Radiorama
Rok założenia

1985

Pochodzenie

 Włochy

Gatunek

italo disco

Aktywność

od 1985

Wydawnictwo

Out Records, Discomagic Records, Ariola Records, Radiorama Productions, 21st Century Records, S.A.I.F.A.M.

Skład
Mauro Farina
Simona Zanini
Clara Moroni
Współpracownicy
Giuliano Crivellente, Marco Bresciani, Paolo Gemma, Antonella Ferri, Oscar Branfazzi, Aldo Martinelli

Radiorama – włoski zespół wykonujący muzykę italo disco, powstały w 1985 roku[1]. Oryginalnymi założycielami grupy byli Aldo Martinelli i Simona Zanini, po wydaniu pierwszego singla kierownictwo nad projektem przejął Mauro Farina[2]. W skład zespołu wchodzili oryginalnie wokaliści: Hank Shostak oraz Simona Zanini, Simonę nieco później na żeńskim wokalu zastąpiła Clara Moroni, Hanka na męskim zaś sam Mauro Farina[2]. Twarzami projektu byli Antonella Ferri oraz Oscar Branfazzi[2].

Historia

1985–1989

Twórcami zespołu byli Aldo Martinelli i Simona Zanini[1], dla których był to kolejny wspólny projekt italo disco obok takich jak Martinelli[3], Raggio di Luna[4], Topo & Roby[5] czy Doctor’s Cat[6].

Pierwszym przebojem grupy stał się napisany przez samych założycieli utwór „Chance To Desire”, który cieszył dużą popularnością we Włoszech, Niemczech oraz w Szwajcarii[7]. Nieco później, po konflikcie z Mauro Fariną, z projektu wycofał się Aldo Martinelli – wtedy to właśnie kierownictwo nad grupą przejął Farina ze swoim stałym współpracownikiem, Giuliano Crivellente[2]. W grudniu 1985 roku ukazał się singel „Desire”. W następnym, 1986 roku zespół wydał debiutancki album Desires And Vampires, wydany przez wytwórnię Out Records[8]. Promowały go dwa kolejne single: „Hey Hey” oraz „Vampires” (w którym na wokalu gościnnie udzieliła się Elena Ferretti[9]). Album odniósł komercyjny sukces zarówno w Europie, jak i w Japonii[7]. Pod koniec tego roku na rynku pojawił się również singel „Aliens”, zapowiadający kolejną płytę zespołu.

W maju 1987 roku ukazał się drugi album grupy pt. The 2nd Album. Nową płytę wydała wytwórnia Radiorama Productions[10], promowały go zaś trzy kolejne single: „Yeti”, „So I Know” oraz „The Radiorama Mega Mix”. Na albumie pojawiły się m.in. wydane na singlach utwory „Yeti” oraz „Aliens”, które cieszyły się dużą popularnością na listach przebojów i na ówczesnych dyskotekach[7]. W tym samym roku Radiorama, Milk and Coffee, Gazebo, Ken Laszlo i Savage wystąpili na Festiwalu w Sopocie podczas dużego koncertu italo disco[11].

W 1988 roku wydany został trzeci album grupy pt. The Legend, promowały go single „Fire”, „ABCD”, „Sing The Beatles” (megamix przebojów grupy The Beatles w aranżacjach italo disco), „Medley” oraz „Bad Girls”.

W 1989 roku na rynku pojawił się album Four Years After, zawierający zarówno nowy materiał, jak i nowy remiks nagrania „Aliens”. Promowano go dwoma singlami: „Bad Boy You” i „Daddy Daddy”.

Od 1990

W 1990 roku Radiorama zmieniła styl z italo disco na popularny wówczas szczególnie na azjatyckim rynku eurobeat[7], efektem tej zmiany był album pt. The Fifth utrzymany właśnie w tej stylistyce[12]. Przez następne lata, z niewielkimi odstępstwami, single wydawane przez projekt były kierowane głównie na rynki Dalekiego Wschodu[1].

Po 1993 roku płyty i single zespołu były wydawane przez wytwórnię 21st Century Records[13], należącą do koncernu S.A.I.F.A.M., którego właścicielami byli Mauro Farina i Giuliano Crivellente[14].

