Publikacja popularnonaukowa – publikacja służąca upowszechnianiu wiedzy naukowej w postaci przystępnej i zrozumiałej dla niespecjalistów, ludzi niezwiązanych zawodowo z daną dyscypliną. Autorami publikacji popularnonaukowych są często naukowcy[1].
Formy publikacji popularnonaukowej
Publikacje popularnonaukowe mogą przybierać zróżnicowane formy piśmiennicze i wydawnicze. Do najpopularniejszych przykładów zalicza się[2]:
- atlasy,
- biografie,
- książki „aktywizyjące”,
- poradniki,
- wydawnictwa albumowe,
- wydawnictwa encyklopedyczne,
- wykłady,
- zbiory zagadek.
Cechy publikacji popularnonaukowej
Wyróżnia się następujące cechy stylu popularnonaukowego[3][4]:
- różnorodna tematyka – może dotyczyć nauk humanistycznych, medycznych, przyrodniczych, społecznych, technicznych. W obrębie jednej publikacji zakres jest monotematyczny,
- różnorodny odbiorca – publikacja może być skierowana do odbiorcy w różnym wieku i o różnym poziomie wiedzy,
- niespecjalistyczne nazewnictwo – zastosowanie terminologii fachowej ograniczone jest do minimum,
- aparat naukowy ograniczony do minimum, w nowoczesnych publikacjach często wykorzystujący formy multimedialne,
- wykorzystywanie funkcji fatycznej – często poprzez korzystanie z bezpośrednich zwrotów, odwoływanie się do doświadczeń odbiorcy.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Anna Żbikowska-Migoń , Marta Skalska-Zlat (red.), Encyklopedia książki. Tom 2, Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 2017, s. 165–167, ISBN 978-83-229-3543-9 .
- ↑ Joanna Papuzińska , Literatura popularnonaukowa, Warszawa: 1978, s. 169–175 .
- ↑ Bogumiła Staniów , Funkcje form metatekstowych w książkach popularnonaukowych dla dzieci i młodzieży (1945–2010), Wrocław 2012, s. 27 .
- ↑ Joanna Papuzińska , Literatura popularnonaukowa, Warszawa 1978, s. 174 .
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.