Puchar Europy Środkowej to pierwsze w Europie międzynarodowe rozgrywki piłkarskie, które odbywały się w latach 1927-1960, w których o mistrzostwo rywalizowały między sobą reprezentacje Europy Środkowej.

Historia

Na początku XX wieku jednym z głównych ośrodków rozwoju piłki nożnej w Europie kontynentalnej były miasta Austro-Węgier, których czołowe kluby od 1897 roku grały w turnieju zwanym Challenge Cup. Po upadku imperium w wyniku I wojny światowej, państwa powstałe na jego terytorium nadal wiodły prym w rozwoju tego sportu. W szczególności niektóre z pierwszych profesjonalnych lig piłkarskich w Europie powstały w Austrii (1924), na Węgrzech (1925) i Czechosłowacji (1926).

W celu dalszej promocji piłki nożnej i przywrócenia sportu w regionie, Sekretarz Generalny Austriackiego Związku Piłki Nożnej Hugo Meisl w lipcu 1927 roku podjął szereg inicjatyw mających na celu organizację międzynarodowych turniejów z udziałem reprezentacji narodowych i niektórych klubów w krajach Europy Środkowej. Jedną z takich inicjatyw był Puchar Europy Środkowej z udziałem reprezentacji narodowych, którego pierwsze mecze odbyły się we wrześniu 1927 roku.

Turniej został pierwotnie nazwany imieniem Antonína Švehli (Pohár Švehla), premiera Czechosłowacji i jednego z założycieli turnieju, a od 1954 roku turniej stał się znany jako Dr. Gerö Cup, nazwany na cześć dyrektora Austriackiego Związku Piłki Nożnej, austriackiego ministra spraw zagranicznych i byłego sędziego pucharu Josef Gerö. W literaturze niektórych uczestniczących krajów Puchar był rozgrywany pod różnymi nazwami, w krajach niemieckojęzycznych nazywał się Europapokal lub Europameisterschaft, na Węgrzech – Európa Kupa, we Włoszech – Coppa Internazionale, w Czechosłowacji – Mezinárodní póhar.

W pierwszym turnieju uczestniczyły reprezentacje założycieli: Austrii, Węgier, Czechosłowacji i Włoch^[1]. Później do czterech krajów założycielskich dołączyła Szwajcaria, a następnie w 1955 roku Jugosławia. W turnieju wzięły udział także drużyny z Polski i Rumunii, ale ich związki piłkarskie odmówiły udziału w meczach z profesjonalistami, dlatego grały tylko z amatorskimi reprezentacjami.

Turniej odbywał się w systemie każdy z każdym, w którym rywalizujące ze sobą drużyny spotkały się dwukrotnie (jeden u siebie i jeden na wyjeździe). Zwykle turniej trwał 2-3 lata, a ostatnie turnieje przez 5 lat. Turniej został wyeliminowany w 1960 roku wraz z nadejściem Mistrzostw Europy.

Medaliści Pucharu Europy Środkowej

Sezon K T Mistrz Wicemistrz III miejsce Br. Król strzelców Uwagi Puchar Europy Środkowej 1927–1930 1 Włochy - 11 pkt Austria - 10 pkt Czechosłowacja - 9 pkt 6 Julio Libonatti, Gino Rossetti 4 drużyny 1931–1932 1 Austria - 11 pkt Włochy - 9 pkt Węgry - 8 pkt 8 István Avar 5 drużyn 1933–1935 2 Włochy - 11 pkt Austria - 9 pkt Węgry - 9 pkt 7 Leopold Kielholz, György Sárosi 5 drużyn 1936–1938     przerwano po aneksji Austrii przez Rzeszę Niemiecką 12 marca 1938 roku 1948–1953 1 Węgry - 11 pkt Czechosłowacja - 9 pkt Austria - 9 pkt 10 Ferenc Puskás 5 drużyn 1955–1960 1 Czechosłowacja - 16 pkt Węgry - 15 pkt Austria - 11 pkt 7 Lajos Tichy 6 drużyn

Klasyfikacja medalowa

Lp.	Reprezentacja	Miejsca na podium			Zwycięskie sezony
1.	Włochy	2	1	0	1927–1930, 1933–1935
2.	Austria	1	2	2	1931–1932
3.	Węgry	1	1	2	1948–1953
4.	Czechosłowacja	1	1	1	1955–1960

Zobacz też

• Puchar Mitropa - odpowiednik rozgrywek dla klubów

Przypisy

Bibliografia

• Puchar Europy Środkowej w bazie RSSSF (ang.)