Rąbin
część Inowrocławia
Państwo

 Polska

Województwo

 kujawsko-pomorskie

Miasto

Inowrocław

W granicach Inowrocławia

15 czerwca 1934[1]

SIMC

0929032

Położenie na mapie Inowrocławia
Mapa konturowa Inowrocławia, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Rąbin”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Rąbin”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Rąbin”
Położenie na mapie powiatu inowrocławskiego
Mapa konturowa powiatu inowrocławskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Rąbin”
Ziemia52°46′56″N 18°14′14″E/52,782222 18,237222

Rąbin – część miasta, osiedle mieszkaniowe Inowrocławia[2], położone w południowej jego części. Liczy około 20 tys. mieszkańców.

Rąbin powstał na miejscu dawnej wsi o tej samej nazwie, w której podczas powstania wielkopolskiego przebywał ze swym wojskiem Paweł Cyms. Wieś Rąbin została przyłączona do Inowrocławia przed II wojną światową. W latach 70. powstały pierwsze bloki mieszkalne, na polach dawnego Zakładu Rolnego Państwowych Gospodarstw Rolnych.

Na Rąbinie znajdują się: Kościół Zielonoświątkowy, kościół pw. św. Królowej Jadwigi, kościół pw. Chrystusa Miłosiernego, kino „KINOMAX”, targowisko zwane potocznie „Manhattan”, kilka sklepów wielkopowierzchniowych. Osiedle w dużej mierze pełni funkcję rezydencjalną, tzw. sypialnianą Inowrocławia. W 2013 roku na Rąbinie powstała Galeria „Solna”, pierwszy taki obiekt w mieście.

Rąbin dzieli się na Rąbin I, Rąbin II oraz Stary Rąbin. Nazwa Stary Rąbin, jest stosowana w pierwotnej części Rąbina, celu odróżnienia jej od powstałego blokowiska. W 2004 roku na mocy uchwały Rady Miasta Inowrocławia, Osiedle Rąbin wraz z pozostałymi Nowe, Zdrojowe, Cegielnia tworzy Osiedle Uzdrowiskowe

Przypisy

  1. ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 47, poz. 404
  2. ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.