 | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko |
Ricardo Anthony Clark | ||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
178 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Informacje klubowe | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Klub | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Numer w klubie |
13 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[infobox 1] | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna[infobox 2] | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Ricardo Anthony Clark (ur. 10 lutego 1983 w Atlancie) – amerykański piłkarz grający na pozycji defensywnego pomocnika.
Kariera klubowa
Clark ukończył St. Pius X Catholic High School w rodzinnej Atlancie, a następnie był zawodnikiem uniwersyteckiej drużyny piłki nożnej na Furman University. Grał tam w latach 2001-2002 i był mianowany do jedenastki sezonu rozgrywek uniwersyteckich. W 2002 roku wywalczył mistrzostwo tych rozgrywek.
W 2003 roku Clark podpisał kontrakt z profesjonalną ligą piłkarską, Major League Soccer. Został wybrany w drafcie przez nowojorską drużynę MetroStars. 12 kwietnia 2003 zadebiutował w lidze w przegranym 0:1 domowym spotkaniu z Columbus Crew. Pierwszego gola w MLS zdobył 28 czerwca 2003 w meczu z Chicago Fire (1:2). W tym samym roku wystąpił z MetroStars w finale U.S. Open Cup, który jego klub przegrał 0:1 z Fire. Na koniec sezonu został nominowany do nagrody MLS Rookie of the Year Award, czyli debiutanta roku, jednak ostatecznie przegrał z Jamajczykiem Damanim Ralphem z Chicago. W sezonie 2004 Clark nadal był podstawowym zawodnikiem MetroStars, jednak nie osiągnął większych sukcesów w lidze. Przez dwa lata rozegrał w MetroStars 54 ligowe mecze, zdobył 4 gole i zaliczył 2 asysty.
W 2005 roku Clark przeszedł do drużyny San Jose Earthquakes i 3 kwietnia 2005 rozegrał dla tego klubu swoje pierwsze spotkanie, zremisowane 2:2 z New England Revolution. W San Jose spędził rok. Rozegrał 30 spotkań, strzelił 3 bramki i dwukrotnie asystował przy golach partnerów klubowych.
W 2006 roku Clark przeniósł się wraz z całą drużyną do Houston, gdy utworzono tam nową drużynę Houston Dynamo. 3 kwietnia 2006 zadebiutował w Houston w wygranym 5:2 meczu z Colorado Rapids. Od początku pobytu w Dynamo był podstawowym zawodnikiem tego klubu. 4 października 2007 został ukarany 9-meczową dyskwalifikacją i grzywną w wysokości 10 tysięcy dolarów za brutalny faul na Carlosie Ruízie z FC Dallas. W 2012 roku wrócił do Houston Dynamo.
| Sezon | Klub | Kraj | Rozgrywki | Mecze | Bramki |
|---|---|---|---|---|---|
| 2003 | MetroStars | Stany Zjednoczone 
| Major League Soccer | 28 | 3 |
| 2004 | MetroStars | Stany Zjednoczone
| Major League Soccer | 26 | 1 |
| 2005 | San Jose Earthquakes | Stany Zjednoczone
| Major League Soccer | 30 | 3 |
| 2006 | Houston Dynamo | Stany Zjednoczone
| Major League Soccer | 31 | 2 |
| 2007 | Houston Dynamo | Stany Zjednoczone
| Major League Soccer | 19 | 2 |
| 2008 | Houston Dynamo | Stany Zjednoczone
| Major League Soccer | 25 | 2 |
| 2009 | Houston Dynamo | Stany Zjednoczone
| Major League Soccer | 22 | 1 |
| 2009/10 | Eintracht Frankfurt | Niemcy 
| Bundesliga | 3 | 0 |
| 2010/11 | Eintracht Frankfurt | Niemcy
| Bundesliga | 11 | 0 |
| 2011/12 | Eintracht Frankfurt | Niemcy
| 2. Bundesliga | 1 | 0 |
| 2012 | Stabaek IF | Norwegia 
| Tippeligaen | 6 | 0 |
| 2012 | Houston Dynamo | Stany Zjednoczone |
Major League Soccer | 11 | 1 |
| 2013 | Houston Dynamo | Stany Zjednoczone |
Major League Soccer | ||
Kariera reprezentacyjna
Clark występował w młodzieżowych reprezentacjach USA. W 2003 roku wystąpił z reprezentacją U-20 na Mistrzostwach Świata U-20 w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. W reprezentacji Stanów Zjednoczonych zadebiutował 12 października 2005 roku w wygranym 2:0 meczu eliminacji do Mistrzostw Świata w Niemczech z Kostaryką. 2 lipca 2007 zdobył pierwszego gola w kadrze narodowej w spotkaniu Copa América 2007 z Paragwajem (1:3). W tym samym roku wystąpił także w Złotym Pucharze CONCACAF 2007. W 2009 roku został powołany przez selekcjonera Boba Bradleya do kadry na Puchar Konfederacji. W pierwszym meczu z Włochami (1:3) otrzymał czerwoną kartkę za faul na Gennaro Gattuso.