Reakcja heparowa (próba heparowa) – reakcja charakterystyczna pozwalająca na wykrywanie siarczanów i innych związków siarki w próbkach trudno rozpuszczalnych, dla których nie można stosować reakcji strąceniowych[1][2]. Nazwa pochodzi od czerwonobrązowego zabarwienia przypominającego kolor wątroby, powstającego podczas stapiania siarki z węglanami metali alkalicznych (hepar sulphuris = „wątroba siarki”)[3].

Siarczany prażone na węglu drzewnym z Na2CO3 redukują się do rozpuszczalnego w wodzie Na2S[1]:

BaSO4 + Na2CO3 + 4C → BaCO3 + 4CO↑ + Na2S

Siarczek sodu powstaje też dla innych związków zawierających siarkę[1][2]. Otrzymany stop, zwilżony wodą na srebrnej blaszce, pozostawia ciemnobrązową[2] lub czarną[1] plamę na skutek utworzenia się czarnego Ag2S[1]:

2Na2S + 4Ag + 2H2O + O2 → 4NaOH + 2Ag2S

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 J. Minczewski, Z. Marczenko: Chemia Analityczna. Część 1: Podstawy teoretyczne i analiza jakościowa. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, s. 342. ISBN 83-01-13499-2.
  2. 1 2 3 Hepar Reaction and other tests for Sulfur. Rock Net, 2002. [dostęp 2014-05-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-27)].
  3. ↑ Hepar. [w:] Webster's Revised Unabridged Dictionary [on-line]. The ARTFL Project, 1913 + 1828. [dostęp 2014-05-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-27)].

Bibliografia

  • Chemia ogólna - analiza jakościowa F. Domka, J. Jasiczak
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.