Data i miejsce urodzenia |
27 listopada 1929 |
---|---|
Zawód, zajęcie |
polityk, publicysta, działacz rolniczy |
Stanowisko |
poseł do Parlamentu Europejskiego (1979–1989) |
Partia |
Roberto Costanzo (ur. 27 listopada 1929 w San Marco dei Cavoti) – włoski polityk, publicysta i działacz rolniczy, poseł do Parlamentu Europejskiego I i II kadencji.
Życiorys
Syn przedsiębiorcy Michele i Clementiny de Antonellis. Ukończył studia z zakresu socjologii komunikacji, został korespondentem Narodowej Akademii Rolniczej[1], współpracował też przy tworzeniu „Encyklopedii Rolniczej”. Od dziewiętnastego roku życia działał w organizacjach rolniczych Coldiretti i Confcooperative, doszedł w nich do lokalnych i krajowych funkcji kierowniczych. Był także prezydentem stowarzyszenia agroturystycznego Terranostra i wiceszefem „Stampa agricola”. W 1951 zaangażował się w działalność polityczną w ramach Chrześcijańskiej Demokracji, objął w niej funkcję sekretarza sekcji i prowincji, a także członkiem władz krajowych. W 1960 po raz pierwszy wybrano go do rady gminy San Marco dei Cavoti, a w 1964 – do rady prowincji Benewent. Od 1970 przez dwie kadencje zasiadł w parlamencie regionu Kampania, w latach 1970–1975 pozostawał asesorem ds. rolnictwa w jej władzach[2][3].
W 1979 i 1984 wybierano go posłem do Parlamentu Europejskiego. Przystąpił do Europejskiej Partii Ludowej, od 1985 do 1989 zasiadał w jej prezydium (kierował też delegacją chadeków w PE[3]). Został przewodniczącym Delegacji ds. stosunków z Kanadą (1987–1989), należał też m.in. do Komisji ds. Stosunków Gospodarczych z Zagranicą oraz Komisji ds. Polityki Regionalnej i Planowania Regionalnego[4]. Od 1991 do 2004 kierował izbą przemysłu, rzemiosła, rzemiosła artystycznego i rolnictwa w Benewencie, zaangażował się też w promocję lokalnej inicjatywy „Made in Sannio” (regionie w Kampanii, zamieszkanym dawniej przez Samnitów). Zajął się także działalnością publicystyczną; od lat 70. opublikował kilka książek na tematy polityczne, działał też jako dziennikarski wolny strzelec[2].
Życie prywatne
Żonaty z Marią Pedretti[2].
Przypisy
- ↑ Organi: Accademici. accademia-agricoltura.it. [dostęp 2019-12-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-05-10)]. (wł.).
- 1 2 3 Andrea Jelardi: I 90 anni senza paura di Roberto Costanzo. realtasannita, 27 listopada 2019. [dostęp 2019-12-16]. (wł.).
- 1 2 Pasquale Maria Mainolfi: Una vita per il Sannio: i 90 anni di Roberto Costanzo, di mons.Pasquale Maria Mainolfi.. retesei.com, 9 grudnia 2019. [dostęp 2019-12-17]. (wł.).
- ↑ Roberto Costanzo. europarl.europa.eu. [dostęp 2019-12-16].