Rayman Szalone Kórliki (ang. Rayman Raving Rabbids) – platformowa gra komputerowa z serii gier o Raymanie wyprodukowana w 2006 roku przez firmę Ubisoft. Gra była tytułem startowym konsoli Wii, ale również została wydana na platformy PC, Game Boy Advance, PlayStation 2, Nintendo DS i Xbox 360.

Opis fabuły

Pewnego dnia Rayman i dzieci Globoksa wybrali się na piknik. Nagle dzieci Globoksa zniknęły, a na ich miejscach pojawiły się dziwne stworzenia bardzo podobne do królików. Były to Kórliki. Rayman zostaje złapany przez jednego z nich: ogromnego Serqueia i zabrany do celi znajdującej się pod stadionem kórlików. Rayman od tego czasu staje się niewolnikiem tych stworzeń i codziennie ma je zabawiać wykonując szereg różnych misji (minigier). W zamian kórliki wypuszczają każdego dnia jedno z dzieci Globoksa.

Fabuła gry kończy się w następujący sposób: Rayman ucieka z więzienia i lecz dostrzega piknik, który sobie zorganizował z dziećmi Globoksa jeszcze na początku gry. Dopiero wtedy sobie przypomina o reszcie małych stworków nadal uwięzionych na stadionie. Dostrzega dziury, przez którą Kórliki się przedostały na ich piknik. Postanawia przejść przez jedną by uratować dzieci Globoksa.

Opis gry

Kontrowersje

Kiedy firma Ubisoft podała do informacji, że powstaje nowa gra z Raymanem wieść została przyjęta bardzo dobrze. Problemy rozpoczęły się, kiedy podano do informacji, że w grze nie będzie oryginalnych przeciwników, tak jak w poprzednich częściach (Mr. Dark, Robo-piraci i Mroklumy), a przeciwnikami będą tylko szalone Króliki zwane już wtedy jako Kórliki. Miały one opanować Rozdroża Marzeń, a Rayman miał je niszczyć za pomocą nowych mocy, które oferowały moc bazującą na muzyce – dawały strój wiążący z daną muzyką i broń. Oprócz tego Rayman pierwotnie miał współpracować z którymś ze swoich poprzednich głównych przeciwników (Brzytwobrody albo Andre), aby zniszczyć Kórliki i uratować dziewczynę Raymana. Koncepcja ta została różnie odebrana – niektórzy myśleli, że to bardzo dobry pomysł, inni z kolei krytykowali grę głównie za postać Kórlików – niektórzy sądzili, że Ubisoft po prostu ma problem z wymyśleniem oryginalnych przeciwników i idzie na łatwiznę. Jeszcze inni myśleli, że wydanie takiej gry może przynieść szkodę postaci Raymana.

Jeszcze większą kontrowersję spowodowała sytuacja, kiedy to Michel Ancel został odsunięty od pracy nad tą grą i przedstawiono inną koncepcję, która została wykorzystana w grze. Ta nowa koncepcja zapowiadała stworzenie gry jako zbioru minigier, w których Rayman będzie wykonywać zadania dla Kórlików. Usunięto pomysł stworzenia dziewczyny Raymana, dodania zwierząt do gier, które bohater miał ujeżdżać oraz wszystkie inne postacie związane z poprzednimi częściamy gry oprócz dzieci Globoksa oraz wszystko, co ma związek z grą zręcznościową. Fani uznali to za głupotę ze strony firmy z trzech powodów:

• Michel Ancel był „ojcem” Raymana – to on go stworzył i pracował przy każdej grze z tej serii aż do tego momentu.
• Fakt, że gra stała się serią minigier, wykorzystującą Raymana jako środek marketingowy, spowodował całkowite obniżenie sławy Raymana oraz jego reputacji na arenie gier komputerowych – „Rayman Raving Rabbids” stało się grą typu party, w którą można grać ze znajomymi w czasie imprezy.
• Niektórzy fani nazwali Ubisoft oszustami w związku z niedotrzymaniem wielu obietnic. Wśród tych obietnic było pojawienie się dziewczyny Raymana, niektórych postaci z poprzednich gier, dodanie zwierząt itd.

Znaczenie Raymana na świecie zmalało już całkowicie w listopadzie 2007 roku, w momencie wydania sequela tej gry, zwanego Rayman: Szalone Kórliki 2. Rayman w tej grze właściwie nie występował i pełnił rolę chwytu marketingowego.

Głosów użyczyli