Reprezentacja Galicji w piłce nożnej mężczyzn

Reprezentacja Galicji w piłce nożnej
Przydomek	Os irmandiños,; Tropas de Breogán
Związek	Federación Gallega de Fútbol, Real Federación Española de Fútbol
Trener	Arsenio Iglesias (2005-); Fernando Vázquez (2005-)
	Zawodnicy
Najwięcej występów	7 zawodników po 4
Najwięcej bramek	Ramón Polo – co najmniej 7
Stroje; domowe	Stroje; wyjazdowe
	Mecze
	Pierwszy mecz; Galicja 4 - 1 Kastylia ; (19 listopada 1922)
	Najwyższe zwycięstwo; Galicja 7 - 1 Ferrol/A Coruña ; (18 lutego 1923)
	Najwyższa porażka; Galicja 1 - 3 Asturia ; (1923)
	Strona internetowa

Reprezentacja Galicji w piłce nożnej mężczyzn (gal. Selección Galega^[1]) – niezrzeszony w FIFA, ani UEFA zespół piłkarski reprezentujący Galicję, jedną ze wspólnot automicznych Hiszpanii. W związku z brakiem powiązania z którąś z organizacji piłkarskich, reprezentacja Galicji nie może rozgrywać oficjalnych spotkań. Galisyjscy piłkarze rozgrywają natomiast nieoficjalne mecze towarzyskie, zwykle w zimowym okresie przygotowawczym. Fani reprezentacji Galicji znani są jako Siareiros Galegos.

Historia

Viqueira podczas meczu z Ekwadorem

Jonathan Pereira podczas meczu z Kamerunem

Pierwszy mecz reprezentacja Galicji rozegrała 19 listopada 1922 w Coia, dzielnicy Vigo. W latach dwudziestych w Hiszpanii nie istniały samoistne rozgrywki ligowe. Galisyjczycy mieli rozgrywać mecze między sobą, by tak wyłoniony zwycięzca miał konkurować z innymi zespołami regionalnymi, jak Aragonia, czy Katalonia, by w ten sposób ustalić najlepszy zespół w Hiszpanii. W roku 1936 Galicja rozegrała kilka spotkań w ramach przygotowań do Ludowych Igrzysk Olimpijskich w Barcelonie, które miały odbywać się od 22 do 26 lipca 1936 roku, a miały być przeciwwagą dla Igrzysk odbywających się w nazistowskim Berlinie. Dalszy rozwój regionalnej drużyny Galicji, w tym i same Igrzyska Ludowr, został zahamowany przez pucz wojskowy (17 lipca), wojnę domową i dyktatorskie rządy generała Francisco Franco (1936-1975).

Do pomysłu drużyny złożonej z galisyjskich piłkarzy powrócono na początku lat osiemdziesiątych XX wieku, jednakowoż po raz pierwszy po niemal siedemdziesięcioletniej przerwie Selecçom rozegrała spotkanie 29 grudnia 2005 roku. Mecz ten odbył się na stadionie w Composteli, a w roli gości wystąpił zespół Urugwaju. Spotkanie zakończyło się wynikiem 3:2, a bramki dla gospodarzy strzelili Nano i Deus (dwie). Rok później Galicja po bramce Jonathana Pereiry zremisowała z Ekwadorem. Od tego czasu Galisyjczycy zremisowali z Kamerunem (bramka Julio Álvareza) i, w swoim ostatnim jak dotychczas występie, wygrali z Iranem po dwóch trafieniach Nacho Novo i jednym golu Roberto Losady.

Od początków reaktywowanej A Irmandiña w Galicji trwa debata nad ubieganiem się o status reprezentacji oficjalnej oddzielnej od drużyny Hiszpanii. Sytuacja taka miałaby mieć miejsce we wszystkich sportach. Jako precedens podaje się występowanie czterech drużyn narodowych na terenie Wielkiej Brytanii (Anglii, Irlandii Północnej, Szkocji i Walii), czy przypadek drużyny Wysp Owczych.

