Ratel
Mellivora
Storr, 1780[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – ratel miodożerny (M. capensis)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Rząd

drapieżne

Podrząd

psokształtne

Infrarząd

Arctoidea

Nadrodzina

łasicokształtne

Rodzina

łasicowate

Podrodzina

Mellivorinae

Rodzaj

ratel

Typ nomenklatoryczny

Viverra ratel Sparrman, 1777 (= Viverra capensis von Schreber, 1776)

Synonimy
Gatunki

4 gatunki (w tym 3 wymarłe) – zobacz opis w tekście

Ratel[10] (Mellivora) – rodzaj ssaków z podrodziny Mellivorinae w obrębie rodziny łasicowatych (Mustelidae).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje jeden żyjący współcześnie gatunek występujący w Afryce i Azji[11][12][13].

Morfologia

Długość ciała (bez ogona) samic 81,2–96 cm, samców 73,3–95 cm, długość ogona samic 15,2–22,5 cm, samców 14,3–23 cm; masa ciała samic 6,2–13,6 kg, samców 7,7–10,5 kg[12][14].

Systematyka

Rodzaj zdefiniował w 1780 roku niemiecki lekarz, chemik i przyrodnik Gottlieb Conrad Christian Storr w publikacji swojego autorstwa poświęconej systematyce ssaków[1]. Storr w oryginalnym opis nie wymienił żadnego gatunku; w ramach późniejszego oznaczenia w 1900 roku brytyjski zoolog William Lutley Sclater na typ nomenklatoryczny wyznaczył ratela miodożernego (M. capensis)[15].

Etymologia

  • Mellivora (Melivora): łac. mel, mellis ‘miód’, od gr. μελι meli, μελιτος melitos ‘miód’; -vorus „jedzący”, od vorare ‘pożerać’[16].
  • Ratellus (Ratelus, Rattelus): afrykanerska nazwa ratel dla ratela o nieznanym pochodzeniu[17]. Gatunek typowy: Gray wymienił cztery gatunki – Gulo orientalis Horsfield, 1821, Viverra ratel Sparrman, 1777 (= Viverra capensis von Schreber, 1776), Gulo larvatus C.H. Smith, 1825 i Gulo ferrugineus J.E. Gray, 1827 (= Mustela pennanti Erxleben, 1777) – z których gatunkiem typowym jest Viverra capensis von Schreber, 1776.
  • Ursitaxus (Ursotaxus): zbitka wyrazowa nazw rodzajów: Ursus Linnaeus, 1758 (niedźwiedź) oraz Taxus É. Geoffroy Saint-Hilaire & F. Cuvier, 1795 (borsuk)[18]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Ursitaxus inaurita[uwaga 5] Hodgson, 1835.
  • Melitoryx: gr. μελι meli, μελιτος melitos ‘miód’; ορυξ orux, ορυγος orugos ‘motyka, narzędzie do kopania’[16].
  • Lipotus: gr. λιπο- lipo- ‘bez, poza’, od λειπω leipō ‘pozostawić, opuścić’; ους ous, ωτος ōtos ‘ucho’[19]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Ursus mellivorus G. Cuvier, 1798 (Viverra capensis Schreber, 1776).

Podział systematyczny

Do rodzaju należy jeden występujący współcześnie gatunek[20][14][11][10]:

Opisano również gatunki wymarłe[21]:

  • Mellivora benfieldi Hendey, 1978[22] (Afryka; miocen–pliocen)
  • Mellivora carolae Michel, 1988[23] (Afryka; plejstocen)
  • Mellivora sivalensis (Falconer, 1868)[24] (Azja; plejstocen)

Uwagi

  1. 1 2 Niepoprawna późniejsza pisownia Ratellus J.E. Gray, 1827.
  2. ↑ Niepoprawna późniejsza pisownia Ursitaxus Hodgson, 1835.
  3. ↑ Nowa nazwa dla Mellivora Storr, 1780.
  4. ↑ Niepoprawna późniejsza pisownia Mellivora Storr, 1780.
  5. ↑ Podgatunek M. capensis.

