Rhyparochromini
Amyot et Audinet-Serville, 1843
Ilustracja
Brudziec zwyczajny
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

pluskwiaki

Podrząd

pluskwiaki różnoskrzydłe

Infrarząd

Pentatomomorpha

Nadrodzina

Lygaeoidea

Rodzina

brudźcowate

Podrodzina

Rhyparochrominae

Plemię

Rhyparochromini

Synonimy
  • Dieuchini
Raglius alboacuminatus
Sępień rombowiec

Rhyparochromini – plemię pluskwiaków z podrzędu różnoskrzydłych i rodziny brudźcowatych.

Morfologia

Pluskwiaki te często mają przysadziste, duże jak na przedstawicieli nadrodziny Lygaeoidea ciało. Głowa ma dobrze rozwinięte bukule[1], przyoczka[2][1], osadzone poniżej środka oczu złożonych[1], czteroczłonowe czułki, czteroczłonową kłujkę[2]. Przedplecze cechuje się płasko rozszerzonymi lub zaopatrzonymi w listewkę krawędziami bocznymi. Odwłok jest wyposażony w laterotergity i ma przetchlinki trzeciej i czwartej pary umieszczone na grzbietowej stronie segmentów, a pozostałe na sternitach[1].

U larw występuje dobrze rozwinięty szew Y-kształtny. Odwłok mają najczęściej słabo zesklerotyzowany i z wzorzystym ubarwieniem. Trzy dobrze wykształcone ujścia grzbietowych gruczołów zapachowych leżą między tergitami trzecim i czwartym, czwartym i piątym oraz piątym i szóstym[1].

Rozprzestrzenienie

Plemię rozprzestrzenione jest kosmopolitycznie[2][1]. Najliczniej reprezentowane jest w strefie międzyzwrotnikowej Starego Świata oraz w krainie palearktycznej[1]. W Polsce stwierdzono 15 gatunków z 8 rodzajów[3] (zobacz: brudźcowate Polski). Stosunkowo nieliczne gatunki znane są z Nearktyki[1]. W Australii stwierdzono 30 gatunków, w tym 20 endemiczne[2]. Brak jest gatunków rodzimych dla krainy neotropikalnej[1].

Taksonomia

Autorami taksonu są Charles Jean-Baptiste Amyot i Jean Guillaume Audinet-Serville, którzy wprowadzili go w 1843 roku[4]. W randze plemienia wprowadził go jako pierwszy Carl Stål w latach 1862–1864[5][6]. Jest to najbardziej różnorodne plemię całej rodziny brudźcowatych. Należy do niego około 370 opisanych gatunków, zgrupowanych w rodzajach[7]:

  • Acroraglius Wagner, 1961
  • Aellopus Wolff, 1802
  • Altomarus Distant, 1903
  • Beosus Amyot & Serville, 1843
  • Caprochromus Scudder, 1968
  • Caridops Bergroth, 1894
  • Cordillonotus Scudder, 1984
  • Cyrtocnemodon Eyles & Scudder, 1968
  • Dieuches Dohrn, 1860
  • Distadieuches Scudder, 1968
  • Ectyphoscelus Eyles, 1968
  • Elasmolomus Stal, 1872
  • Graphoraglius Wagner, 1961
  • Graptopeltus Stal, 1872
  • Lanchnophorus Reuter, 1887
  • Metadieuches Distant, 1918
  • Metochus Scott, 1874
  • Naphiellus Scudder, 1962
  • Naphius Stal, 1874
  • Narbo Stal, 1865
  • Naudarensia Distant, 1904
  • Nocellochromus Scudder, 1963
  • Orieotrechus Scudder, 1962
  • Orphnotrechus Sweet, 1991
  • Paradieuches Distant, 1883
  • Perimeda Reuter, 1887
  • Peritrechus Fieber, 1861
  • Phorcinus Stal, 1874
  • Poeantius Stal, 1865
  • †Prolygaeus Scudder, 1890
  • Quiobbesus Scudder, 1968
  • Ragliodes Reuter, 1885
  • Raglius Stal, 1872
  • Rhyparochromus Hahn, 1826
  • Rhyparoclava Kment, Hemala & BaŇar, 2016
  • Rhyparothesus Scudder, 1962
  • Rollathemus Scudder, 1963
  • Scudderocoris Dellapé, Melo, Montemayor & Kondorosy, 2017
  • Stizocephalus Eyles, 1970
  • Trichaphanus Kiritshenko, 1926
  • Uhleriola Horvath, 1908

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 Randall T. Schuh, James Alexander Slater: True bugs of the world (Hemiptera:Heteroptera): classification and natural history. Cornell University Press, 1995, s. 251-258. ISBN 0-8014-2066-0. (ang.).
  2. 1 2 3 4 G. Cassis, Gordon F. Gross: Zoological catalogue of Australia: Hemiptera: Heteroptera (Pentatomomorpha). CSIRO Publishing, 2002.
  3. ↑ plemię: Rhyparochromini Amyot et J.G. Audinet-Serville, 1843. [w:] Biodiversity Map [on-line]. [dostęp 2020-04-17].
  4. ↑ C.J.B. Amyot, A. Serville: Historie Naturelle des Insectes. Hémiptères. Paris: Librairie Encyclopédique de Roret, 1843.
  5. ↑ C. Stål. Enumeratio Hemipterorum. Bidrag till en förteckning öfver aller hittills kända Hemiptera, jemte systematiska meddelanden. 2. „Kongliga Svenska Vetenskaps-Academiens Nya Handlingar, Stockholm”. 10 (4), s. 1-159, 1872.
  6. ↑ C. Stål. Enumeratio Hemipterorum. Bidrag till en förteckning öfver aller hittills kända Hemiptera, jemte systematiska meddelanden. 4. „Kongliga Svenska Vetenskaps-Academiens Nya Handlingar, Stockholm”. 12 (1), s. 1-186, 1874.
  7. ↑ Pablo M. Dellapé, Thomas J. Henry, David C. Eades: tribe Rhyparochromini. [w:] Lygaeoidea Species File (Version 5.0/5.0) [on-line]. [dostęp 2020-04-17].
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.