Kontekst narodowy

Estreleira

Mecze reprezentacji Galicji są okazją dla manifestacji odmienności tego regionu od centralnej Hiszpanii. Przed meczami odgrywany jest hymn Galicji, piłkarze występują pod narodową flagą z błękitnym skosem, a na trybunach panują flagi galisyjskie z czerwoną gwiazdą oznaczające galisyjski ruch niepodległościowy.

Mecze Os irmandiños

19 listopada 1922	Galicja Polo Pinilla (k) Ramón González	4 – 1	Kastylia Monjardín	Campo de Coia, Vigo, Galicja, Hiszpania

7 stycznia 1923	Galicja Polo Reigosa	3 – 1	Lizbona

14 stycznia 1923	Andaluzja	1 – 4	Galicja Ramón González Polo Chiarroni	Sewilla, Andaluzja, Hiszpania

	Galicja Pinilla Ramón González	7 – 2	zespół Angielskiej Marynarki

28 stycznia 1923	Galicja Correa Polo Chiarroni	4 – 1	Pontevedra	Campo de Bouzas, Vigo, Galicja, Hiszpania

4 lutego 1923	Pontevedra	0-3	Galicja Correa Polo	A Xunqueira Pontevedra, Galicja, Hiszpania

18 lutego 1923	Galicja Correa Polo Chiarroni	4 – 1	Ferrol/A Coruña	Campo de Coia, Vigo, Galicja, Hiszpania

25 lutego 1923	Galicja Polo	1 – 3	Asturia

25 lutego 1923	Lizbona João Francisco Jaime Gonçalves	2 – 1	Galicja Pinilla

25 lutego 1923	Hiszpania Centralna	1 – 4	Galicja	Chamartín, Madryt, Hiszpania

25 grudnia 2005	Galicja Nano 9' Deus 48' 79'	3 – 2 1 – 0	Urugwaj Maxi Pereira 83' Juan Albín 90+1'	Estadio San Lázaro, Santiago de Compostela, Galicja, Hiszpania Widzów: 12,000 Sędzia: Bernardino González Vázquez

28 grudnia 2006	Galicja Jonathan Pereira 68'	1 – 1 0 – 0 Report	Ekwador Renán Calle 63'	El Riazor, A Coruña, Galicja, Hiszpania Widzów: 20,000 Sędzia: Bernardino González Vázquez

27 grudnia 2007	Galicja Julio Álvarez 73'	1 – 1 0 – 0	Kamerun Rigobert Song 90' (k)	Balaídos, Vigo, Galicja, Hiszpania Widzów: 28,000 Sędzia: Amoedo Chas

27 grudnia 2008	Galicja Nacho Novo 23' 59' Roberto Losada 66'	3 – 2 1 – 1 Report	Iran Arash Borhani 32' Mohammad Reza Khalatbari 82'	El Riazor, A Coruña, Galicja, Hiszpania Widzów: 12,000 Sędzia: Ignacio Iglesias Villanueva

20 maja 2016	Galicja Aspas 36'	1 – 1 1 – 0 Report	Wenezuela Martínez 92'	El Riazor, A Coruña, Galicja, Hiszpania Widzów: 18,000 Sędzia: Ignacio Iglesias Villanueva

Zobacz też

Linki zewnętrzne

Oficjalna strona Galisyjskiej Federacji Piłkarskiej
Reprezentacja Galicji na galisyjskim portalu Vieiros
Blog poświęcony reprezentacji Galicji
Statystyki na stronie RSSSF
Siarreiros Galegos – strona fanów. siareirasgalegas.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-01)].

Zobacz też

Reprezentacje w piłkę nożną mężczyzn niezrzeszone w FIFA

Przypisy

↑ Osoby z ruchu reintegracjonistów, zwolenników ujednolicenia języka galicyjskiego z portugalskim, używają końcówki -çom (selecçom) zamiast -ción (selección).

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] Osoby z ruchu reintegracjonistów, zwolenników ujednolicenia języka galicyjskiego z portugalskim, używają końcówki -çom (selecçom) zamiast -ción (selección).

[1]