Przypisy

  1. 1 2 G.C.Ch. Storr: Prodromus Methodi Mammalium. Tubynga: Litteris Reissianis, 1780, s. 34. (łac.).
  2. ↑ J. E. Gray: Species of Mammalia. W: F. Cuvier & E. Griffith: The animal kingdom: arranged in conformity with its organization. Cz. 5: Mammalia. London: Printed for G.B. Whittaker, 1827, s. 118. (ang.).
  3. ↑ E.T. Bennett: The gardens and menagerie of the Zoological Society delineated : published with the sanction of the Council, under the superintendence of the secretary and vice-secretary of the Society. Cz. 1: Quadrupeds. London: Printed by Maurice, Clark and Co., for the proprietors, published by Thomas Tegg and N. Hailes, 1830, s. 13. (ang.).
  4. ↑ W. Swainson: On the natural history and classification of quadrupeds. London: Printed for Longman, Rees, Orme, Brown, Green, & Longman, and John Taylor, 1835, s. 158. (ang.).
  5. ↑ B.H. Hodgson. Illustrations of Nipalese Zoology, prepared for publication. „The Journal of the Asiatic Society of Bengal”. 4, s. 522, 1835. (ang.).
  6. ↑ E. Blyth: Cuvier’s Animal kingdom: arranged according to its organization, forming the basis for a natural history of animals, and an introduction to comparative anatomy: illustrated by three hundred engravings on wood. London: W.S. Orr and Co., 1840, s. 86. (ang.).
  7. ↑ C.W.L. Gloger: Gemeinnütziges Hand- und Hilfsbuch der Naturgeschichte. Für gebildete Leser aller Stände, besonders für die reifere Jugend und ihre Lehrer. Breslau: A. Schulz, 1842, s. xxix, 57. (niem.).
  8. ↑ C.J. Sundevall. Om Professor J. Hedenborgs insamlingar af Däggdjur i Nordöstra Africa och Arabien. „Kungl. Svenska vetenskapsakademiens handlingar”. För år 1842, s. 211, 1843. (szw. • łac.).
  9. ↑ J.E. Gray: Catalogue of the specimens and drawings of mammalia and birds of Nepal and Thibet. London: The Trustees, 1946, s. 13. (ang.).
  10. 1 2 Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 158. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  11. 1 2 C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 450. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
  12. 1 2 S. Larivière & A.P. Jennings: Family Mustelidae (Weasels and relatives). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 1: Carnivores. Barcelona: Lynx Edicions, 2009, s. 621. ISBN 978-84-96553-49-1. (ang.).
  13. ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Mellivora. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-05-23].
  14. 1 2 Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 683. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  15. ↑ W. L. Sclater: The mammals of South Africa. Cz. 1: Primates,Carnivora and Ungulata. London: R.H. Porter, 1900, s. 109. (ang.).
  16. 1 2 Palmer 1904 ↓, s. 408.
  17. ↑ Palmer 1904 ↓, s. 601.
  18. ↑ Palmer 1904 ↓, s. 703.
  19. ↑ Palmer 1904 ↓, s. 378.
  20. ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-12-20]. (ang.).
  21. ↑ J.S. Zijlstra, Mellivora Storr, 1780, Hesperomys project (Version 23.8.1), DOI: 10.5281/zenodo.7654755 [dostęp 2023-12-20] (ang.).
  22. ↑ Q.B. Hendey. Late Tertiary Mustelidae (Mammalia, Carnivora) from Langebaanweg, South Africa. „Annals of the South African Museum”. 76 (10), s. 343, 1978. (ang.).
  23. ↑ P. Michel. Un nouveau Mellivorinae (Carnivora, Mustelidae) du Pléistocène de Bouknadel (région de Rabat-Maroc) = Mellivora carolae n. sp. „Comptes rendus de l’Académie des sciences”. Série II: Mécanique-physique, Chimie, Sciences de l’univers, Sciences de la Terre. 306, s. 935, 1988. (fr.).
  24. ↑ H. Falconer: A description of the Plates in the ‘Fauna Antiqua Sivalensia’. W: H. Falconer & Ch. Murchison (red.): Palaeontological memoirs and notes of H. Falconer, with a biographical sketch of the author. Cz. 1: Fauna Antiqua Sivalensis. London: Robert Hardwicke, 1868, s. 553. (ang.).

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.