Rejon | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Obwód | |||||
Siedziba | |||||
Powierzchnia |
712 km² | ||||
Populacja (2017) • liczba ludności |
| ||||
Położenie na mapie | |||||
Strona internetowa |
Rejon łokacki – rejon obwodu wołyńskiego Ukrainy.
Został utworzony 4 stycznia 1965 roku, jego powierzchnia wynosi 712 km², a ludność rejonu liczy 22 000 osób.
Na terenie rejonu znajduje się 1 osiedlowa rada i 19 silskich rad, obejmujących w sumie 53 miejscowości. Siedzibą władz rejonowych są Łokacze.
Miejscowości rejonu łokackiego
- Bermeszów (Бермешів)
- Białopol (Білопіль)
- Bubnów (Бубнів)
- Cewelicze (Цевеличі)
- Cewelicze Dolne (Низькі Цевеличі)
- Chołopicze (Холопичі)
- Chorów (Хорів)
- Dorohinicze (Дорогиничі)
- Granatów (Гранатів)
- Hubin (Губин)
- Juniwka (Юнівка)
- Kisielin (Кисилин)
- Kołpytów (Колпитів)
- Koniuchy (Конюхи)
- Korytnica (Коритниця)
- Kozłów (Козлів)
- Kremesz (Кремеш)
- Kruchinicze (Крухиничі)
- Kuty (Кути)
- Kwasowica (Квасовиця)
- Liniów (Линів)
- Łokacze (Локачі)
- Mańków (Маньків)
- Markowicze (Марковичі)
- Michałówka (Михайлівка)
- Miżhirja (Міжгір'я)
- Mołczanów (Мовчанів)
- Okorsk Mały (Малий Окорськ)
- Okorsk Wielki (Великий Окорськ)
- Oździutycze (Озютичі)
- Pawłowicze (Павловичі)
- Piatykory (П'ятикори)
- Prywitne (Привітне)
- Rogowicze (Роговичі)
- Sadiwśki Dubyny (Садівські Дубини)
- Semerynki (Семеринське)
- Serniczki (Сірнички)
- Stary Zahorów (Старий Загорів)
- Szelwów (Шельвів)
- Tumin (Тумин)
- Twerdynie (Твердині)
- Tworynicze[2] (Твориничі)
- Wojnica (Війниця)
- Wojnin (Войнин)
- Wólka Sadowska (Вілька-Садівська)
- Zahorów Nowy (Новий Загорів)
- Zajęczyce (Заячиці)
- Załużne (Залужне)
- Zamlicze (Замличі)
- Zapust (Запуст)
- Zaszczytów (Защитів)
- Zaturce (Затурці)
- Zubilno (Зубильне)
- Żurawiec (Журавець)
- niesitniejące
Przypisy
- ↑ Чисельність населення (за оцінкою) на 1 березня 2017 року // Головне управління статистики у Волинській області
- ↑ Tworenicze al. Tworynicze, wś, powiat włodzimierski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XII: Szlurpkiszki – Warłynka, Warszawa 1892, s. 685 .
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.