Riccardo Scamarcio
Ilustracja
Riccardo Scamarcio (2008)
Imię i nazwisko

Riccardo Dario Scamarcio

Data i miejsce urodzenia

13 listopada 1979
Trani

Zawód

aktor, producent filmowy

Lata aktywności

od 2000

Riccardo Dario „Ricky” Scamarcio[1][2][3] (ur. 13 listopada 1979 w Trani) – włoski aktor i producent filmowy[4].

Życiorys

Wczesne lata

Urodził się w Trani, w regionie Apulia, jako syn artystki malarki Irene Petrafesy[5] i Emilio Scamarcio[6]. W wieku 16 lat, za radą przyjaciela, przeniósł się do Rzymu, gdzie studiował na wydziale aktorskim w Centro Sperimentale di Cinematografia[7].

Kariera

Jego debiutancką rolą była postać Michele'a Reale w serialu telewizyjnym Koledzy (Compagni di scuola, 2000). Później znalazł się w telewizyjnym filmie sensacyjno-przygodowym Kochaj wroga 2 (Ama il tuo nemico 2, 2001). Na kinowym ekranie zadebiutował jako Andrea Utano w melodramacie Nasze najlepsze lata (La Meglio gioventù, 2003) u boku Alessio Boni, Jasmine Trincy i Luigi Lo Cascio. Grywał także w teatrze w przedstawieniach: Non essere - Mise en espace (2003), Trzej muszkieterowie (2004), Inteligencja, serce, palce (2009) na motywach listów Mozarta i Romeo i Julia (2011).

Po występie w filmie Teraz albo nigdy (Ora o mai più, 2003), stał się znany włoskiej publiczności dzięki roli Stepa, agresywnego chuligana, którego życie składa się wyłącznie z ćwiczeń na siłowni, wyścigów na motorze i bijatyk do upadłego, w melodramacie Trzy metry nad niebem (Tre metri sopra il cielo, 2004)[8]. Wkrótce dołączył do obsady Opowieści kryminalnej (Romanzo criminale, 2005) Michele Placido w roli Nero z Kim Rossi Stuartem.

W 2006 roku trafił do miniserialu Canale 5 Czarna strzała (La freccia nera, 2006) wg powieści Roberta Louisa Stevensona. Potem wziął udział w dramacie Mój brat jest jedynakiem (Mio fratello è figlio unico, 2007) jako Manrico Benassi, komedii romantycznej Podręcznik miłości 2 (Manuale d'amore 2 - Capitoli successivi, 2007), melodramacie Tylko ciebie chcę (Ho voglia di te, 2007) i komediodramacie Abla Ferrary Go Go Tales (2007) jako doktor Steven z Willem Dafoe i Matthew Modine.

Spotykał się z Laurą Chiatti i Angelą Liso. Na planie dramatu Texas (2005) poznał aktorkę Valerią Golino, z którą w kwietniu 2006 roku związał się[9]. W 2016 roku para rozstała się[10].

Nagrody i nominacje

Rok Nagroda Kategoria Film Rola Rezultat
2006 Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Berlinie Nagroda fotografów European Film Promotion (EFP) - - Wygrana
2007 David di Donatello Najlepszy aktor drugoplanowy Mój brat jest jedynakiem (Mio fratello è figlio unico, 2007) Manrico Benassi Nominacja
2009 66. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Wenecji Nagroda Pasinetti - wyróżnienie specjalne Wielkie marzenie (Il grande sogno) Nicola Wygrana
David di Donatello Najlepszy aktor Sam się nie uratujesz (Nessuno si salva da solo) Gaetano Nominacja
2014 FICE - Federazione Italiana Cinema d'Essai Najlepszy aktor Un ragazzo d'oro (2014) Davide Bias Wygrana
David di Donatello Najlepszy producent z Violą Prestieri Miele (2013) - Nominacja
2015 72. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Wenecji Nagroda Pasinetti - wyróżnienie specjalne La Prima Luce (2015) sobowtór Wygrana
David di Donatello Najlepszy aktor Sam się nie uratujesz (Nessuno si salva da solo) Gaetano Nominacja

