Rachunek procesowy, lub rachunek procesów (ang. process calculus), także algebra procesów (ang. process algebra) – stosowane w informatycznej teorii konkurencji (ang. concurrency theory)[1] zbiorcze określenie na różnorodne podejścia do opisu formalnego modelowania, analizy i tranformacji systemów współbieżnych (równoległych i rozproszonych). Pozwalają na abstrakcyjny opis interakcji, komunikacji i synchronizacji między grupą niezależnych agentów lub procesów[1]. Przykładami rachunku procesowego są:

  • komunikacyjne procesy sekwencyjne (ang. communicating sequential processes, CSP),
  • rachunek systemów komunikacyjnych (ang. calculus of communicating systems, CCS),
  • algebra procesów komunikacyjnych (ang. algebra of communicating processes, ACP),
  • rachunek ambientowy (ang. ambient calculus),
  • rachunek π (ang. π-calculus).

Przypisy

  1. 1 2 J.C.M. Baeten, A Brief History of Process Algebra [online].
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.