Ratusz w Buczaczu
Ilustracja
Ratusz w Buczaczu
Państwo

 Ukraina

Obwód

 tarnopolski

Miejscowość

Buczacz

Adres

pl. Wolności
Buczacz

Typ budynku

ratusz

Styl architektoniczny

rokoko

Architekt

Bernard Meretyn

Kondygnacje

2

Rozpoczęcie budowy

1750

Ukończenie budowy

1751

Ważniejsze przebudowy

XX w.

Pierwszy właściciel

władze miasta

Położenie na mapie Buczacza
Mapa konturowa Buczacza, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Ratusz w Buczaczu”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej znajduje się punkt z opisem „Ratusz w Buczaczu”
Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego
Mapa konturowa obwodu tarnopolskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Ratusz w Buczaczu”
Ziemia49°03′44,57″N 25°23′41,35″E/49,062380 25,394820
Galeria: ratusz, Mikołaj B. Potocki
Ratusz w 2006
Stare zdjęcie ratusza
Mikołaj Bazyli Potocki

Ratusz w Buczaczu – ratusz w Buczaczu, jeden z najznakomitszych przykładów świeckiej architektury rokokowej w I Rzeczypospolitej.

Historia

Ratusz został zbudowany w latach 1750–1751 z fundacji starosty kaniowskiego Mikołaja Bazylego Potockiego według projektu Bernarda Meretyna. Bogatą dekorację rzeźbiarską wykonał warsztat twórcy lwowskiej rzeźby rokokowej Johanna Georga Pinsla.

29 lipca 1865 ratusz częściowo strawił pożar. Przepadła wówczas część rzeźb.

Krótko przed 1914 ratusz został odrestaurowany[1].

W 1920 budynek ratusza został przekazany miejscowym kupcom na cele handlowe.

W czasach komunistycznych budynek uległ poważnemu zniszczeniu oraz ogólnej dewastacji wnętrz. Jednocześnie budynek przebudowano nakrywając wieżę bizantyjską kopułą.

30 grudnia w 1982 w ratuszu urządzono rejonowy muzeum historyczno-krajoznawcze.

Architektura

Zwarty blok piętrowego budynku opinają w narożach pilastry a górną kondygnację wieńczy wydatny gzyms zamknięty balustradą z rzeźbami w narożnikach. Fasada główna została podkreślona przez zgęszczony rytm pilastrów i zwieńczona wyniosłym, bogato ornamentowanym szczytem z kartuszem herbowym Potockich. Ratusz pierwotnie zdobiło dwanaście rzeźb Pinzla przedstawiających prace Herkulesa, obecnie jest ich cztery; wszystkie uszkodzone. Ściany budynku zostały podzielone pilastrami z ozdobnymi głowicami. Parter tworzy dwanaście pomieszczeń przekrytych sklepieniami krzyżowymi.

Akcentem wysokościowym ratusza jest dwukondygnacyjna wieża, wysoka na 35 m. Jej dolna kondygnacja została zwieńczona balustradą a górna, nieco węższa – ozdobiona zegarowymi okulusami i ustawionymi w narożach wazonami. Wieżę wieńczy kopuła z wiatrowskazem.

Przy całym bogactwie rozczłonkowania budowla ratusza uderza zwartością i pewnego rodzaju płaskością.

Inne

Zdjęcie ratusza pomiewszczone jest na okładce książki Marka A. Koprowskiego „Podolskie klejnoty”[2]

Przypisy

Bibliografia

  • Janusz Kębłowski: Dzieje sztuki polskiej. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 1987, s. 151. ISBN 83-213-3146-7.
  • Aleksandra Górska: Kresy. Przewodnik. Kraków: Wydawnictwo Kluszczyński, 2005, s. 69. ISBN 83-7447-006-2.
  • Jan K. Ostrowski: "Samson z Lwem" Jana Jerzego Pinsla - geneza kompozycji. W: Sztuka kresów wschodnich. T. III. Kraków, 1998, s. 267–280. [dostęp 2016-12-04].

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.