Topol-M
Ilustracja
Państwo

 Rosja

Producent

• projekt: MITC
• produkcja; WZBM

Inne nazwy

RT-2PM2, SS-27, SS-X-29, SS-25B

Typ

ICBM

Przeznaczenie

pocisk strategiczny

Wyrzutnia

mobilna: kołowa, silosy

Status

operacyjny

Lata służby

WGO: 24 grudnia 1997

Długość

22,7 metra

Średnica

1,86 metra

Masa startowa

47 200 kg

Napęd

trzystopniowy

Paliwo

stałe

Zasięg

11 000 km

Udźwig

6 MIRV; 1000–1200 kg

Naprowadzanie

bezwładnościowe

Celność

CEP: 350 metrów

Głowica

1 termojądrowa MIRV, 550 kT

RS-12M1 Topol-M – rosyjski międzykontynentalny pocisk balistyczny (ICBM) klasy ziemia-ziemia, z trzystopniowym napędem na paliwo stałe, przystosowany do przenoszenia trzech głowic jądrowych MIRV, stanowiący udoskonalenie wcześniejszego pocisku RT-2PM Topol.

Opis

Topol-M to zaawansowana wersja wcześniejszego pocisku Topol. Jest trzystopniowym pociskiem balistycznym na stałe paliwo rakietowe. Jego masa startowa wynosi 47 ton, długość 22,7 m, a średnica to 1,9 m.

Topol-M ma opinię najbardziej precyzyjnego rosyjskiego pocisku międzykontynentalnego z celnością (CEP) 200 m lub 350 m (w zależności od źródeł). Pocisk ten ma znacznie większe przyspieszenie niż inne pociski międzykontynentalne (ICBM). Silniki poszczególnych stopni rozpędzają Topol-M do prędkości 7320 m/s, pozwalając jednocześnie na przebycie po spłaszczonej trajektorii odległości 10 000 km[1].

Od stycznia 2008 Rosja posiadała 48 pocisków Topol-M bazujących w silosach oraz 6 Topoli-M na platformach mobilnych. Kolejne 69 pocisków planowanych jest do zakupienia do roku 2015.

Pod koniec lutego 2008 roku rosyjskie siły strategiczne ogłosiły, że 8 nowych Topoli-M wejdzie do służby w roku 2008.

Wersja Topol-M przeznaczona do silosów ma oznaczenie RS-12M2, a wersja przeznaczona od wyrzutni mobilnych RS-12M1. Wersja mobilna jest zamontowana na szesnastokołowej wyrzutni TEL MZKT-79921.

Przypisy

  1. ↑ Michael Puttré, Ted McKenna: From the Ground Up. eDefenseonline.com & Horizon House Publications, 2005-11-21. [dostęp 2014-07-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-30)].

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.