Robert Lach
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 stycznia 1874
Wiedeń

Pochodzenie

austriackie

Data i miejsce śmierci

11 września 1958
Salzburg

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, muzykolog

Robert Lach (ur. 29 stycznia 1874 w Wiedniu, zm. 11 września 1958 w Salzburgu[1][2]) – austriacki kompozytor i muzykolog.

Życiorys

Studiował prawo na Uniwersytecie Wiedeńskim, porzucił jednak studia przed egzaminami końcowymi i podjął pracę jako urzędnik w administracji państwowej[1][2]. W latach 1893–1899 studiował kompozycję w konserwatorium wiedeńskiego Gesellschaft der Musikfreunde u Roberta Fuchsa, od 1896 do 1899 roku studiował także muzykologię na Uniwersytecie Wiedeńskim u Richarda Wallaschka i Guido Adlera[1][2]. W 1902 roku uzyskał stopień doktora na Uniwersytecie Niemieckim w Pradze na podstawie pracy Studien zur Entwicklungsgeschichte der ornamentalen Melopöie (wyd. Lipsk 1913)[1][2]. W 1903 roku ze względu na zły stan zdrowia przerwał pracę urzędnika i spędził kolejne lata na urlopie w Istrii, Dalmacji i Włoszech[1][2]. W 1911 roku podjął pracę w wiedeńskiej Hofbibliothek, w latach 1913–1920 był kierownikiem jej działu zbiorów muzycznych[1][2]. Od 1915 roku wykładał na Uniwersytecie Wiedeńskim, w latach 1925–1939 kierował Instytutem Muzykologii[1][2]. Od 1924 roku był również wykładowcą Konserwatorium Wiedeńskiego[1][2]. W 1939 roku przeszedł na emeryturę[1]. Od 1954 roku był redaktorem naczelnym serii Denkmäler der Tonkunst in Österreich[1][2].

Twórczość

W swojej pracy zajmował się szerokim spektrum zagadnień, od historii muzyki po estetykę i muzykologię porównawczą[1]. Był zwolennikiem poglądów ewolucjonistycznych w etnomuzykologii, zwracał uwagę na znaczenie zagadnień ontogenetycznych i historyczno-rozwojowych[1]. Postulował podjęcie szeroko zakrojonych badań przekrojowo-porównawczych, podkreślał znaczenie badań nad śpiewem ptaków i głosami zwierząt dla zrozumienia istoty i rozwoju muzyki[1]. W trakcie I wojny światowej prowadził badania wśród rosyjskich jeńców wojennych, spisując melodie śpiewanych przez nich pieśni i rejestrując ich treść za pomocą fonografu[2].

Skomponował m.in. 10 symfonii, 8 mszy, 25 kwartetów smyczkowych, 14 kwintetów smyczkowych, 8 sekstetów smyczkowych[1][2]. Jego kompozycje pozostały w większości w rękopisach[1].

Prace

(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])

  • Sebastian Sailers „Schöpfung” in der Musik (1916)
  • W.A. Mozart als Theoretiker (1918)
  • Zur Geschichte des Gesellschaftstanzes im 18. Jahrhundert (1920)
  • Eine Tiroler Liederhandschrijt aus dem 18. Jahrhundert (1923)
  • Zur Geschichte des musikalischen Zunftwesens (1923)
  • Die vergleichende Musikwissenschaft: Ihre Methoden und Probleme (1924)
  • Das Konstruktionsprinzip der Wiederholung in Musik, Sprache und Literatur (1925)
  • Vergleichende Kunst-und Musikwissenschaft (1925)
  • Die Bruckner-Akten des Wiener Universitätsarchivs (1926)
  • Geschichte der Staatsakademie und Hochschule für Musik und darstellende Kunst in Wien (1927)
  • Das Ethos in der Musik Franz Schuberts (1928)

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 5. Część biograficzna klł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1997, s. 260. ISBN 978-83-224-3303-4.
  2. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2005. ISBN 978-0-02-865528-4.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.