zadebiutował 3 sierpnia tego samego roku w zremisowanym 1:1 spotkaniu z Irapuato. Nie potrafił sobie jednak wywalczyć miejsca w wyjściowym składzie, pozostając wyłącznie głębokim rezerwowym dla czołowych napastników ligi, takich jak Carlos Pavón, Reinaldo Navia, Rafael Márquez Lugo czy Luis Gabriel Rey. Udane występy notował za to w drugoligowych rezerwach Morelii – ekipie Mérida FC, dokąd był dwukrotnie wypożyczany na okres sześciu miesięcy. W lipcu 2005 udał się na wypożyczenie do innego drugoligowca – Trotamundos de Tijuana, gdzie również spędził pół roku, lecz z powodu kontuzji zanotował tylko jeden występ. Bezpośrednio po tym powrócił do pierwszej ligi, na zasadzie wypożyczenia zasilając Cruz Azul ze stołecznego miasta Meksyk, w którego barwach także wystąpił zaledwie raz.

W późniejszym czasie Prieto, nie mogąc znaleźć klubu, przebywał na testach w kilku drużynach z Niemiec, Cypru i Izraela, a po pół roku na zasadzie wypożyczenia dołączył ostatecznie do drugoligowego zespołu Puebla FC. Na koniec rozgrywek 2006/2007 jako jeden z ważniejszych graczy wywalczył z nim awans do najwyższy szczebel. Bezpośrednio po tym po raz trzeci został wypożyczony do drugoligowego Mérida FC, gdzie spędził rok bez poważniejszych osiągnięć. W późniejszym czasie udał się na wypożyczenie już po raz siódmy – tym razem do wenezuelskiego Carabobo FC z miasta Valencia, zostając tym samym pierwszym Meksykaninem w historii tamtejszej ligi^[3]. W wenezuelskiej Primera División zadebiutował 23 sierpnia 2008 w zremisowanej 1:1 konfrontacji z Zulią, zaś premierowego gola strzelił już pięć dni później w wygranym 2:0 meczu z Atlético El Vigía. W tym samym roku został królem strzelców krajowego pucharu (Copa Venezuela), zdobywając pięć goli. Barwy Carabobo reprezentował przez sześć miesięcy, będąc najjaśniejszym punktem walczącego o utrzymanie zespołu.

Wiosną 2009 Prieto przeszedł do najbardziej utytułowanego klubu z Wenezueli – stołecznego Caracas FC. Tam już w pierwszym sezonie – 2008/2009 – wywalczył z ekipą prowadzoną przez Noela Sanvicente tytuł mistrza kraju, a także wygrał puchar Wenezueli. W sezonie 2009/2010 zdobył z Caracas drugie z rzędu mistrzostwo Wenezueli, a ogółem w tej drużynie występował przez półtora roku, notując jednak średnio udane występy w rozgrywkach ligowych, gdyż bardziej skuteczni byli przeważnie inni napastnicy klubu – Rafael Castellín, Zamir Valoyes i Fernando Aristeguieta. Po odejściu z Caracas powrócił do ojczyzny, gdzie przez kilka tygodni trenował z drugoligowym CF La Piedad; ostatecznie nie znalazł tam jednak zatrudnienia i przez pół roku pozostawał bez klubu.

W styczniu 2011 Prieto jako wolny zawodnik podpisał umowę z drugoligowym Dorados de Sinaloa z siedzibą w Culiacán, skąd po udanych sześciu miesiącach przeniósł się do innego drugoligowca – nowo założonego klubu Neza FC z miasta Nezahualcóyotl. Tam z miejsca wywalczył sobie niepodważalną pozycję w formacji ofensywnej, tworząc skuteczny duet atakujących najpierw z Luciano Emílio, a następnie z Everem Guzmánem. W jesiennym sezonie Apertura 2012 został królem strzelców drugiej ligi meksykańskiej, notując jedenaście trafień (ex aequo z Víctorem Lojero, zaś pół roku później, podczas wiosennych rozgrywek Clausura 2013, triumfował z Nezą w Ascenso MX. Wobec porażki w decydującym dwumeczu barażowym nie zaowocowało to jednak awansem do pierwszej ligi, a bezpośrednio po tym klub został rozwiązany. Sam zawodnik pozostaje najskuteczniejszym piłkarzem w krótkiej, dwuletniej historii klubu (dwadzieścia siedem bramek we wszystkich rozgrywkach).

