Radio New Zealand
maori Te Reo Irirangi o Aotearoa
Ilustracja
Państwo

 Nowa Zelandia

Siedziba

Wellington

Data założenia

1995

Forma prawna

crown entity

Prezes

Paul Thompson

Położenie na mapie Nowej Zelandii
Mapa konturowa Nowej Zelandii, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Radio New Zealand”
41°17′06″S 174°46′27″E/-41,285000 174,774167
Strona internetowa
Siedziba Radio New Zealand

Radio New Zealand (RNZ) także maori Te Reo Irirangi o Aotearoa – przedsiębiorstwo będące własnością korony (ang. Crown-owned entity) z siedzibą w Wellington, ustanowione na mocy Prawa o radiofonii w 1995 roku, którego celem działalności jest wypełnianie zadań niezależnego nadawcy radiofonii publicznej w Nowej Zelandii zgodnie z Kartą Radia Nowej Zelandii z 2016 roku. Radio ma trzy główne rozgłośnie ogólnokrajowe: RNZ National, RNZ Concert i AM network oraz rozgłośnię międzynarodową – New Zealand International, (RNZI).

Historia

Początki radiofonii publicznej w Nowej Zelandii sięgają 1925 roku[1]. Wówczas firma Radio Broadcasting Company podpisała pięcioletni kontrakt z rządem na rozwinięcie swoich czterech stacji i stworzenie systemu nadawania audycji radiowych o zasięgu ogólnokrajowym, w zamian za przychody z licencji radiowych i 25 szylingów od każdej licencji[1]. Jednak przychody firmy nie były w stanie pokryć wszystkich kosztów i w 1931 roku ustanowiono Narodową Radę Służby Radiofonii a w 1936 roku Narodową Służbę Radiofonii[1]. Po II wojnie światowej instytucje te utworzyły Służbę Radiofonii Nowej Zelandii (ang. New Zealand Broadcasting Service, NZBS), a w 1962 roku powstało Korporacja Radiofonii Nowej Zelandii (ang. New Zealand Broadcasting Corporation, NZBC)[1]. Na przestrzeni kolejnych trzydziestu lat system ten był wielokrotnie reformowany, przy czym radiofonia publiczna była jego integralną częścią[1].

W 1995 roku uchwalono Prawo o radiofonii (ang. Broadcasting Act), które ustanowiło Radio New Zealand jako podmiot będący własnością korony (ang. Crown-owned entity)[1][2][3]. Radio New Zealand składało się z rozgłośni ogólnokrajowej, międzynarodowej i kanału koncertowego[1].

W 2016 roku Prawo to zostało zmienione, kiedy ustanowiono nową Kartę Radia Nowej Zelandii (ang. Radio New Zealand Charter)[1][4]. Karta ta podlega rewizji co pięć lat[4].

Na mocy Prawa o zarządzaniu sytuacjami wyjątkowymi przez obronę cywilną (ang. Civil Defence Emergency Management Act) RNZ pełni funkcję desygnowanego nadawcy radiowego w sytuacji wyjątkowej – Lifeline Utility[1].

Rozgłośnie

Radio New Zealand obejmuje Radio New Zealand National, Radio New Zealand Concert, Radio New Zealand International, Radio New Zealand News a także kanał transmitujący obrady Parlamentu Nowej Zelandii (Parliamentary Network) a jego wszystkie stacje nadają również przez internet[1].

Radio New Zealand National

Program nadawany jest 24 godziny na dobę i obejmuje wiadomości, informacje, dokumenty a także muzykę i sztuki teatralne[1]. Dyskusje stanowią ok. 60% czasu antenowego[1]. Do najbardziej znanych audycji należą: Nine to Noon with Kathryn Ryan i Saturday Morning with Kim Hill[1]. Część audycji nadawana jest w języku maoryskim[1].

Radio New Zealand Concert

Radio New Zealand Concert to rozgłośnia muzyczna – 85% czasu antenowego wypełnia muzyka, w większości muzyka klasyczna z dedykowanymi programami z muzyka jazzową, współczesną i światową[1]. Stacja promuje muzykę nowozelandzką i prowadzi transmisje z koncertów artystów nowozelandzkich i zagranicznych[1].

Radio New Zealand International (RNZI)

Rozgłośnia nadaje na falach krótkich a swoim zasięgiem obejmuje południowy obszar Pacyfiku[1].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 About Radio New Zealand. [w:] Radio New Zealand [on-line]. [dostęp 2017-12-10]. (ang.).
  2. ↑ Radio New Zealand (No 2) Act 1995 (1995 No 53). [w:] nzlii.org [on-line]. [dostęp 2017-12-10]. (ang.).
  3. ↑ Radio New Zealand Act 1995 (1995 No 52). [w:] nzlii.org [on-line]. [dostęp 2017-12-10]. (ang.).
  4. 1 2 The Radio New Zealand Charter/Te Tūtohinga o Te Reo Irirangi o Aotearoa. [w:] Radio New Zealand [on-line]. [dostęp 2017-12-10]. (ang.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.