Rejon biłohirski
Rejon
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Ukraina

Obwód

 chmielnicki

Siedziba

Biłohirja

Powierzchnia

776,3 km²

Populacja 
• liczba ludności


27 858

Położenie na mapie
Położenie na mapie
Strona internetowa

Rejon biłohirski – jednostka administracyjna wchodząca w skład obwodu chmielnickiego Ukrainy.

Rejon ma powierzchnię 800 km² i liczy około 31 tysięcy mieszkańców. Siedzibą władz rejonu jest Biłohirja.

Na terenie rejonu znajdują się 2 osiedlowe rady i 23 silskie rady, obejmujące w sumie 72 miejscowości.

Spis miejscowości

  • Bajmaki (Баймаки)
  • Biłohirja (Білогір'я)
  • Borowica Mała (Мала Боровиця)
  • Borowica Wielka (Велика Боровиця)
  • Choroszów (Хорошів)
  • Czerwone (Червоне)
  • Daniłówka (Данилівка)
  • (Денисівка)
  • Dzierżaki (Держаки)
  • Dzwonki (Дзвінки)
  • Didkowce (Дідківці)
  • Dowhałówka (Довгалівка)
  • Hulowce[1] (Гулівці)
  • Hurszczyzna (Гурщина)
  • Janówka (Іванівка)
  • Jampol (Ямпіль)
  • Juwkowce (Ювківці)
  • (Юрівка)
  • Józefowce (Йосипівці)
  • Kaletyńce Małe(Малі Калетинці)
  • Kaletyńce Wielkie (Великі Калетинці)
  • Kalinówka (Калинівка)
  • Karasicha (Карасиха)
  • Karpiłówka (Карпилівка)
  • Kaszczeńce (Кащенці)
  • Kwitnewe (Квітневе, dawniej Biesówka[2])
  • Kozin (Козин)
  • Korytne (Коритне)
  • Kornica (Корниця)
  • Kurzanki (Кур'янки)
  • Międzygórze
  • Laski (Ліски)
  • Łepesiwka (Лепесівка)
  • Miklasze (Миклаші)
  • Mokrowola (Мокроволя)
  • Moskalówka (Москалівка)
  • Nadyszeń (Надишень)
  • Nowosemenów (Новосеменів)
  • Noryłów (Норилів)
  • Okniany (Вікнини)
  • Olszanica[3] (Вільшаниця)
  • Okop[4] (Окіп)
  • Pańkiwci (Паньківці)
  • Pererosłe (Переросле)
  • Pohorylce (Погорільці)
  • Semenów[5][6] (Семенів)
  • Siwki[7] (Сивки)
  • Siniutki (Синютки)
  • Sosnówka (Соснівка)
  • Sosnóweczka(Соснівочка)
  • Stawiszczany[8][9] (Ставищани)
  • Stawek (Ставок)
  • Stefanówka (Степанівка)
  • Suszowce[10] (Сушівці)
  • Szelwów (Шельвів)
  • Szymkowce (Шимківці)
  • Szuńki (Шуньки)
  • Tychoml (Тихомель)
  • Trościanka (Тростянка)
  • Ukrainka (Українка)
  • Wołoskie (Міжгір'я)
  • Warzywodki (Вариводки)
  • Wieśniane (Весняне)
  • Wincentowo (Вікентове)
  • Wodziczki (Водички)
  • Worobijówka (Воробіївка)
  • Wiązowiec (В'язовець)
  • Zahorce[11][12] (Загірці)
  • Zahreble (Загребля)
  • Zakot (Закіт)
  • Załęże (Залужжя)
  • Zarzecze (Заріччя)
  • Zińki (Зіньки)
  • Żemielińce[13] (Жемелинці)
  • Żyżnikowce (Жижниківці)

Przypisy

  1. ↑ Hulowce, wł. Jabłonowskich, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 208.
  2. ↑ Biesówka (''Bisówka''), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 150.
  3. ↑ Olszanica 2. wś w pobliżu Jampola, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 498.
  4. ↑ Książęcin, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 827.
  5. ↑ Semenów, na południe od Ostroga (pow. ostrogski), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 426.
  6. ↑ Semenów, stacja Jampol (pow. ostrogski), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 576.
  7. ↑ Siwki 1.) 50 w. na południe od Ostroga, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 634.
  8. ↑ Uniejów, informacja w haśle Bajmaki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 69.
  9. ↑ Unijów, 15 w. od Jampola, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XII: Szlurpkiszki – Warłynka, Warszawa 1892, s. 805.
  10. ↑ Suszowce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 632.
  11. ↑ Zahorce 3.), wś, powiat ostrogski, gmina Pererosłe, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 282.
  12. ↑ Zahorce 3.) wś, powiat ostrogski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 709.
  13. ↑ Żemielińce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 775.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.