Renowacja monety – system przyjęty w polityce monetarnej krajów europejskich, polegający na wymienianiu przez pana menniczego monet znajdujących się w obiegu na nową emisję, zaopatrzoną w znaki pozwalających na odróżnienie starszych, wycofanych egzemplarzy. Początkowo renowację monety przeprowadzano z korzyścią dla emitenta co kilka lat, później co roku, a następnie nawet 2–3 razy do roku[1].
Renowacja monety była stosowana w państwie piastowskim oraz w księstwach okresu rozbicia dzielnicowego od XII do XIII w.
Przypisy
- ↑ Andrzej Mikołajczyk, Leksykon numizmatyczny, Warszawa-Łódź: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 254, ISBN 83-01-09710-8.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.