Latem 2013 Prieto – wraz z resztą kolegów z zespołu – zasilił drugoligowy zespół Delfines del Carmen, któremu władze Nezy sprzedały swoją licencję. Tam spędził rok jako najlepszy strzelec ekipy, lecz nie odniósł żadnych osiągnięć drużynowych, a po sezonie jego klub przestał istnieć. On sam powrócił wówczas do Dorados de Sinaloa, z którym w sezonie Clausura 2015 – występując w duecie napastników z Roberto Nurse – wygrał rozgrywki Ascenso MX i awansował do najwyższej klasy rozgrywkowej. On sam pozostał jednak na drugim szczeblu rozgrywek i bezpośrednio po promocji podpisał kontrakt z zespołem Club Necaxa z miasta Aguascalientes. Jako gwiazda swojej drużyny i całej ligi, w sezonie Clausura 2016 już po raz trzeci w karierze triumfował w Ascenso MX, awansując z Necaxą do pierwszej ligi. W tym samym sezonie dotarł również do finału pucharu Meksyku – Copa MX.

Statystyki kariery

Klub	Sezon	Kraj	Rozgrywki	Liga		Puchar kraju		Międzynarodowe			Ogółem
Klub	Sezon	Kraj	Rozgrywki	Mecze	Gole	Mecze	Gole	Rozgrywki	Mecze	Gole	Mecze	Gole
Morelia	2002–2003		Liga MX	0	0	—		LMC	2	1	2	1
Morelia	2003–2004		Liga MX	5	0	—		—			5	0
Mérida	2003–2004		Ascenso MX	22	9	—		—			22	9
Morelia	2004–2005		Liga MX	4	0	—		—			4	0
Mérida	2004–2005		Ascenso MX	19	9	—		—			19	9
Trotamundos	2005–2006		Ascenso MX	1	0	—		—			1	0
Cruz Azul	2005–2006		Liga MX	1	0	—		—			1	0
Puebla	2006–2007		Ascenso MX	20	7	—		—			20	7
Morelia	2007–2008		Liga MX	1	0	—		—			1	0
Mérida	2007–2008		Ascenso MX	23	8	—		—			23	8
Carabobo	2008–2009		Primera División	15	8	6	5	—			21	13
Caracas	2008–2009			12	4	—		CL	10	1	22	5
Caracas	2009–2010			24	2	4	4	CL	5	0	33	6
Dorados	2010–2011		Ascenso MX	18	6	—		—			18	6
Neza	2011–2012			30	10	—		—			30	10
Neza	2012–2013			36	16	13	1	—			49	17
Delfines	2013–2014			32	12	2	0	—			34	12
Dorados	2014–2015			30	7	7	2	—			37	9
Necaxa	2015–2016			38	15	4	2	—			42	17
Necaxa	2016–2017		Liga MX	0	0	—		—			0	0
Ogółem
	Meksyk			280	99	26	5	LMC	2	1	308	105
	Wenezuela			51	14	10	9	CL	15	1	76	24
Ogółem				331	113	36	14	LMC + CL	17	2	384	129

Legenda:

LMC – Liga Mistrzów CONCACAF
CL – Copa Libertadores

Przypisy

↑ Mac Reséndiz: Rodrigol busca un chance en Europa. [w:] ESPN Deportes [on-line]. espndeportes.espn.com, 28 lipca 2010. [dostęp 2016-10-26]. (hiszp.).
↑ Mac Reséndiz: Rodrigo Prieto entrena con La Piedad. [w:] ESPN [on-line]. espn.cl, 9 grudnia 2010. [dostęp 2016-10-26]. (hiszp.).
1 2 Fernando Pinzón: El Carabobo de Venezuela ha cobijado al tapatío Rodrigo Prieto. [w:] MedioTiempo [on-line]. mediotiempo.com, 2 października 2008. [dostęp 2016-10-26]. (hiszp.).

Bibliografia

Rodrigo Prieto, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-26] .
R. Prieto, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [dostęp 2021-01-02] .

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] Aktualne na: 1 lipca 2016. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

[rodzina-2] Mac Reséndiz: Rodrigol busca un chance en Europa. [w:] ESPN Deportes [on-line]. espndeportes.espn.com, 28 lipca 2010. [dostęp 2016-10-26]. (hiszp.).

[holandia-3] Mac Reséndiz: Rodrigo Prieto entrena con La Piedad. [w:] ESPN [on-line]. espn.cl, 9 grudnia 2010. [dostęp 2016-10-26]. (hiszp.).

[malezja-4] 1 2 Fernando Pinzón: El Carabobo de Venezuela ha cobijado al tapatío Rodrigo Prieto. [w:] MedioTiempo [on-line]. mediotiempo.com, 2 października 2008. [dostęp 2016-10-26]. (hiszp.).

[infobox 1]

[1]

[2]

[3]