Ratownik WOPR na plaży w Dziwnówku, 2006

Ratownik WOPR – uprawnienie obowiązujące do roku 2012 do pracy na kąpieliskach, pływalniach krytych i odkrytych oraz w czasie imprez na wodach i nad wodami zgodnie z obowiązującymi przepisami[1]. Ustawą o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych od 1 stycznia 2012 wprowadzono tylko jedno uprawnienie – ratownik wodny, zastępując wszystkie istniejące uprawnienia z zakresu ratownictwa wodnego[uwaga 1][2].

Awers i rewers identyfikatora ratownika WOPR

 Historia

Przed 2012 rokiem do nadawania stopni w ratownictwie oraz określania uprawnień do prowadzenia działań ratowniczych były uprawnione specjalistyczne organizacje ratownicze[3]. W przypadku ratownictwa wodnego katalog stopni i uprawnień w ratownictwie wodnym został ustanowiony przez Zarząd Główny WOPR, wymieniając aż 6 stopni ratowniczych[1]:

1) młodszy ratownik WOPR; 2) ratownik WOPR; 3) ratownik wodny pływalni; 4) ratownik wodny śródlądowy; 5) ratownik wodny morski; 6) starszy ratownik wodny.

Powyższe stopnie zachowały ważność w ratownictwie wodnym, jeśli zostały nadane bądź też ich uzyskiwanie zostało rozpoczęte przed 1 stycznia 2012[4]. Od 2012 roku, a ściślej od dnia 3 lipca 2012, obowiązują przepisy rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 21 czerwca 2012 r. w sprawie szkoleń w ratownictwie wodnym[5]. Przewidują one jedno minimum 63-godzinne szkolenie ratownika wodnego. 

Uprawnienia (do 2012)

Ratownik WOPR był asystentem starszego ratownika wodnego stopniem i mógł:

  • pracować w parkach wodnych i pływalniach oraz na kąpieliskach;
  • udzielać pierwszej pomocy i asystować podczas udzielania kwalifikowanej pierwszej pomocy zgodnie z ustawą o PRM.

Liczba zatrudnionych ratowników WOPR nie mogła przekraczać połowy stanu zatrudnionych ratowników a co najmniej 50% zatrudnionych ratowników musiało posiadać wyższe uprawnienia. Ratownicy WOPR podlegali weryfikacji asystenckiej raz na 3 lata.

Warunki i wymagania szczegółowe dla kandydatów na ratownika WOPR

  • ukończony 16. rok życia[6]
  • ważna legitymacja członka WOPR z poświadczeniem lekarskim o zdolności do pracy w charakterze ratownika na dany rok kalendarzowy
  • żółty czepek
  • przepłynięcie dystansu 100 m sposobem dowolnym w czasie 1:40.0 min
  • nurkowanie z powierzchni wody na odległość 25 m

Aktualne uregulowania prawne

Stopień ratownika WOPR znajdował umocowanie prawne w uchwale nr 5/6/09 Prezydium Zarządu Głównego Wodnego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego z dnia 5 grudnia 2009 roku w sprawie stopni ratowników i instruktorów WOPR[1]. Po wejściu w życie w 2012 roku ustawy o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych jest tylko jedno obowiązujące uprawnienie – ratownik wodny, które zastąpiło wszystkie dotychczasowe uprawnienia z zakresu ratownictwa wodnego[2]. Jednakże Wodne Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe zachowało wszystkie dotychczasowe stopnie, które należy traktować jako wewnętrzną hierarchię organizacji (potwierdzenie utrzymania stopni można znaleźć m.in. w uchwale ZG WOPR z dnia 28 marca 2015 r.)[7].

Uwagi

  1. ↑ Jednak w myśl art. 41 ust. 1 Ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych osoby, które uzyskały uprawnienia ratownika z zakresu ratownictwa wodnego na podstawie przepisów dotychczasowych, zachowują swoje uprawnienia.

Przypisy

  1. 1 2 3 UCHWAŁA Nr 5/6/09 PREZYDIUM ZARZĄDU GŁÓWNEGO WODNEGO OCHOTNICZEGO POGOTOWIA RATUNKOWEGO z dnia 5 grudnia 2009 roku w sprawie stopni ratowników i instruktorów WOPR. [dostęp 2015-11-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 listopada 2015)].
  2. 1 2 USTAWA z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych (Dz.U. z 2022 r. poz. 147)
  3. ↑ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 12 listopada 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu obowiązków i uprawnień specjalistycznych organizacji ratowniczych, warunków ich wykonywania przez inne organizacje ratownicze oraz rodzaju i wysokości świadczeń przysługujących ratownikom górskim i wodnym w związku z udziałem w akcji ratowniczej. (Dz.U. z 2002 r. nr 193, poz. 1624)
  4. ↑ Mówi o tym art. 41 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych (Dz.U. z 2022 r. poz. 147)
  5. ↑ Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 21 czerwca 2012 r. w sprawie szkoleń w ratownictwie wodnym (Dz.U. z 2012 r. poz. 747)
  6. ↑ Florian Parnicki "Młodszy Ratownik Wodny" (str. 105 – warunki przyjęcia na kurs Ratownika Wodnego)
  7. ↑ Uchwała nr 21/X/2015 ZARZĄDU GŁÓWNEGO WODNEGO OCHOTNICZEGO POGOTOWIA RATUNKOWEGO z dnia 28 marca 2015 roku w sprawie uchwał i decyzji w Wodnym Ochotniczym Pogotowiu Ratunkowym.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.