W 1999 roku ukazał się album The World Of Radiorama, który zawierał remiksy największych przebojów projektu z poprzednich lat[15].

W 2002 roku na rynku ukazał się dwupłytowy album Yesterday Today Tomorrow, zawierający remiksy nagrań projektu z lat 80. i 90. XX wieku (CD1) oraz zremasterowany album The Fifth (CD2)[16].

Dyskografia

Albumy[1]

Single[1]

  • 1985 – „Chance To Desire”
  • 1985 – „Desire”
  • 1986 – „Hey Hey”
  • 1986 – „Vampires”
  • 1986 – „Aliens”
  • 1987 – „Yeti”
  • 1987 – „So I Know”
  • 1987 – „The Radiorama Mega Mix”
  • 1987 – „Fire”
  • 1988 – „ABCD”
  • 1988 – „Sing The Beatles”
  • 1988 – „Medley”
  • 1988 – „Bad Girls”
  • 1989 – „Bad Boy You”
  • 1989 – „Baciami (Kiss Me)”
  • 1989 – „Daddy Daddy”
  • 1989 – „Megamix”
  • 1990 – „Why Baby Why”
  • 1990 – „One Two Three” (we współpracy z Max Coveri)
  • 1990 – „3, 4 Gimme More”
  • 1990 – „In Zaire”
  • 1991 – „Come Back My Lover”
  • 1991 – „All Night Long” (we współpracy z MC "YA")
  • 1992 – „Sugar Sugar Love”
  • 1993 – „Aliens 2 (The Nightmare)”
  • 1994 – „Your Love”
  • 1994 – „It’s A Lonely Wait”
  • 1995 – „Let Me Be”
  • 1995 – „Little Bird”
  • 1996 – „Touch Me Now”
  • 1996 – „Like An Angel”
  • 1997 – „Di–Da–Di”
  • 1997 – „’Cause The Night”
  • 1998 – „Give Me The Night”
  • 1998 – „Aliens 2000”
  • 1998 – „Beautiful Man”
  • 1999 – „More Time”
  • 1999 – „Ninna Ninna Oh”
  • 2000 – „Danger”

Kompilacje[1]

  • 1988 – The First Album
  • 1989 – The Best Of Radiorama (wydanie 1989)
  • 1994 – The Best Of Radiorama (wydanie 1994)
  • 1996 – Golden Hits
  • 1998 – Best Of Radiorama
  • 2000 – The Greatest Hits
  • 2002 – Turbo Disco
  • 2007 – The Original Definitive Collection
  • 2011 – The Best Of Radiorama
  • 2015 – Greatest Hits & Remixes
  • 2016 – Desires and Vampires / The 2nd Album
  • 2018 – The Best Of
  • 2019 – Super Hits

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 Radiorama w bazie Discogs.com (ang.)
  2. 1 2 3 4 Radiorama (tekst Marcina Szulca) – TOP80.PL. www.top80.pl. [dostęp 2021-05-21].
  3. ↑ Martinelli w bazie Discogs.com (ang.)
  4. ↑ Raggio Di Luna w bazie Discogs.com (ang.)
  5. ↑ Topo & Roby w bazie Discogs.com (ang.)
  6. ↑ Doctor’s Cat w bazie Discogs.com (ang.)
  7. 1 2 3 4 Radiorama. 80s.pl. [dostęp 2017-09-12].
  8. ↑ Out Records w bazie Discogs.com (ang.)
  9. ↑ Vampires w bazie Discogs.com (ang.)
  10. ↑ Radiorama Productions w bazie Discogs.com (ang.)
  11. ↑ Savage – Nic już nie muszę robić. W: Marek Sierocki: Muzyczny alfabet. Virtualo, 2014.
  12. ↑ The Fifth w bazie Discogs.com (ang.)
  13. ↑ 21st Century Records w bazie Discogs.com (ang.)
  14. ↑ S.A.I.F.A.M. w bazie Discogs.com (ang.)
  15. ↑ The World Of Radiorama w bazie Discogs.com (ang.)
  16. ↑ Yesterday Today Tomorrow w bazie Discogs.com (ang.)

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.