Alpine A110
Ilustracja
Alpine A110
Producent

Alpine

Okres produkcji

1963 – 1974

Miejsce produkcji

Francja Dieppe[1]

Poprzednik

Alpine A108

Następca

Alpine A310

Dane techniczne
Segment

sportowe segmentu C[1]

Typy nadwozia

2-drzwiowe coupé[1]

Silniki

1,1 l, 1,2 l, 1,3 l
R8 Major/Gordini R4
1,5 l R4
1,3 l, 1,6 l
Renault R4

Skrzynia biegów

4-biegowa manualna[1]

Napęd

tylny[1]

Długość

3850 mm[1]

Szerokość

1550 mm[1]

Wysokość

1120 mm[1]

Rozstaw osi

2110 mm[1]

Zbiornik paliwa

38 litrów

Dane dodatkowe
Konkurencja

Lotus Europa

Alpine A110samochód sportowy klasy kompaktowej produkowany przez francuską markę Alpine w latach 1963 – 1974[1].

Historia i opis modelu

Alpine A110 - tył

Wykonane z włókna szklanego nadwozie Alpine A110 zaprojektował Marcel Hubert. Samochód miał charakterystyczne proporcje - był niski, miał szerokie błotniki i małą kabinę. Jego cechą charakterystyczną była nisko poprowadzona maska, pozbawiona atrapy chłodnicy – chłodzenie silnika zapewniały wycięte przed tylnymi kołami otwory wentylacyjne. Mocno pochylona maska Alpine skrywała niewielki bagażnik, silnik auta umieszczono z tyłu. Główne reflektory A110 ukryto za osłonami z przezroczystego tworzywa. Alpine A110 był produkowany wyłącznie z dwudrzwiowym nadwoziem. Samochód był wyposażony w masywne obręcze kół odlewane ze stopów lekkich.

Strukturę nośną stanowiła zespawana ze stalowych rurek centralna rama. W A110 zachowano układ napędowy pierwowzoru, z umieszczonym z tyłu silnikiem napędzającym tylne koła. Zamiast słabej, oryginalnej skrzyni biegów o trzech przełożeniach zastosowano nową, mocniejszą przekładnią pięciobiegową. Było to niezbędne ze względu na znacznie lepsze parametry stosowanych w A110 silników. Pod maską auta montowano czterocylindrowe, rzędowe jednostki napędowe, o pojemności od 0,9 do 1,6 l. Na skutek licznych modyfikacji były one znacznie mocniejsze od silnika stosowanego w Renault 8. Zasilany dwoma gaźnikami Webera silnik o pojemności 1,3 l rozwijał moc 90 KM,a jednostka 1,6 l - 125 KM. Dzięki niewielkiej, bo wynoszącej zaledwie 544 kg masie, samochód mógł się rozpędzić do prędkości 195 km/h w wersji 1,3 l i 210 km/h w wersji 1,6 l. Poza pochodzącym z Renault 8 silnikiem, konstruktorzy wykorzystali też zawieszenie tego auta. Prosty układ z pojedynczymi wahaczami poprzecznymi poddano jednak znacznym modyfikacjom, polegających m.in. na mocnym pochyleniu tylnych kół, co znacznie zwiększyło stabilność pojazdów.

W roku 1973 samochód wygrał Rajdowe mistrzostwa świata w klasyfikacji konstruktorów m.in. w Rajdzie Monte Carlo (rok 1971 i 1973), Korsyki (rok 1973) oraz Portugalii (rok 1971, 1973).

Dane techniczne

Silnik

  • R4 1,6 l (1557 cm³), 2 zawory na cylinder, OHV[1]
  • Średnica × skok tłoka: 76,00 mm × 84,00 mm[1]
  • Moc maksymalna: 138 KM przy 6000 obr./min[1]
  • Maksymalny moment obrotowy: 146 N•m przy 5000 obr./min

Osiągi

Bibliografia

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 Wielka Księga Samochodów. Michael Bowler, Giuseppe Guzzardi, Enzo Rizzo. Warszawa: Carta Blanca, 2011, s. 395. ISBN 978-83-7705-129-0.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.