Wybrana filmografia

Filmy fabularne

  • 2001: Kochaj wroga 2 (Ama il tuo nemico 2) jako
  • 2003: Nasze najlepsze lata (La Meglio gioventù) jako Andrea Utano, dorosły
  • 2003: Teraz albo nigdy (Ora o mai più) jako Biri
  • 2004: Trzy metry nad niebem (Tre metri sopra il cielo) jako Step
  • 2004: Zapach krwi (L'odore del sangue) jako
  • 2005: L'uomo perfetto jako Antonio
  • 2005: Texas jako Gianluca Baretti
  • 2005: Opowieść kryminalna (Romanzo criminale) jako Il Nero
  • 2007: Mój brat jest jedynakiem (Mio fratello è figlio unico) jako Manrico Benassi
  • 2007: Go Go Tales jako doktor Steven
  • 2007: Podręcznik miłości 2 (Manuale d'amore 2 - Capitoli successivi) jako Nicola
  • 2007: Tylko ciebie chcę (Ha voglia di te) jako Step
  • 2008: Colpo d'occhio jako Adrian
  • 2009: Wielkie marzenie (Il grande sogno) jako Nicola
  • 2009: Na pierwszej linii (La prima linea) jako Sergio Segio
  • 2009: Czarny lud (L'uomo nero) jako Pinuccio
  • 2009: Eden jest na zachodzie (Eden à l'ouest) jako Elias
  • 2010: Mine vaganti. O miłości i makaronach (Mine vaganti) jako Tommaso Cantone
  • 2010: Nasze życie (La nostra vita)
  • 2010: Samotność liczb pierwszych (La Solitudine dei numeri primi) jako Mattia Balossino
  • 2011: Poliss jako Francesco
  • 2011: Kochaj wroga 2 (Manuale d'amore 3) jako Roberto
  • 2012: Czerwony i niebieski (Il Rosso e il blu) jako profesor Giovanni Prezioso
  • 2012: Zakochani w Rzymie (To Rome With Love) jako hotelowy rabuś
  • 2013: Miasta miłości (Third Person) jako Marco
  • 2013: Una piccola impresa meridionale jako Arturo
  • 2013: Border Informant jako Mario / Claudio Pasco Lanfredi
  • 2014: Pasolini jako Ninetto Davoli
  • 2014: Un ragazzo d'oro jako Davide Bias
  • 2014: Effie Gray jako Raffaele
  • 2015: Io che amo solo te jako Damiano
  • 2015: Ugotowany (Burnt) jako Max
  • 2015: London Spy (TV) jako sobowtór
  • 2015: La Prima Luce jako Marco
  • 2015: Sam się nie uratujesz (Nessuno si salva da solo) jako Gaetano
  • 2015: Maraviglioso Boccaccio jako Gentile Carisendi
  • 2016: Pericle il Nero jako Pericle
  • 2017: Dalida. Skazana na miłość jako Orlando, brat Dalidy
  • 2017: John Wick 2 jako Santino D’Antonio
  • 2017: Andorra jako porucznik Afgroni

Teledyski

  • Ti scatterò una foto - Tiziano Ferro (2007)
  • Drammaturgia - Le Vibrazioni (2008)
  • Insolita - Le Vibrazioni (2008)
  • Meraviglioso - Negramaro (2008)
  • Dove cadono i fulmini - Erica Mou (2013)

Przypisy

  1. ↑ Riccardo Scamarcio – What Nationality Ancestry Race. Ethnicity of Celebs. [dostęp 2017-04-15]. (ang.).
  2. ↑ Riccardo Scamarcio - Sztárlexikon. Starity.hu. [dostęp 2017-04-15]. (węg.).
  3. ↑ Personalidade: Riccardo Scamarcio (Itália). InterFilmes.com. [dostęp 2017-04-15]. (port.).
  4. ↑ Riccardo Scamarcio. Listal. [dostęp 2016-05-02]. (ang.).
  5. ↑ Riccardo Scamarcio, Irene Petrafesa, Valeria Golino. Agrpress.it. [dostęp 2017-04-15]. (wł.).
  6. ↑ Il padre è morto. Massimo Recalcati a Filosofia sui Navigli il 14 aprile. Affaritaliani.it. [dostęp 2017-04-15]. (wł.).
  7. ↑ Riccardo Scamarcio. MYmovies.it. [dostęp 2017-04-15]. (wł.).
  8. ↑ Riccardo Scamarcio. Rotten Tomatoes. [dostęp 2017-04-15]. (ang.).
  9. ↑ Valeria Golino e Riccardo Scamarcio: "Ma tra noi non finirà mai veramente". The Huffington Post. [dostęp 2017-04-15]. (wł.).
  10. ↑ Valeria Golino confessa: ‘La mia storia con Riccardo Scamarcio non si chiuderà mai’. Tvzap - Kataweb. [dostęp 2017-04-15]. (wł.).

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.